Alles werd anders door een virus
Toch nog honderd
mensen bij uitvaart
r
t 7
8
Een jaar geleden kwam de eerste lockdown over Nederland. Heinkenszand was
een van de eerste plaatsen in Zeeland waar bij een inwoner een
coronabesmetting werd vastgesteld. We spraken in die plaats met mensen voor
wie de lockdown unieke momenten in hun leven veranderde. Geboorte,
overlijden, afscheid en een jubileum. Alles was anders door corona.
,,Rozet was een heel sterke, heel sociale vrouw. Het
idee dat maar dertig mensen naar haar uitvaart moch
ten komen vond ze verschrikkelijk. Ze had daar heel
veel moeite mee. We hebben een heel grote familie.
Vlak voor haar overlijden werd bekend dat vanaf 1 juli
honderd mensen in de kerk mochten zijn."
Vorig jaar februari kreeg Rozet, echtgenote van Theo
van Driessche, de uitslag van het bevolkingsonderzoek
naar darmkanker. Het was een slecht bericht en bij na
der onderzoek bleek de kanker in haar lichaam te zijn
uitgezaaid. ,,Er was geen redden meer aan", zegt Theo.
Op 30 juni overleed ze. Ze was 67 jaar.
De laatste maanden van haar leven was Rozet thuis.
,,We hebben gelukkig veel samen kunnen doen. Mijn
vrouw regelde alles zelf, tot aan haar uitvaartdienst en
plaats waar ze begraven wilde worden aan toe." Corona
beperkte de mogelijkheden om bezoek te ontvangen.
,,Mensen kwamen vaak niet verder dan de deur. Even
een bloemetje afgeven, meer kon niet. Dat waren geen
beste momenten."
Kort voordat Rozet overleed werd bekend dat per 1
juli de regels rond uitvaarten zouden worden versoe
peld. ,,We hebben toen drie soorten rouwkaarten ver
stuurd. Honderd aan de mensen die naar de kerk en bij
eenkomst in De Stenge mochten komen, vijftig voor
wie alleen naar De Stenge konden gaan. En honderd
kaarten met 'helaas'. Zonder corona was de kerk afgela
den vol geweest."
Op de dag van de begrafenis trof de anderhalvemeter-
regel hem pijnlijk. „Gecondoleerd worden, terwijl je
achter een tafel moet blijven staan. Dat je dan geen
mensen kunt omhelzen. Ik vond het echt heel erg." Wie
niet kon komen stuurde een kaartje. ,,Hoeveel het er
zijn geweest? Ik ben bij 400 gestopt met tellen, maar het
heeft me veel goed gedaan."
Er waren ook 'gouden dagen' in het voorjaar van 2020
voor Theo en Rozet. ,,We hebben nog één keer een
feestje gehouden met onze vier kleinkinderen. Mis
schien dat we toen de coronaregels een beetje gebogen
hebben, maar het waren heel mooie momenten. Soms
denk ik weleens, alles viel precies op zijn plek. Rozet
wilde nog graag een keer met de kinderen en kleinkin
deren naar de Efteling. Laat vlak daarna de Efteling een
experiment houden met openstelling. We konden er
naartoe en hebben in twee huisjes gelogeerd. En daarna
die verruiming van 30 naar 100 mensen in de kerk."
Op de dag van de begrafenis trof de anderhalvemeter-
regel hem pijnlijk. ,,Gecondoleerd worden, terwijl je
achter een tafel moet blijven staan. Dat je dan geen
mensen kunt omhelzen. Ik vond het echt heel erg." Wie
niet kon komen stuurde een kaartje. „Hoeveel het er
zijn geweest? Ik ben bij 400 gestopt met tellen, maar het
heeft me veel goed gedaan."
Er waren ook 'gouden dagen' in het voorjaar van 2020.
,,We hebben nog één keer een feestje gehouden met
onze vier kleinkinderen. Misschien dat we toen de co-
ronaregels een beetje gebogen hebben. Soms denk ik
weleens, alles viel precies op zijn plek. Rozet wilde nog
graag een keer met de kinderen en kleinkinderen naar
de Efteling. Laat vlak daarna de Efteling een experiment
houden met openstelling. We konden ernaartoe en
hebben in twee huisjes gelogeerd. En daarna die verrui
ming van 30 naar 100 mensen in de kerk."
ZATERDAG 13 MAART 2021 GO
Markante punten in
een leven getekend
door corona
THEO GIELE
Theo van Driessches vrouw Rozet overleed 30 juni vorig jaar. Haar foto staat naast zijn stoel op de Zeeuws-
Vlaamse vlag. Op haar begrafenis mochten uiteindelijk geen dertig maar honderd mensen komen, omdat
op 1 juli de regels veranderden. foto johan van der heijden
