12 NIEUWS
TRANSGENDER HULPLIJN
Laurens
Zevenbergen (24)
Sem van der
Zwaag (23)
Transgenderjongeren die zich bang,
eenzaam en alleen voelen, kunnen sinds
kort terecht bij een nieuwe jongerenlijn:
Genderpraatjes. Daar kunnen zij hun
vragen, problemen en zorgen anoniem
delen.
Nanoah Struik (21)
,,Vanaf heel jonge leeftijd heb ik
getwijfeld over mijn identiteit. Ik
kon me toentertijd niet herkennen
in de transgenders die ik zag. Dat
waren stoere, gespierde, behaarde
mannen. Ik wilde geen machoman
zijn'', zegt Laurens Zevenbergen.
Zevenbergen, die in Arnhem
woont, is geboren als vrouw. Hij
startte op zijn 17de het traject voor
zijn transitie. Zijn verhaal is bij
zonder: hij maakt deel uit van een
eeneiige tweeling. Zijn zus was
vroeger het tegenovergestelde van
Laurens: meisjesachtig.
,,Inmiddels besef ik dat het feit
dat ik geen stereotype man ben me
niet minder man maakt. Veel ge
boren mannen zijn dat ook niet.''
Zevenbergens ontdekkingstocht
was soms lastig, soms ook niet.
,,Het was voor mij heel wisselend.
Ik wilde geen transgender zijn. Ik
zag risico's, zowel sociaal als fysiek
en financieel. Wat ik toen nog niet
wist, is dat mijn leven zoveel
mooier zou zijn als man. Dat het
de moeite zó waard zou zijn. Als
iemand me dat had verteld, dan
had me dat wel wat problemen
bespaard.''
Dat Zevenbergen een tweeling
zus heeft, maakte dat de buiten
wereld vaak verwachtte dat hij net
zoals zij was. ,,Ik snapte niet dat
anderen niet snapten dat ik anders
was dan mijn zus. Ik heb nooit
echt een vrouwelijk leven geleid.
Voor mijn zus was het lastig dat ik
zo'n afkeer had van vrouwelijk
heid. Soms kregen we voor onze
verjaardag nagellak. Ik had daar
niks mee, dus ik gaf het aan haar.
Maar zij dacht: mag ik dat wel op
doen? Dan word jij verdrietig.''
Met mensen kunnen praten die
in hetzelfde schuitje zitten is be
langrijk, zegt Zevenbergen. ,,Ik
had nog het geluk dat ik via via in
een socialemedianetwerk terecht
kwam met andere transgenders.
Veel mensen hebben die connec
ties niet. En informatie vanuit het
medische traject is niet hetzelfde
als ervaringen.''
Fotomodel Sem van der Zwaag
had deze maand zijn coming-out
als transman. Het accepteren van
zijn identiteit was een grote wor
steling. ,,Ik kom uit een heel gelo
vig gezin, evangelisch. Er werd bij
ons heel erg ingegoten dat trans-
seksualiteit en homoseksualiteit
een invloed van de duivel was.''
Als kind was Van der Zwaag, die
in Groningen woont, al meer jon
getje dan meisje. ,,Toen ik op de
basisschool zat, ging ik altijd bij de
jongens staan, tot de juf me terug
zette. Rond mijn 14de, 15de kwam
ik in de puberteit en begon mijn
lichaam te veranderen. Toen voel
de ik voor het eerst dat er iets niet
klopte. Ik kreeg nare gevoelens
over mijn borsten. En ik werd on
gesteld, dat vond ik vreselijk.''
Van der Zwaag ging zoeken op
internet. ,,Toen ontdekte ik de
term transgender. Ik schrok dat ik
zoveel herkende, wilde dat abso
luut niet zijn. Dus schoof ik het
opzij, negeerde het. Dat was best
een moeilijke tijd. Ik heb het lang
voor de buitenwereld verborgen
kunnen houden, door te overcom
penseren.''
Van der Zwaag ging zich juist
heel vrouwelijk gedragen en kle
den, én begon met modellenwerk.
,,Als ik model was, kon de buiten
wereld niet zien hoe ik me van
binnen voelde. Niet dat ik het mo
dellenwerk niet leuk vond: dat is
ook een beetje acteren, en ik heb
een acteursopleiding gedaan.''
Na een zware depressie en op
name in een eetstoorniskliniek,
kon Van der Zwaag toegeven. ,,Nu
sta ik op de wachtlijst van het
UMCG. Dat maakt me gelukkig:
om stapje voor stapje meer mijzelf
te zijn.''
Had hij wat gehad aan een jon-
gerenlijn in die tijd? ,,Ja, absoluut.
Ik voelde me echt alleen. Het valt
niet uit te leggen hoe het is om in
het verkeerde lichaam te zitten
aan mensen die dat niet kennen.
Daarom is het fijner om iemand
te spreken die precies weet hoe je
je voelt, en die je tips kan geven
voor die rotdagen waarop je niet
weet hoe je moet omgaan met je
lichaam.''
De ervaringsdeskundigen zijn elke
doordeweekse middag bereikbaar
van 15-17 uur. Zie genderpraatjes.nl
Transgender Netwerk
Nederland nam het ini
tiatief: een hulplijn, spe
ciaal voor jongeren. Wie
met Genderpraatjes belt
of chat, treft een ervaringsdeskun
dige. Zo'n gesprek kan over van
alles gaan, zegt Laurens Zevenber
gen, ambassadeur van het Trans-
gender Netwerk. ,,De lijn is niet
alleen voor problemen, maar ook
voor een babbeltje. Of voor als je je
eenzaam voelt.''
Tot nu toe vinden transgender-
jongeren weinig aansluiting bij
bestaande hulplijnen en informa
tiebronnen, stelt het Transgender
Netwerk. Dat is ook de ervaring
van Zevenbergen, Sem van der
Zwaag en Nanoah Struik. Alle drie
zijn ze transgender. En alle drie
hadden ze, toen ze ontdekten dat
ze niet in het juiste lichaam zaten,
een hoop vragen. Struik: ,,Vragen
waar je geen antwoord op hebt, en
waarop je ook geen antwoord kunt
vinden.'' Zij delen hun verhaal.
,,De vragen waar je mee loopt wor
den niet beantwoord door een juf
of meester. Die kennis is er niet.
Dat is moeilijk, je gaat je gekkig
voelen'', zegt Nanoah Struik uit
Emmen. Struik is non-binair:
noch vrouw, noch man. En: de
tweede inwoner van Nederland
die in het paspoort X heeft staan in
plaats van M of V.
Ook fysiek is Struik noch man
noch vrouw. Liet borsten verwij
deren, maar onderging geen an
dere operaties. ,,Ik wil alleen mijn
baarmoeder er nog uit. Dan ben ik
klaar.'' Aan het ontdekken van de
ware identiteit ging een lange
zoektocht vooraf: ,,Ik voelde me
geen meisje en geen jongen. Dus
vroeg ik me af: wat ben ik dan?''
,,Toen ik jonger was waren er
wel transmannen of transvrou
wen te zien. Maar geen non-binai
re mensen, dus dat maakte het
moeilijk mijzelf ergens in te her
kennen.'' Struik wendde zich tot
internet. ,,Een uitkomst. Maar het
heeft jaren geduurd voor ik wist:
dit is het. Het was steeds kleine
beetjes informatie sprokkelen. Met
een hulplijn doe je dat in een dag.''
Zo'n lijn, zegt Struik, is evenwel
niet hét antwoord - eerder een
tussenoplossing. ,,Meer kennis is
belangrijk. Er is meer dan man en
vrouw, maar er mist een heleboel
informatie. Dat is lastig voor kin
deren die denken: dit ben ik niet.''
Struik vindt dat de directe om
geving heel fijn reageerde op de
transitie. Maar niet iedereen is be
gripvol. Als tweede Nederlander
met een X in het paspoort haalde
Struik het nieuws. ,,Ik heb veel
negatieve shit over me heen gekre
gen, ook wel eens doodsbedreigin
gen. Daar heb ik aangifte van ge
daan.'' Wat Struik anderen die
twijfelen over hun gender aan
raadt? ,,Ik begrijp de zoektocht
naar een labeltje. Maar als je obses
sief zoekt naar iets, dan vind je het
niet of minder makkelijk dan
wanneer je het loslaat.''
woensdag 17 maart 2021
GO
A Laurens
Zevenbergen:
„Inmiddels
besef ik dat
het feit dat ik
geen stereo
type man ben
me niet minder
man maakt.
Veel geboren
mannen zijn
dat ook niet.
FOTO GERARD BUR
GERS
A Nanoah
Struik: ,,Het
heeft jaren
geduurd voor
ik wist: dit is
het. Het was
steeds kleine
beetjes infor
matie sprok
kelen. Met een
hulplijn doe je
dat in een
dag.'' privéfoto
'Veel fij ner
als iemand
echt snapt
wat j e voelt'
Anita van Rootselaar
Amsterdam
Sem van der Zwaag: ,,Geluk-
kig dat ik stap voor stap meer
mezelf kan zijn. foto s. van der zwaag
