Animatieheldinnen kunnen mannen missen als kiespijn U 15 Yes Day dwingt ouders in de spiegel te kijken tuurlijk wel. In de ope ningsbeelden van deze rasoptimistische Netflix-productie zien we Allison en Carlos (Jennifer Garner en Carlos Ramirez) in snelle tijdsprongen verliefd worden en bin nen die bubbel overal 'ja' tegen zeggen. Samen parachute springen? Natuurlijk! Wil je met me trou wen? Ja, ik wil! Een maal gezegend met kinderen luidt het ant woord steeds vaker 'nee'. Nog eens para- wederom gespeeld door Murphy's komische evenknie Arsenio Hall) bleken in de jaren 80 een stuk min der braaf dan gedacht en namen in beschonken toestand wat vrouwen mee naar hun hotelkamer. Wat zich daar voltrekt zien we in de vorm van een flashback waarvoor Murphy en Hall digitaal jonger werden gemaakt: een van de hitsige dames benevelt de prins, die vervolgens half bewuste loos door haar wordt bereden. Dat mogen we gewoon een verkrachting noemen, toch? Het is niet alleen ongeïnspireerd en de overtreffende trap van vergezocht; als katalysator van een plot voor een komedie kan dit anno 2021 echt niet meer door de beugel. Akeem (inmiddels koning) kan zich er niets meer van herinne ren, maar het resultaat van die seks- partij zonder wederzijdse consensus heet Lavelle (Jermain Fowler), die hier het omgekeerde avontuur van zijn vader beleeft. Een sloeber die een wereld vol rijkdom binnenstapt dus. Dat betekent ook dat de film zich grotendeels afspeelt in het saaie Zamunda, dat intussen wordt bedreigd door 'Next Dooria', geleid door een verknipte dictator, gespeeld door Wesley Snipes, die er in elk ge val nog enige lol aan beleeft. De hele film drijft op nostalgie. Dat hoeft geen ramp te zijn, maar de grappen zijn bijna zonder uitzonde ring van een bedroevend oubollig niveau. Dat plus die verkrachting om de janboel warm te draaien. Coming 2 America heeft geen greintje bestaans recht. - G.T. Raya and the Last Dragon Disneyanimatie wordt vaak een hoop kitsch, zoetigheid en wij zende vingertjes verweten. De blauwdruk, in 1937 gelegd met Snow White and the Seven Dwarfs, is nog altijd zichtbaar. Toch - dat mag óók eens gezegd worden - is de studio altijd dap per met zijn tijd meegegaan. Het enerverende Raya and the Last Dragon, nu te zien op streaming- dienst Disney+, is daar een per fect voorbeeld van. Een sprookje met een moraal, maar evengoed robuust, een tik- kie driftig zelfs en met pittige dames die kerels kunnen missen als kiespijn. Het is de meest subtiele en moderne zet van Raya and the Last Dragon: vrouwen mogen gewoon vrouwen zijn. Natuur lijk, al in The Princess and the Frog, Mulan, Moana en Frozen maakten zelfstandige vrouwen de dienst uit. Maar die films gin gen ook vaak óver zelfstandig heid of het moeizaam komen bovendrijven uit een mannen- bolwerk. En puntje bij paaltje was er soms toch wat mannelijk testosteron nodig om een drei gende situatie de baas te zijn. De protagonist in de nieuwe Disney is toevallig iemand van het vrouwelijk geslacht. Een verade ming. Deze Raya is een eenzame krijger die op zoek gaat naar de laatste nog levende draak in wat ooit het vreedzame Kumandra heette en waar magische draken min of meer je buurman- of vrouw konden zijn. De machts hongerige mens verpestte dit Utopia, dat nu bestaat uit vijf provincies, gerund door clans. Gelukkig wordt de draak snel gevonden, want het blijkt een van de films belangrijkste troe ven. Niks geen mystiek dier met de ernstige stem van een tenor a la Smaug in The Hobbit. Sisu is een licht verwarde dame (ze kan de vorm van een mens aanne men) met een voorliefde voor zwemmen in plaats van vliegen. In een volwassen komedie zou ze een stoner zijn geweest. Daar houdt het verhaal natuurlijk niet op. Steeds meer excentrieke types (misschien één of twee te veel) sluiten zich bij de missie aan om Kumandra (de makers lieten al hun creati viteit los op deze fantasiewereld, je kijkt je ogen uit) in ere te her stellen. Een weg vol hobbels. Duels worden hier niet met flu welen handschoenen uitgevoch ten, Raya krijgt nog weleens een lelijke dreun in haar gezicht. Of die dynamische actiescènes mis schien een beetje té zijn voor de allerkleinsten? Misschien hoort De draak is een licht verwarde dame met een voorliefde voor zwemmen in plaats van vliegen het tegenwoordig evengoed bij een moderne Disney. De boodschap zorgt voor de meest stroperige scènes. Het is ook niet altijd even helder on derbouwd. 'Eenheid krijg je door vertrouwen te schenken.' Prachtig, maar de personages worden meermaals ernstig in dat vertrouwen beschadigd. Blij ven uitkijken met vreemden, dus. Het wordt ruimschoots gecompenseerd door een hoop maffe humor waardoor het nooit een te esoterische karakter krijgt en een visuele krachtpat serij waar je u tegen zegt. Wees gewaarschuwd: heimwee naar de bioscoop zal sterker zijn dan ooit. Niet in de laatste plaats, omdat Disney+ zijn abonnees hier (tot 5 juni) liefst 22 euro voor laat betalen. Een discussie voor later. - G.T. donderdag 11 maart 2021 FAMILIEFILM Regie: Miguel Arteta. Hoofdrollen: Jennifer Garner, Edgar Rami rez en Jenna Ortega. Ouders, wees op uw hoede: Yes Day kijken met de kids betekent waarschijnlijk zelf een 'yes day' mogelijk maken. Althans, daar gaan ze beslist om be delen. Of het gevolg een (nog) hechter gezin is? Volgens de moraliserende wetten van de familiefilm na chutespringen? Geen tijd! Mogen de kinde ren langer opblijven? Slecht idee, op tijd naar bed! In hoeverre houdt het opvoeden ouders gegijzeld? Interessante vraag waar volwassen kijkers mee aan de haal kunnen, maar het draait hier natuur lijk om de lol die een 'yes day' - een hele dag alle wensen van je kroost inwilligen - voortbrengt. Dat betekent verkleed en geschminkt liters ijs weghappen, een waterballonnen- gevecht houden en tig achtbaanritjes maken. Zo'n flinterdun gege ven heeft nog wel een spanningsboog nodig. Dus maken deze kinderen ook misbruik van de carte blanche en moeten ze in de finale alsnog streng worden toegesproken. Dat wringt toch een beetje in een film die vooral ouders dwingt eens in de spiegel te kijken. Arsenio Hall en Eddy Murphy (r) in Coming 2 America. foto ap ANIMATIE/FAMILIEFILM Regie: Paul Briggs en Dean Wellins. Met de stemmen van onder anderen Awkwafina en Kelly Marie Tran. Te zien op Disney+. Raya gaat op zoek naar de laatste nog levende draak. foto ap

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2021 | | pagina 43