'Van
mijn 4de
tot mijn
14de was
mijn
leven een
hel'
'Met Boulevard en Shownieuws was ik wel klaar. Het
interesseert me niks wie het met wie doet. Nu ga ik
dieper. Mensen die anderen bewust kapot maken,
dat raakte me, zeker als er kinderen bij betrokken
zijn. Ik was onder de indruk van ons team, dat aan
zaken werkt waar de politie niet aan toekomt.'
'Helaas ontkom je niet aan die confrontatie. Dan
haal je de stalkers uit de anonimiteit. Iets wat ze zelf
doen bij het slachtoffer. Soms zijn ze even in de war,
omdat ze mij uit een heel andere hoek kennen. We
hadden een meisje dat de ex van haar vriend stalkte.
Ze wilde graag doorbreken als zangeres, actrice en
presentatrice. Toen ze mij zag, was ze helemaal
opgetogen. Het duurde zes, zeven minuten voordat
doordrong dat we haar aan het confronteren waren.'
Hoe was de werkelijkheid?
'Rauw. Patiënten die dood- en doodziek waren.
Soms voelde ik me echt te veel. En alles waarvan
ik dacht dat ik smerig zou vinden, daar had ik nul
moeite mee. Overgeefsel, urine, poep, het maakte
me niet uit. De emoties van de patiënt zelf, de fami
lie die er vaak niet bij mocht, dat vond ik pittiger. En
stoom aftlazen was moeilijk, want even de kroeg in
dat ging natuurlijk niet. Gelukkig kon ik bij Ruud
mijn ei kwijt. Speelden we thuis een spelletje rum-
mikub. Keken we Netflix. Dronken we een wijntje.'
'Hij zit in een RIBW, een Regionale
Instelling voor Beschermd Wonen.
Heel af en toe ga ik langs. Hij is
nog steeds heroïneverslaafd en
wordt niet meer beter. De laatste
tijd heb ik het idee dat het niet
lang meer zal duren voordat hij er
niet meer is. Mijn zusje bezoekt
hem trouw en elke keer als ze belt,
denk ik: hij is overleden.'
'Nee joh. Als je je eigen tanden
eruit wilt trekken omdat je denkt
dat er afluisterapparatuur in zit...
dan ben je ver heen, hoor.'
'Ik liep mee op de afdeling waar mensen worden
voorbereid op ingrijpende operaties. Dat was pittig.
Een beenamputatie, een hersentumor, soms lagen
wel tien, twaalf patiënten te wachten op een operatie.
Ze waren bang, En vanwege corona mocht er geen
familie bij. Al hun emoties kwamen bij mij terecht.
Het was loodzwaar, maar ik ben dankbaar dat ik als
televisiemaker in deze wereld mocht meekijken. Het
doel is te laten zien hoe het zorgpersoneel werkt.
Eerlijk gezegd had ik er geen idee van hoe divers hun
werk is en welke verantwoordelijkheid ze dragen.'
programma's maken zoals Gestalkt en BN'ers in het
ziekenhuis.
Dat leidt uiteindelijk tot de climax: jij confronteert de
stalker met zijn gedrag.
Nu moet je er voor hem zijn. Twee weken geleden
werd bekend dat hij aan darmkanker lijdt en moest
stoppen met werken.
Hoe gaat het met je vader?
Heeft hij iets van de serie mee
gekregen?
Je blijft sociaal-maatschappelijke
In BN'ers in het ziekenhuis loop je mee met
zorgpersoneel in het Rofterdamse Erasmus MC.
MEZZA 15
