Graff iti zet streep door bunkergedicht
5
OPSCHOONDAG VRIJWILLIGERS
Tijdens wande
lingetjes ergerde
Thea Kloosterman
zich aan zwerfafval.
Daarom sloot ze
zich aan bij de
Troepgroep.
f h k was aan het herstellen
M van rugproblemen en
I dacht steeds: ik wou dat
I ik nu kon bukken", zegt
I Kloosterman. Dat gaat
inmiddels weer beter en dus sloot
ze zich zaterdag aan bij de nieuwe
Troepgroep in haar buurt, de Stro-
menwijk in Middelburg. ,,Dit is
mijn kans.'
De Troepgroep Stromenwijk/'t
Zand trok zaterdag tijdens de lan
delijke Opschoondag voor het
eerst de buurt in. Dat gaat voort
aan elke eerste zaterdag van de
maand gebeuren, kondigde Piet de
Bruin aan. In groepjes van twee lo
pen de vrijwilligers verschillende
routes om een zo groot mogelijk
gebied aan te pakken.
Rotzooi en desinteresse
Thea Kloosterman en Lous Bosse
laar gaan samen het Tooren-
vliedtpark in. Ze kennen elkaar
nog niet maar delen de afkeer van
zwerfafval en de zorg om het mi
lieu. ,,De rotzooi die er ligt. En die
desinteresse waarmee mensen het
gewoon maar op straat gooien. Ik
snap niet waarom ze het zomaar
laat vallen. Gooi het in een afval
bak, of neem het mee naar huis",
zucht Kloosterman.
,,Ik spreek mensen er ook wel op
aan hoor, als ik zie dat ze iets weg
gooien. Maar de grote mond die je
dan krijgt!", vertelt Bosselaar.
„Daarom spreek ik mensen soms
aan zonder woorden te gebruiken.
Lous Bosselaar en Thea Kloosterman hebben zich aangesloten bij de nieuwe Troepgroep Stromenwijk/'t Zand. foto lex de meester
Door het duidelijk zichtbaar op te
rapen. En dan hoop ik maar: goed
voorbeeld doet goed volgen."
Dat is wel zoals het vaak werkt,
zegt milieuwethouder Chris Dek
ker, die de nieuwe Troepgroep ve
reert met een bezoekje om zijn
steun en dankbaarheid uit te spre
ken en afvalmandjes uit te delen.
,,Waar troep ligt, wordt makkelijk
troep bij gegooid. Maar als het
schoon is, blijft het vaak ook
schoon."
Het fanatisme waarmee een
groep Arnemuidse dames de troep
op straat opruimt, is er na al die ja-
Ik snap niet waarom
mensen hun afval
zomaar laat vallen
ren niet minder om. Al is het soms
wel ontmoedigend om de dag na
een schoonmaakrondje alweer zo
veel zwerfafval te zien liggen, be
kent Willeke Theune van Arne-
muiden Anti Afval. ,,Als je het
toch weggooit, gooi het dan niet zo
diep in de struiken. Dat ruimt zo
moeilijk op."
Achtzakken
Na een dik uur door een klein deel
van Arnemuiden te hebben gelo
pen, bedraagt de buit al acht zak
ken vol troep. Blikjes, karton, plas
tic, snoeppapier, zelfs vuurwerk
en heel veel mondkapjes, somt
Neeltje Meulmeester de inhoud
op. ,,Ik ben zo blij dat er statiegeld
komt op blikjes. Hoe meer hoe be
ter. Misschien raapt de jeugd het
dan ook wel zelf op, als ze er wat
aan kunnen verdienen."
Neeltje Meulmeester is al een
jaar of vijf actief voor Arnemuiden
Anti Afval. De groep telt nog zes
dames. Los van de gezamenlijke
schoonmaakacties is ze vrijwel da
gelijks bezig met zwerfafval. ,,Ik
heb altijd handschoentjes en af
valzakken bij me. In mijn jaszak,
in mijn fietstas, in mijn auto. Ik
kan het gewoon niet laten liggen."
Cocky Bakhuizen is net zo fana
tiek. ,,Moedeloos word ik er soms
wel van, maar ik ga door. Het gaat
tenslotte niet om mij, maar om het
milieu, om de aarde."
De wandelaars die zaterdag voorbij
het bunkertje aan het Kanaal door
Walcheren komen, valt het al van
verre op. De graffiti is dan ook groot
en kleurrijk. En best mooi, vindt
Ineke Jonker. ,,Dat groen doet me
denken aan het gras, de paarse stip-
pen aan de paarse bloemen die je
vaak ziet bloeien, en in de witte lij
nen zie ik een witte ochtendnevel.
Ja, dat zijn zo mijn eerste associa
ties."
Dat gedicht stond er
al zo lang op. Het mag
best een keer wat
anders zijn
Het gedicht dat er nu onder
schuilgaat, vond de Middelburgse -
ze komt er ruiterlijk voor uit - 'tien
keer niks'. Haar vriend Adri Koppe-
jan vond het juist wel aardig. ,,Het
ging over de natuur. Maar de graffiti
is ook niet lelijk hoor. En dat ge
dicht stond er al zo lang op. Het
mag best een keer wat anders zijn."
Als een andere wandelaar voorbij
komt, is Ineke Jonker wel nieuws
gierig wat zij ervan vindt. Ze doet
haar koptelefoon af en stelt zich
voor. „Charlotte." Ze loopt hier va
ker maar het gedicht was haar ei
genlijk nooit zo opgevallen. ,,Ik loop
altijd stevig door." De graffiti vindt
ze 'niet heel lelijk'. ,,Maar dat je het
over de kunst van iemand anders
heen spuit, dat is wel jammer."
De drie eerste regels zijn het be
gin van het gedicht Jaagpad, van de
in Hansweert geboren dichter F.
van Dixhoorn (1948). De puntjes
geven aan dat er tekst wordt over
geslagen, want de vierde dichtregel
WATSTONDER?
1. niettemin valt op
hoe rustig hier de bossen
zijn
zo aan de voorkant te zien
vanavond een vis proberen
is de laatste van het volledige ge
dicht. Van Dixhoorn debuteerde in
1994 met de bundel Jaagpad/Rust
in de tent/Zwaluwen vooruit. Op
de website Straatpoëzie wordt ge-
suggereerd dat Van Dixhoorn de
dichtregels mogelijk zelf op het
bunkertje heeft geschilderd.
,,Jammer dat de graffiti erover
heen is gespoten", vindt Lidy Re-
nout. De Middelburgse wandelt
vaak over het jaagpad. ,,Ik vond het
altijd een mooi gedicht. Ik hou van
woorden, van taal. Soms ook van
graffiti, maar hier kan ik niet veel
mee." Ze is het eens met Laurens
Groutars, die met zijn honden
voorbij komt. ,,Het zijn gestileerde
letters maar ik kan niet lezen wat er
staat. Zo'n tag, die had je toch ook
wel aan de zijkant van het bunker-
tje kunnen spuiten?"
Toch tilt Groutars er ook niet te
zwaar aan. ,,Ach, het gedicht stond
er al jaren op. Na zo veel tijd mag er
ook best iets anders op toch?"
maandag 22 maart 2021
WA
Troepgroep verzamelt zwerfafval
Maurits Sep
Middelburg
- Thea Kloosterman, Troepgroep
Stromenwijk/'t Zand
Misschien schilderde hij het zelf
ooit op het bunkertje langs het
jaagpad tussen Middelburg en
Veere. Het was in ieder geval wel
een gedicht van F. van Dixhoorn.
Maar te lezen is het niet meer: er
is graffiti overheen gespoten.
Jammer? ,,Ach, na zo veel jaar
mag er ook best iets anders op
toch?"
Maurits Sep
Middelburg
- Adri Koppejan
