Mijn eerste verhaal
zette ik op papier toen
ik alleen nog maar de
letter A kende'
schrijver voor te stellen. Ook doordat ik er
met mijn vrienden over praatte, ik zag van
dichtbij hoe dat verdriet zich vormde.''
,,Ik vind het niet makkelijk, maar besef dat
het soms moet. In één keer iemand loslaten
kan haast niet. Het is een kunst. Je doet het
stapje voor stapje, je houdt goede dingen
vast en die worden kostbare herinneringen.
Tegelijkertijd is het belangrijk dat je voor
uitkijkt.''
,,Veel moois. Werk waar ik gelukkig van
word. Andere mensen van mijn leeftijd
gaan met pensioen. Ik ga gewoon door met
wat ik kan. Ik schrijf en teken al sinds ik op
de basisschool zit. Mijn eerste korte verhaal
zette ik op papier toen ik alleen nog maar
de letter A kende. Ik schreef op een blaadje:
AAAAA en noemde het verhaal: De ver
schrikkelijke tijger.''
,,Ik ben geboren in Den Haag, groeide deels
op in Amsterdam, deels in de Betuwe,
en op mijn 13de verhuisde ik naar Brussel.
Ik ben een Nederbelg. Ik praat met een
zachtere g dan veel mensen in Amsterdam,
ik ken alle Zuid-Nederlandse woorden
- zoeteke is mijn favoriet.'' (Ze spreekt het
meteen op en top met zachte Vlaamse
tongval uit). ,,Ik ben beïnvloed door twee
landen, twee culturen. In Antwerpen ben
ik op mijn plek, maar Brussel is nog meer
een smeltkroes van mensen die net als ik
ergens anders vandaan komen: geen enkele
cultuur is er dominant. Ik voel
me thuis tussen mensen die
zich ook niet helemaal thuis
voelen.''
delen zit. Ik gaf les in Suriname en ik zat
aan mijn bureau. Ineens was het alsof ik
boven mezelf uitsteeg, zoals een vliegtuig
uit de wolken naar de heldere lucht vliegt.
Ik voelde me gelukkig, kreeg een gevoel
van: het leven is eigenlijk maar eenvoudig,
we zijn alleen allemaal zo druk met ons
ego.''
,,Ik maak werk omdat ik wil dat het gezien
wordt. Ik vind het ook prettig dat dat gebeurt.
En dat het is bekroond. Dat laatste is niet
noodzakelijk, maar wel fijn. Dat er mensen
zijn die van mijn boeken hebben gehouden,
ja, daar ben ik wel heel dankbaar voor.''
,,Ik ben niet bang over dingen te schrijven
die ik zelf niet heb meegemaakt. Ik heb
geen kind verloren, wel een miskraam
gehad, al was dat voor mij wel anders dan
het verlies van een kind dat je in je armen
hebt gehad. Maar ik heb wel vrienden die
een kind moeten missen, een vriendin
zelfs twee kinderen. Onvoorstelbaar, en
toch probeer ik me dat onvoorstelbare als
Loslaten is een thema dat in het hele
boek terugkomt. Hoe goed kunt u dat?
Als u vooruitkijkt, wat ziet u dan?
Een van de laatste dingen die de hoofd
persoon zich afvraagt, is: 'Ben ik thuis
gekomen?' Wanneer bent u thuis?
Jok* van
Leeuwen
■I» H@*8
Mijn leven als mens verschijnt
bij uitgeverij Querido (€21).
Bent u dat ook? Druk met uw ego?
De hoofdpersoon in dit boek is een ge
storven kind. Een gevoelig onderwerp.
ZATERDAG 13 MAART 2021 33
