OPEN PODIUM II Timo rijdt in twaalf uur door alle twaalf provincies 6 dat bij mij meestal. Het is er ineens. En dan moet ik het ook meteen op papier zetten." Elisa ademt muziek. Haar moeder weet niet beter of ze loopt zingend door het huis. ,,Ze kon eerder zingen dan praten, zeg ik altijd." En dat heeft ze van geen vreemden. Haar vader speelt gitaar. Ook haar broer en zus zijn muzikaal actief. En dat schept een band. „Laatst heb ik met mijn broertje een nieuw nummer geschre ven. Erg bijzonder om samen te doen." Niet zo gek dat ze na het Goese Lyceum voor de musical aca demy koos. Toch liep dat niet zoals ze vooraf had gehoopt. „Plots moest ik muziek maken volgens een bepaald stramien. Dat wil ik niet." Opgebloeid Tijdens de opleiding voelde Van Hal teren haar creativiteit langzaam ver dwijnen. Pas toen ze definitief de knoop doorhakte om een punt achter de opleiding te zetten, bloeide het weer helemaal op. Een professionele muzikale carrière ambieert ze niet langer. Wel hoopt ze nog eens deel uit te maken van een bandje. Vooralsnog lijkt dat een beetje als zoeken naar een speld in een hooiberg. ,,Tuurlijk zijn er wel bandjes. Maar vaak zijn dat mannen die metal muziek spelen. Dat Muzikanten laten zien en horen wat ze in hun mars hebben. Vandaag richten we onze spotlight op singer/songwriter Elisa van Halteren. Weet je nog? Vijfjaar geleden. Het mo ment dat Giel Bee- len en Eric Corton in tranen uitbarst ten tijdens het optreden van Maaike Ouboter in talentenjacht 'De beste singer-songwriter van Nederland'. Dat ontroerende en pure heeft Elisa van Halteren (21) uit Kapelle ook. Al leen bijna niemand die dat weet. Het had het jaar van de optredens moeten worden. In Zeeuwse kroe gen, poppodia, misschien wel een zo mers festival. Maar het werden on line optredens, op haar eigen website. Waar je verschillende nummers kunt beluisteren. Uit nood geboren, dat wel. Want Elisa van Halteren wil haar muziek het liefst met zo veel mogelijk mensen delen. ,,Uiteindelijk heb ik mijn keyboard gepakt en ben buiten op het grasveld bij zorginstel ling Cederhof liedjes gaan zingen voor de bewoners. Alle balkons ston den vol." Autobiografisch Haar nummers zijn grotendeels au tobiografisch. Gaan over het alle daagse. ,,Over jezelf vinden. Vrien den en familie missen. En wat een wereld in verandering, zoals nu met corona, met je doet." Bijna altijd zijn haar liedjes Engels talig. Behalve het nummer Vrij Zijn, over het gemis van haar oma. Ont staan door wat haar vader over zijn moeder vertelde. ,,Die tekst kwam haast uit het niets in me op. Zo gaat Tuurlijk zijn er wel bandjes. Maar vaak zijn dat mannen die metal muziek spelen. Dat is niet mijn genre is niet mijn genre. Ik zoek het meer in de alternatieve pop." En dan kruipt ze achter haar piano. ,,Op sommige mensen kom ik mis schien een beetje introvert over", zegt ze. ,,Dat ben ik ook. Behalve als ik op het podium sta, of mag zingen. Dan heb ik nergens last van. Sterker nog, dan geeft het me juist energie. En achteraf rust en een ontspannen gevoel. Hopelijk kan ik dit jaar einde lijk een keer optreden. Want dat is wat ik het liefst wil. Al is het maar met een klein groepje mensen als pu bliek. Dat maakt niet uit. Juist dat kleinschalige, waarbij je dicht bij je publiek staat, spreekt mij aan." Zaterdagmorgen vroeg (6.20 uur) vertrok de prettig gestoorde PZC- verslaggever vanuit Nijmegen. ,,Om vijf voor tien 's avonds kwa men we aan in Roden, Drenthe. Naarmate de avond vorderde begon de tijd wel een rol te spelen. Want zouden we het wel gaan redden voor de avondklok? Dus het uurtje opschuiven van de avondklok door Rutte heeft ons gered." Hoe kom je op het onzalige idee om op een vrije zaterdag even 427 kilometer te gaan fietsen? ,,Ik was bezig met de AD-fietsbijlage die af gelopen week is verschenen en toen zei Egbert-Jan Riethof, de coördi nator, dat hij een heel leuk mailtje had binnengekregen. Dat ging over de 12-provinciën-tour, een tocht op een E-bike. Daar heb ik me toen voor opgegeven." Zaterdag was het zover. Bij het krieken van de dag vertrok Van de Kasteele vanuit Nijmegen (Gelder land). ,,Van daaruit ben je zo in Limburg en Noord-Brabant. Daarna even Zeeland aantikken en dan door naar Zuid-Holland, Noord-Holland en Utrecht. Vervol gens door Flevoland en Overijssel naar Friesland en als laatste Gro ningen en Drenthe. Overijssel was maar heel kort, net als Zeeland." En voor wie denkt dat het een ei tje is op zo'n Speed Pedelec: ,,Dat is nog steeds best pittig, want je zit wel meer dan twaalf uur op een za del. En of dat nou ondersteund is door een motortje of niet, je moet nog steeds trappen. J e verbruikt wel degelijk flink energie. De gemid delde rijsnelheid was 35 km/u. Je moet er eigenlijk wel een beetje gek voor zijn." Daarbij kwam dat het zaterdag flink waaide en ook nog eens be hoorlijk fris was. Dus was het zelfs noodzaak om flink te trappen, al was het maar om het niet koud te krijgen. ,,J e kunt kiezen uit drie on dersteuningsniveaus op die fiets. Op stand één merk je bijna niets en in standje drie, de turbostand, trek je de accu heel snel leeg. Als je het koud kreeg zette je hem op standje twee. Want dan trap je jezelf warm. Ik keek daarvoor naar mijn hart slagmeter. Als m'n hartslag te laag werd schakelde ik even terug." Desondanks heeft Van de Kas- teele genoten van de 427 kilometer. ,,Je rijdt door het Gooi. Daar zie je de meisjes op het paard dat ze van papa hebben gekregen en de Tesla's voor de grote huizen. En vervolgens rij je door de uitgestorven Flevopol- der waar je dan een kamp tegen komt waar een hoop Polen zitten opgehokt. Het is zo divers. In land schappen, in gebouwen. We zijn ook dwars door Utrecht gereden waar het ontzettend druk was. Dat was ook heel erg leuk." Er kan dus weer een vinkje op zijn bucketlist. ,,Vorig jaar had ik al een keer 200 kilometer op de fiets gezeten en 300 kilometer stond ook op mijn lijstje. Daar ben ik nu wel ruim doorheen gegaan. Maar het rondje Nederland staat er nog wel op. Dat is zo'n kleine 1400 kilome ter en dat wil ik zonder ondersteu ning doen." Joe! dinsdag 6 april 2021 Elisa van Halteren wil haar muziek het liefst met zo veel mogelijk mensen delen. foto marcelle davidse Wil je Elisa muziek horen en zien spelen? Kijk op de site bij /video 'Het podium geeft me energie' -Elisa van Halteren ,,Joe, ik ben even een rondje fietsen!" Timo van de Kasteele uit Wolphaartsdijk vertrok zater dagochtend vroeg voor een tocht door Nederland. Hij fietste door alle twaalf provinciën. Elek trisch ondersteund weliswaar: ,,Maar dan nog is het een helse tocht." Willem Adriaansens Wolphaartsdijk Timo van de Kasteele (links): ,,Een helse tocht."

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2021 | | pagina 26