'Het laagje schuim
dient goudbruin te
zijn en teder'
EGBERT JAN
BirdSwing uitgevonden. Ik vind het
enig om vogeltjes vlak voor het raam
te kunnen bekijken, dat gun ik anderen
ook. Je hangt er een vetbolletje aan en
je kunt ze van vlakbij zien. Er zijn er
210.000 van verkocht en die dingen
verkopen nog steeds. Zonder dat ik
er nog iets voor hoef te doen krijg
ik er geld voor. Van die royalty's kan
ik ongeveer een maand per jaar leven.
Dan heb ik nog zeven reis- en kinder
boeken in eigen beheer uitgegeven.
Ik heb er tot nu toe ongeveer 10.000
verkocht. Een van de kinderboeken is
ook in het Spaans uitgebracht in Cuba,
waar mijn vriendin woont. Dat levert
geen geld op, maar wel veel geluk.
Hoge kosten heb ik niet. Ik rijd in een
Ford Ka, veertien jaar geleden nieuw
gekocht. Ik zou allang een nieuwe auto
kunnen kopen, maar hij rijdt nog steeds
als een tierelier terwijl hij nog nooit een
beurt heeft gehad.
Het is mijn tweede natuur om zuinig
en besparend te leven. Ik heb altijd
minder uitgegeven dan er binnen
kwam. Ik raad mijn zoons ook altijd aan
geld apart te zetten. Je ziet nu door de
crisis om je heen wat het betekent als
mensen geen reserves hebben.
Meubilair maak ik graag zelf. Ik kan
veel zelf maken, daar schep ik genoegen
in, dat maakt het mogelijk dat ik eigen
lijk fluitend door het leven ga. Zo heb
ik een sauna in de tuin gebouwd die op
een waterkoker werkt. Hij bestaat voor
namelijk uit gerecycled materiaal waar
door hij maar 200 euro heeft gekost.
Het kost misschien 50 cent aan stroom
om hem twee uurtjes te gebruiken.
In de tuin heb ik ook allerlei fruit
bomen, dat is gratis smullen. Ik denk
dat ik aan boodschappen 400 euro per
maand kwijt ben. Ik probeer vooral ge
zond te eten, niet te veel vlees. Normaal
gesproken besteed ik vrij veel in de
horeca. Soms zet ik de fiets op de auto
om op de Veluwe te fietsen. Normaal
gesproken neem ik dan een koffie, bier
tje, borrelhapje, en dan vind ik dat ik
ook wel een lekkere maaltijd heb ver
diend. Dan heb ik aan het eind van de
dag toch snel zo'n 50 euro bij de horeca
uitgegeven. Je moet jezelf wel een beet
je verwennen.''
Laat op de avond gebonk op
het raam, aan de achterzijde
zelfs, waar buitenstaanders
niet horen te komen. Dit kan hele
maal niet bij avondklok. Er is iets
ergs. Moord, brand, doodsnood.
In de tuin staat een natgeregen
de jonge meid met een glimlach,
een enorm pakket aan haar voeten.
,,U hoorde de bel niet, maar het
licht brandde.''
Terwijl de schrik nog door de
ledematen ijlt, bedank ik haar en
til de zware doos op het aanrecht,
naast de Senseo.
Onmiddellijk denk ik terug aan
vervlogen tijden, aan de collega
die ik op kantoor achteloos aan
bood koffie mee te nemen, ik ging
toch langs de automaat. Met su
perbe minachting schudde hij het
hoofd, nee, schudden kon je het
niet noemen, het was walgend
wegkijken waarbij de afwijzende
hoofdbeweging nauwelijks nog
op te brengen was: neuh, die
bliefde hij niet. Een belediging,
dat bocht zou hij nimmer tappen.
Wist ik dat niet? Hij was van de
bonen van Qualita Classica, liefst
Lavazza L'Espresso Gran Crema,
vacuüm bewaard. De koffie moest
zijn bereid in een computer
gestuurde De Longhi, 1800 euro
minstens, liefst begeleid door een
thuis uitgenodigde, veelvoudig
gediplomeerde barista; de maling
niet te fijn en niet te grof, het
laagje schuim op de koffie goud-
bruin en teder, met bijna zoemen
de belletjes, dun maar net niet
doorzichtig, een subtiele combi
van oliën en suikers. De smaak
moest zowel fruitige als bloemige
accenten behelzen en een lichte,
doortrapte mix zijn van bitter en
zuur.
Onthutst deed ik even later
verslag bij vier andere collega's,
verzameld rond een vergadertafel.
,,Hoe maak jij thuis je koffie dan?''
vroeg een van hen.
,,Senseo.''
Een huivering voer door het
gezelschap. Het zwijgen was als
een donderslag. Het afwenden
van hoofden vol gêne. Hier had ik
mezelfvoorgoed gediskwalificeerd.
Senseo. De barbaar. ,,Dat kan echt
niet, jongen. Dat is zóóó 2003.''
De nieuwe machine kost 1169
euro, te bedienen met een app,
wat dacht je anders. De avondklok
loopt al ten einde als de hand
leiding is ontcijferd. Ik zet een
kopje Senseo naast een kopje café
crème uit het hightech apparaat,
bereid met onlangs aangeschafte
bonen die per pak 30 euro hebben
gekost, inclusief kwantumkorting.
Ik proef geen verschil.
Ook meedoen? Stuur een mail naar
geldengeluk@dpgmedia.nl
Egbert Jan Riethof (67) is
journalist. Hij heeft een dochter
(28) en een zoon (26). Egbert
Jan woont in z'n eentje in een
huis met drie verdiepingen.
egbertjan@dpgmedia.nl
ZATERDAG 13 MAART 2021
