Saskia Noort
Femicide is ook
een pandemie
Zo doen zij dat
Curieuze Iraanse borden
roepen op tot vernietiging
biligheid Ministerie
en Veilig
VEEL GEDEELD
m
Veel Iraniërs
wensen
stiekem dat het
Iraanse regime
in de tussentijd
ten val komt
12
«ti .v.-:
Een berg huiswerk
Saskia Noort schrijft op deze plek
wekelijks over nieuws dat haar raakt.
Dankzij de avondklok maak ik me nooit meer zorgen over mijn
dochter die uitgaat en bij nacht en ontij alleen door de stad
fietst. En loop ik zelf ook niet meer van een feestje in het don
ker door het park of de stad, de sleutelbos in mijn handen, met
mijn hart in de keel omdat er een duister type tien meter achter
me loopt. Het klopt dat wij vrouwen ons 's avonds angstig over straat be
geven, en als we niet bang zijn, dan wijzen anderen ons er wel op. Je moet
bang zijn, je bent een vrouw, in het donker de straat opgaan is op eigen ri
sico. Check Sarah Everard, die om half 10 door het park liep en om het le
ven gebracht werd door nota bene een politieagent. Vertrouw niemand en
blijf thuis. Dat zou je je dochter het liefst op het hart drukken, ware het
niet dat het thuis voor vrouwen nog onveiliger is. Elke acht dagen wordt er
in Nederland een vrouw vermoord door iemand in haar eigen familie
kring. Wereldwijd sterven er zes vrouwen per uur door de hand van een
ex, partner, ouder of een familielid. Het gevaarlijkste dat een vrouw kan
doen, is een relatie beëindigen, of een man afwijzen.
Femicide dus, het doden van vrouwen door mannen omdat ze vrouw
zijn, aldus de feministische auteur Diana Russell, die deze term bedacht
in 1976. Naast de coronapandemie die ons allen wereldwijd aan huis kluis
tert, is er ook een femicidepandemie gaande, eentje waar de WHO reeds
in 2013 voor waarschuwde: 'geweld tegen vrouwen is een wereldwijd ge
zondheidsprobleem van epidemische
omvang'. Ook in Nederland staan we er op
dit vlak niet erg goed voor. Statistisch ge
zien doen wij het slechter dan bijvoor
beeld Frankrijk, Italië en het Verenigd Ko
ninkrijk, maar in tegenstelling tot die lan
den gaan wij niet de straat op om te eisen
dat de femicidepandemie net zo serieus
genomen wordt. Wekelijks staan er een
paar honderd wappies op het Museum
plein te protesteren tegen een virus, maar
het andere virus, dat van geweld tegen
vrouwen, negeren we blijkbaar liever. Met
eufemistische termen als 'eergerelateerd geweld', 'crime passionel' of
'moord in relationele sfeer' moffelen we het probleem weg naar de kleine
kolommen van de krant en de donkere uithoek van onze maatschappij.
Maar femicide is springlevend en vlakbij.
Voorafgaand aan femicide is vaak al vele malen aangifte gedaan.
Door het slachtoffer, maar ook door andere exen van de dader. Van stal
king, van huiselijk geweld, van shaming, bedreiging of een andere vorm
van machtsmisbruik. De 16-jarige Hümeyra belde de politie 28 keer over
de stalking door haar uiteindelijke moordenaar Bekir, en nog werd ze niet
serieus genomen. We weten nu ook waarom: sommige politieagenten in
Rotterdam blijken weinig te verschillen van de misogyne racisten die
graag vrouwen vernederen. 'Weer een Turk minder' appten ze nadat Hü-
meyra bij haar school door Bekir was doodgeschoten.
Hebben we intussen iets veroordelends gehoord van ons kabinet over
het feit dat Erdogan uit het Istanbulverdrag, dat geweld tegen vrouwen
aanpakt, is gestapt? Nee. Want de veiligheid van vrouwen doet er gewoon
niet zo toe voor dit kabinet. Ondertussen handhaaft de politie een avond
klok, en wachten we rustig op het volgende slachtoffer.
Rijksoverheid
In Nederland
waarschuwt de overheid
op matrixborden voor
onveilige verkeers
situaties of voor corona,
in Iran gaan de
machthebbers een flinke
stap verder. Daar staan
borden langs de kant
van de weg die aftellen
tot het moment van 'de
vernietiging van de staat
Israël'.
OMID SFARI
TEHERAN
In 2015, een paar maanden
na het sluiten van de nucle
aire deal tussen Iran en de
vijf permanente leden van
de VN-Veiligheidsraad,
werden in Teheran en som
mige andere Iraanse steden
elektronische borden geïn
stalleerd met een nummer
dat elke dag aftelt. Daaron
der de tekst: 'Het bord voor
de vernietiging van Israël!'
Wanneer het getal op de
borden de nul bereikt, zal
Israël worden vernietigd.
Dit was destijds een
nieuwe methode van anti
semitische propaganda door
het Iraanse regime, betaald
uit de zakken van het
Iraanse volk. Veel Iraniërs
proberen de borden te nege
ren of wensen stiekem dat
het Iraanse regime in de
tussentijd ten val komt.
Maar wat was nu precies
de reden om deze borden te
installeren? De oorsprong
hiervan ligt in het feit dat na
het sluiten van de nucleaire
deal in 2015 enkele Israëli
sche functionarissen naar
verluidt hadden gezegd dat
zij zich de komende 25 jaar
geen zorgen hoeven te ma
ken over Iran. Hierna
schreef Khamenei, de leider
van de Islamitische Repu
bliek in Iran, op Twitter:
'Ten eerste bestaan jullie
niet meer over 25 jaar.
Insha'Allah, bij de genade
Gods zal er over 25 jaar geen
zionistisch regime meer
zijn. Ten tweede zullen de
geest van onze vechtlust,
heldendom en jihad jullie
gedurende deze periode
geen moment rust gunnen'.
Een dag na deze tirade re
kenden de gemeenten en de
Revolutionaire Garde, het
Iraanse elitekorps dat direct
valt onder Khamenei, de 25
jaar om naar dagen en
schreven dit getal op de
elektronische borden. Vanaf
die dag, tot op heden, tellen
de borden af.
Tenminste, dat was de be
doeling. Veel van deze bor
den zijn inmiddels kapot of
werken niet meer goed. op
sommige displays gaat het
cijfer omhoog in plaats van
omlaag. Je zou kunnen zeg
gen dat de borden hetzelfde
grillige en onbegrijpelijke
patroon volgen als de nucle
aire deal de afgelopen jaren
zelf heeft gedaan.
- V- i
Wfc-- -'ft
De 10-jarige Fiametta uit het Noord-Italiaanse Caldes volgt haar onlinelessen op een
berghelling, temidden van de geitenkudde van haar vader. De scholen zijn gesloten
vanwege de coronapandemie. Fiametta's 'leslokaal' heeft in ieder geval uitstekende
ventilatie. foto reuters
ZATERDAG 27 MAART 2021 GO
11
Left before destruction of Is
