Vroeg één
van die
jongens:
'Vindt u de
juffrouw
leuk?'
We doen dit voor onszelf. Om de
liefde te vieren. En dat kan een
jaar later ook."
Al moet Veronique dan nóg lan
ger wachten op het moment dat
ze dezelfde achternaam kan dra
gen als haar man en hun twee
kinderen Sjoerd (9) en Marit (6).
,,Ik kreeg er steeds meer moeite
mee dat ik als enige van het gezin
een andere achternaam heb. Het
klinkt misschien heel stom, maar
ik wil gewoon met z'n vieren bij
elkaar horen."
De Souburgse stond al als jonge
meid met haar neus tegen de eta
lageruit van de bruidsjurkenwin
kel gedrukt. ,,Echt kwijlend hoor.
Trouwen was voor mij een meis
jesdroom." Haar prins op het
witte paard vinden, bleek geen
probleem. Ze liep Arno tegen het
lijf bij de Stavermanbrigade in
Vlissingen, waar ze samen een
club jongens les gaven in reddend
zwemmen. Dat waren niet de
makkelijkste gasten, maar ze wa
ren wel héél slim. Ze zagen de
liefde tussen de twee Souburgers
al van verre aankomen.
,,Ze hebben ons min of meer
gekoppeld. Vroeg één van die jon
gens: ,,Vindt u de juffrouw leuk?",
vertelt Arno. Daarna zetten ze een
trouwfeestje op poten, compleet
met uitnodigingen en een play-
mobilboot die tot huwelijks
bootje werd omgedoopt. ,,En toen
hadden we nog niet eens verke
ring." Die kwam er pas nadat
Arno Veronique een sms stuurde
met de vraag of ze romantisch
mee ging om vuurwerk te kijken.
Dat hij ook een vriend bleek mee
te hebben, was minder roman
tisch. Maar Veronique was om: op
19 augustus 2006 kreeg het twee
tal verkering.
Nog eens drie jaar later gingen
ze, opnieuw op 19 augustus, sa-
menwonen. Arno was al een paar
jaar bezig het woonhuis op te
knappen waar ze inmiddels al ja
ren met hun gezinnetje wonen.
En Veronique heeft een datumtic,
lacht ze. ,,We moesten ergens een
datum stellen en ik vond het wel
leuk om precies op 19 augustus te
gaan samenwonen." Maar trou
wen? Het zat er nog altijd niet in.
Van Arno hoefde het niet zo no
dig. ,,Ik sta niet zo graag in the
picture. En als de kinderen nog zo
klein zijn, is het ook echt wel een
heftig drukke tijd", zegt hij zelf.
Veronique: ,,Hij riep altijd: ik wil
niet trouwen en ik ga niet trou
wen. Dus ik had het eigenlijk al
een beetje losgelaten." Al vond ze
dat diep in haar hart best jammer.
Tot Arno op de Mont Saint Mi
chel door z'n knieën ging. En het
koppel die bijzondere 19 augustus
als trouwdatum prikte. Plus
puntje voor datumfreak Vero-
nique: als haar bruiloft dit jaar in
augustus wél doorgaat, trouwen
de twee op de datum waarop ze 15
jaar geleden verkering kregen.
Maar of dat gebeurt? ,,Vorig jaar
zeiden we: dan doen we het een
jaar later. Dan weten we zeker dat
alles weer goed is. Maar het is nu
eigenlijk net zo dubieus als vorig
jaar", zegt Arno.
Ook hij kan inmiddels niet
wachten tot hij samen met zijn
zoon Sjoerd 'de meiden' met de
mini op mag halen. Maar niet ten
koste van alles. Er moet wel een
beetje feest gevierd kunnen wor
den. ,,De liefde vieren, ouders ge
lukkig maken, mooie foto's, bloe
men op de auto. Eigenlijk willen
we gewoon de héle dag. We ho
pen dat er 100 mensen mogen ko
men, dan kan alles doorgaan zoals
we willen. Je trouwt als het goed
is maar één keer, dan moet je het
eigenlijk ook gewoon goed doen."
GO ZATERDAG 27 MAART 2021
Arno door de knieën, maar toen...
Aanstaand
bruidspaar Arno
Cevaal en Vero
nique de Smit
met hun zoon
Sjoerd en doch
ter Marit in de
bruidswinkel
Trouwerie Mer
rie Mie.
FOTO'S SANDRA
SCHIMMELPENNINK
