Met Yolanthe-vehikel slaan
we een pleefiguur op Netflix
Twee seriemoordenaars
voor het goede doel
Heerlijk
voorspelbaar
vakwerk
15
Just Say Yes
Nederlandse 'romcoms' wordt
vaak een gebrek aan lef verweten.
Just Say Yes, het Yolanthe-vehikel
op Netflix (vanaf vrijdag te zien),
grijpt zonder een millimeter iro
nie terug naar het genre zoals het
vooral in de jaren 90 invulling
kreeg. Met een protagonist die al
leen mooi is wanneer ze vaarwel
zegt tegen haar bril, pony en
nerdy houthakkersbloesjes. Die
pas meetelt als ze iets van haar
borsten laat zien achter een
strakke tanktop. En die het hu
welijk als het hoogst haalbare be
schouwt. Alsof de laatste eman
cipatieslag nooit plaatsvond. Ook
dat is lef hebben.
Lotte heet ze, a la Bridget Jones
werkzaam voor een tv-station en
pas gedumpt door haar aalgladde
verloofde Alex (Juvat Westen
dorp). Dat ze hiervan baalt, toont
ze door even flink te stampvoe
ten. Rampspoed stapelt zich op.
Haar zus Estelle (een hysterische
Noortje Herlaar) gaat wél trou
wen - met Lottes baas (Edwin
Jonker) bovendien - en vraagt
haar de weddingplanner te zijn.
Heel moedig slaat ze zich niet
door de crisis, na liters wijn en
kilo's ijs besluit ze haar weggelo
pen vent opnieuw te veroveren.
Dat kan natuurlijk maar op één
manier: knapper worden.
Lotte wordt in haar missie ge
holpen door collega Chris (Jim
Bakkum, wie anders?) die in zijn
eerste scène tegen haar aanbotst,
waardoor ze allebei onder de kof-
fievlekken zitten: in films van
decennia terug hét voorteken dat
ze voor elkaar bestemd zijn, maar
eerst nog een lange weg vol hob
bels hebben af te leggen. Chris is
een beetje irritant, maar soms
ook best lief. Als ze ziet hoe leuk
hij met haar kleine nichtjes
speelt, valt het kwartje.
Tuttig
Je hoeft geen groot acteertalent
te zijn om een film te kunnen
dragen, bewijst bijvoorbeeld Gal
Gadot in de Wonder Woman-
films. Yolanthe Cabau mist, hoe
hard het ook klinkt, een natuur
lijk charisma. Tillen een handje
vol goede grappen het geheel dan
niet naar een ^ets hoger niveau?
Als het snel bij elkaar vegen van
menselijk as uit een omgevallen
urn en het per ongeluk met je
anus op de legoraket van je zoon
tje belanden onder de categorie
dijenkletsers vallen, wel.
In het gênant tuttige Just Say
Yes, ook een belediging voor ie
dereen die best kan genieten van
een 'romcom' met de diepgang
van een velletje wc-papier, is de
tijd blijven stilstaan. Dat wordt
ook zichtbaar in andere landen
waar deze film in de Netflix-cata-
logus belandt. Nederland slaat
internationaal een pleefiguur.
- G.T.
My Heart Can't Beat Unless You Tell It To
The Tunnel
Tot enkele decennia geleden had
Hollywood het patent op rampen
films. Aardbevingen, overstromin
gen, bijenplagen, buitenaardse in
vasies, het was altijd heerlijk voor
spelbaar amusement, bijna een
guilty pleasure.
De Noren kunnen er ook wat van,
blijkt uit The Tunnel. De titel geeft
al aan wat de kijker kan verwach
ten. Vlak voor Kerstmis ontploft er
in een van de grootste tunnels van
Noorwegen een tankwagen vol
benzine. De chaos is niet te over
zien. Auto's die vast komen te zit
ten, passagiers die stikken of le
vend verbranden. De helse tafere
len worden breed uitgemeten.
Voordat de ramp losbarst, heeft
de kijker al met enkele hoofdper
sonen kennisgemaakt. Een red
dingswerker - tevens weduwnaar
- die een troebele verhouding
heeft met zijn enige tienerdochter,
die natuurlijk vast komt te zitten
in de tunnel. Er rest maar één
vraag: wie overleeft deze ramp
spoed?
Als genrefilm voldoet The Tunnel
aan alle voorwaarden. De makers
spelen vernuftig met de claustro
fobische angsten van de kijker. Het
levert heerlijk voorspelbaar vak
werk op. - Ab Zagt
Dwight en zijn zus Jessie pluk
ken willekeurige sloebers van de
straat om ze mee naar huis te ne
men en daar hun kelen door te
snijden. Het is allemaal voor het
goede doel: het welzijn van hun
broertje. Het wordt nooit hardop
uitgesproken in de film, maar de
schichtige Thomas is een vam
pier die leeft van vers bloed. Voor
zijn eigen bestwil zijn ook alle
ramen en kieren dichtgespijkerd.
Eén straaltje daglicht en de jon
gen legt het loodje. DSt is pas een
lockdown. Dit uitgangspunt
wordt door de Colombiaans-
Amerikaanse Jonathan Cuartes
aangepakt als een familiedrama
met louter slachtoffers. Een tref
zeker regiedebuut met een soms
wurgende sfeer, maar een drup
peltje ironie had de film wel kun
nen gebruiken. - G.T.
lic, ook van vorig jaar, draait om
een eng oud vrouwtje, maar gaat
eigenlijk over alzheimer. Het zijn
films die drijven op metaforen of
maatschappijkritiek.
Oosterom noemt enkele (van de
ruim vijftig) festivaltitels van dit
jaar die in dezelfde categorie pas
sen. ,,In Blood Conscious gaat een
familie naar een boshutje waar de
ouders op ze wachten. Het feit dat
ze Afro-Amerikaans zijn is - zon
der dat het te veel wordt uitge
speeld - heel slim in het scenario
verwerkt. Veel opties die jij en ik
als witte mensen wél hebben,
hebben zij niet, omdat ze zwart
zijn. Makers voegen er ook steeds
vaker een persoonlijke noot aan
toe. Zoals in My Heart Can't Beat
Unless You Tell It To, een film die
gaat over twee mensen die een
jonger broertje hebben met een
'aandoening'. Het is heel licht ge
baseerd op de eigen familiesituatie
van de maker. Een originele ma
nier om de vampiermythe op z'n
kop te zetten, beklemmend ook.''
De bioscopen zijn vanwege het
coronavirus nog altijd gesloten en
dus vindt Imagine, net als eerder
het International Film Festival
Rotterdam, geheel online via 'stre
aming' plaats. Dat is balen, maar
het heeft ook een voordeel. Er
kunnen nu natuurlijk onbeperkt
kaarten worden verkocht. Ook te
gen hen die niet van horror hou
den, wil Oosterom zeggen: ,,Laat je
eens verrassen. Soms knalt het
bloed uit je televisie, maar soms is
het ook psychologisch interessant.
Verrijk je leven. Dat wil ik sowieso
in brede zin over het medium film
zeggen. Er worden zoveel mooie
nieuwe films gemaakt. Ga nou niet
voor de vijftiende keer naar The
Sound of Music kijken!"
donderdag 8 april 2021
ROMCOM
Regie: Appie Boudellah, Aram
van de Rest. Hoofdrollen:
Yolanthe Cabau, Jim Bakkum,
Noortje Herlaar en Edwin Jon
ker.
Juvat Wes
tendorp, Yo
lanthe Cabau
en Jim Bak
kum.
FOTO NETFLIX
RAMPENFILM
Regie: Pal 0ie. Hoofdrollen:
Thorbj0rn Harr, Ylva Fuglerud,
Lisa Carlehed.
Te zien op Pathé Thuis.
Decor van deze rampenfilm:
een tunnel. foto september film
HORROR
Regie: Jonathan Cuartas.
Hoofdrollen: Patrick Fugit,
Owen Campbell en Ingrid So
phie Schram.
Te zien op het online Imagine
Film Festival
AA Beelden uit: The Queen of Black Magic, My Heart Can't Beat
Unless You Tell It To, Blood Conscious en May The Devil Take You.
Inzet: Chris Oosterom. privéfoto
Het online Imagine Film Festival
duurt nog tot en met 17 april.
Kaarten zijn te koop via de web
site.
