'Ik was haar
enige familie,
daarom
beschermde
ze me als een
leeuwin'
,,Later, toen we al wat ouder waren, kwam
zij een keer van vakantie in Frankrijk terug
met een gebroken arm. Ze was uitgegleden
in de badkamer, zei ze. Ik had haar sinds
die val al tien keer gesproken aan de tele
foon, maar ze had er niets over verteld. Ze
hield niet van mensen die klagen. Deed
ze zelf ook niet. 'Maak je niet druk om de
dingen die nog moeten komen', zei ze dan.
Dat is verspilde energie.''
Die mentaliteit is terug te voeren op de
jeugd van haar moeder, denkt ze. ,,Alles
komt daaruit voort. Hoe pak je het op na
trauma's? Dan heb je vechters en opgevers.
Mijn oma gaf het op, mijn moeder ging
door. Ze was eens voor Warchild in Oegan
da waar ze kindsoldaten sprak. Zij waren
alles en iedereen kwijtgeraakt. Hun ouders,
familie. Aan hen vertelde ze dat zij ook
haar ouders was verloren. 'Maar jij bent
er nog', zei ze dan, 'zorg dat je er iets van
maakt'. En dat heeft mijn moeder ook ge
daan, ze heeft iets gemaakt van haar leven.''
Ze zegt meer op haar vader dan op haar
moeder te lijken. ,,Een echte ondernemer,
dat ben ik ook. Hij kon goed koken, en dat
kan ik ook. Hij had zwartgallige humor, die
mijn moeder vaak niet begreep. Een echte
horecaman die altijd iedereen uitnodigde
en van volle tafels hield. Van mijn moeder
heb ik geleerd te genieten van kleine dingen.
Ik kijk af en toe bewust naar buiten. Naar
de lucht, de zon, de wolken die voorbij
drijven. Naar al die schaatsende mensen
hier vorige maand. Naar Marc die liters
chocolademelk inschenkt voor ze en de
frituurpan aanzet. Mijn moeder kon ook
zo genieten. 'O, ik ben zo blij dat jullie er
zijn, die fles champagne brandt in de koel
kast', zei ze dan. En als we vroegen wat er
te vieren was, zei ze: 'Het leven'. Mijn moe
der hield niet van 'zo hoort 't', of 'dat wordt
er van je verwacht'. Doe de dingen waarbij
je je goed voelt. Dat heb ik gelukkig ook.''
Haar moeder maakte een duidelijk on
derscheid tussen Liesbeth List de artiest
ZATERDAG 13 MAART 2021 29
