Heleen van Royen
'Ik kom je een aanzoek doen.'
Er staat een dame bij de voordeur met een grote bos
bloemen in haar armen. Haar ogen stralen. Haar lippen
zijn rood gestift. Mijn huispak steekt schril af tegen haar
jumpsuit van donkerblauwe spijkerstof. Een beetje
overdonderd laat ik haar binnen. Het is even geleden
dat een volslagen vreemde ons huis binnenstapte. En
veel langer geleden dat iemand me een aanzoek deed.
'Wil je koffie of thee?' vraag ik.
'Thee graag.'
Ik zet thee, doe de bloemen in een vaas, en realiseer
me dat er geen koekjes in huis zijn. Gezien haar slanke
postuur hoop ik dat zij het type vrouw is dat beleefd knikt
als ik haar zoetigheid zou aanbieden, maar het met geen
vinger aanraakt. Niet het type zoals ik, dat het schaaltje
in haar eentje zou leegeten omdat het er nu eenmaal
staat.
We gaan aan tafel zitten. Ze pakt mijn laatste boek uit
haar tas.
'Ik heb het met veel plezier gelezen,' zegt ze. 'Je schrijft
prachtig. Zoveel pareltjes van zinnen.'
Voor iemand die mij een aanzoek wil doen, heeft ze de
perfecte opening bedacht.
'Dank je,' zeg ik.
Ze haalt nog iets uit haar tas. Het is de weekendbijlage
van een krant. De bijlage waarover zij de scepter zwaait.
'We gaan deze bijlage vernieuwen,' vertelt ze. 'Hij krijgt
ook een nieuwe naam. Die is eigenlijk nog geheim, maar
ik zal hem aan jou vertellen.'
Ze maakt me deelgenoot van een geheim. Voor iemand
die een relatie met me wil opbouwen, weet ze goed dat
niets zo verbindt als een gezamenlijk geheim.
'Mezza,' zegt ze plechtig.
'Mezza?' herhaal ik aarzelend. 'Is dat een aborting
voor
'Het is geen aborting,' onderbreekt ze me. 'Het komt
van intermezzo en het gaat om de klank en het woord
beeld. De twee z's zullen we nadruk geven, die doen
dan denken aan zaterdag en zondag.'
'Aha,' zeg ik. 'Mezza.' Ik proef het nogmaals op mijn
tong.
'Het is natuurlijk even wennen,' zegt ze.
'Natuurlijk,' antwoord ik instemmend.
We besluiten stilzwijgend dat we het de tijd zullen geven
om te wennen.
'Ik zoek een vrouwelijke columnist,' vertelt ze. 'Eentje
die past bij onze doelgroep. Die bestaat vooral uit vijftig
plussers, de vrouwen kennen jouw boeken vast.'
Dit doet heel even pijn. Van een bebloede tampon
ben ik een tenalady geworden. Het kan verkeren.
'Ik zeg het je eerlijk. Jij bent mijn eerste en enige kan
didaat. Wil jij mijn columnist worden?'
Ze is jonger dan ik. Haar naam is Sara.
Hoe kan ik haar weigeren?
3
R
Schrijver Heleen van Royen (56) woont samen met Bart (34). Ze is moeder van Olivia (28) en
Sam (24) en oma van Spencer (6 maanden) en van twee bonuskleinkinderen van 13 en 11.
'Niets
verbindt
zo als een
,ezamenlijk
eheim'
o
cc
m
I
cc
CQ
UJ
X
O
u_
MEZZA 7
