Animatieheldinnen
kunnen mannen
missen als kiespijn
U
15
Yes Day dwingt ouders in de spiegel te kijken
tuurlijk wel. In de ope
ningsbeelden van
deze rasoptimistische
Netflix-productie zien
we Allison en Carlos
(Jennifer Garner en
Carlos Ramirez) in
snelle tijdsprongen
verliefd worden en bin
nen die bubbel overal
'ja' tegen zeggen.
Samen parachute
springen? Natuurlijk!
Wil je met me trou
wen? Ja, ik wil! Een
maal gezegend met
kinderen luidt het ant
woord steeds vaker
'nee'. Nog eens para-
wederom gespeeld door Murphy's
komische evenknie Arsenio Hall)
bleken in de jaren 80 een stuk min
der braaf dan gedacht en namen in
beschonken toestand wat vrouwen
mee naar hun hotelkamer. Wat zich
daar voltrekt zien we in de vorm van
een flashback waarvoor Murphy en
Hall digitaal jonger werden gemaakt:
een van de hitsige dames benevelt de
prins, die vervolgens half bewuste
loos door haar wordt bereden. Dat
mogen we gewoon een verkrachting
noemen, toch? Het is niet alleen
ongeïnspireerd en de overtreffende
trap van vergezocht; als katalysator
van een plot voor een komedie kan
dit anno 2021 echt niet meer door de
beugel. Akeem (inmiddels koning)
kan zich er niets meer van herinne
ren, maar het resultaat van die seks-
partij zonder wederzijdse consensus
heet Lavelle (Jermain Fowler), die
hier het omgekeerde avontuur van
zijn vader beleeft. Een sloeber die een
wereld vol rijkdom binnenstapt dus.
Dat betekent ook dat de film zich
grotendeels afspeelt in het saaie
Zamunda, dat intussen wordt
bedreigd door 'Next Dooria', geleid
door een verknipte dictator, gespeeld
door Wesley Snipes, die er in elk ge
val nog enige lol aan beleeft.
De hele film drijft op nostalgie. Dat
hoeft geen ramp te zijn, maar de
grappen zijn bijna zonder uitzonde
ring van een bedroevend oubollig
niveau. Dat plus die verkrachting om
de janboel warm te draaien. Coming 2
America heeft geen greintje bestaans
recht. - G.T.
Raya and the Last Dragon
Disneyanimatie wordt vaak een
hoop kitsch, zoetigheid en wij
zende vingertjes verweten. De
blauwdruk, in 1937 gelegd met
Snow White and the Seven
Dwarfs, is nog altijd zichtbaar.
Toch - dat mag óók eens gezegd
worden - is de studio altijd dap
per met zijn tijd meegegaan. Het
enerverende Raya and the Last
Dragon, nu te zien op streaming-
dienst Disney+, is daar een per
fect voorbeeld van.
Een sprookje met een moraal,
maar evengoed robuust, een tik-
kie driftig zelfs en met pittige
dames die kerels kunnen missen
als kiespijn.
Het is de meest subtiele en
moderne zet van Raya and the
Last Dragon: vrouwen mogen
gewoon vrouwen zijn. Natuur
lijk, al in The Princess and the
Frog, Mulan, Moana en Frozen
maakten zelfstandige vrouwen
de dienst uit. Maar die films gin
gen ook vaak óver zelfstandig
heid of het moeizaam komen
bovendrijven uit een mannen-
bolwerk. En puntje bij paaltje
was er soms toch wat mannelijk
testosteron nodig om een drei
gende situatie de baas te zijn. De
protagonist in de nieuwe Disney
is toevallig iemand van het
vrouwelijk geslacht. Een verade
ming.
Deze Raya is een eenzame
krijger die op zoek gaat naar de
laatste nog levende draak in wat
ooit het vreedzame Kumandra
heette en waar magische draken
min of meer je buurman- of
vrouw konden zijn. De machts
hongerige mens verpestte dit
Utopia, dat nu bestaat uit vijf
provincies, gerund door clans.
Gelukkig wordt de draak snel
gevonden, want het blijkt een
van de films belangrijkste troe
ven. Niks geen mystiek dier met
de ernstige stem van een tenor a
la Smaug in The Hobbit. Sisu is
een licht verwarde dame (ze kan
de vorm van een mens aanne
men) met een voorliefde voor
zwemmen in plaats van vliegen.
In een volwassen komedie zou
ze een stoner zijn geweest.
Daar houdt het verhaal
natuurlijk niet op. Steeds meer
excentrieke types (misschien
één of twee te veel) sluiten zich
bij de missie aan om Kumandra
(de makers lieten al hun creati
viteit los op deze fantasiewereld,
je kijkt je ogen uit) in ere te her
stellen. Een weg vol hobbels.
Duels worden hier niet met flu
welen handschoenen uitgevoch
ten, Raya krijgt nog weleens een
lelijke dreun in haar gezicht. Of
die dynamische actiescènes mis
schien een beetje té zijn voor de
allerkleinsten? Misschien hoort
De draak is een licht
verwarde dame
met een voorliefde
voor zwemmen in
plaats van vliegen
het tegenwoordig evengoed bij
een moderne Disney.
De boodschap zorgt voor de
meest stroperige scènes. Het is
ook niet altijd even helder on
derbouwd. 'Eenheid krijg je
door vertrouwen te schenken.'
Prachtig, maar de personages
worden meermaals ernstig in
dat vertrouwen beschadigd. Blij
ven uitkijken met vreemden,
dus. Het wordt ruimschoots
gecompenseerd door een hoop
maffe humor waardoor het
nooit een te esoterische karakter
krijgt en een visuele krachtpat
serij waar je u tegen zegt. Wees
gewaarschuwd: heimwee naar
de bioscoop zal sterker zijn dan
ooit. Niet in de laatste plaats,
omdat Disney+ zijn abonnees
hier (tot 5 juni) liefst 22 euro
voor laat betalen. Een discussie
voor later. - G.T.
donderdag 11 maart 2021
FAMILIEFILM
Regie: Miguel Arteta.
Hoofdrollen: Jennifer
Garner, Edgar Rami
rez en Jenna Ortega.
Ouders, wees op uw
hoede: Yes Day kijken
met de kids betekent
waarschijnlijk zelf een
'yes day' mogelijk
maken. Althans, daar
gaan ze beslist om be
delen. Of het gevolg
een (nog) hechter
gezin is? Volgens de
moraliserende wetten
van de familiefilm na
chutespringen? Geen
tijd! Mogen de kinde
ren langer opblijven?
Slecht idee, op tijd
naar bed!
In hoeverre houdt
het opvoeden ouders
gegijzeld? Interessante
vraag waar volwassen
kijkers mee aan de
haal kunnen, maar
het draait hier natuur
lijk om de lol die een
'yes day' - een hele
dag alle wensen van
je kroost inwilligen -
voortbrengt. Dat
betekent verkleed en
geschminkt liters ijs
weghappen, een
waterballonnen-
gevecht houden en
tig achtbaanritjes
maken.
Zo'n flinterdun gege
ven heeft nog wel
een spanningsboog
nodig. Dus maken deze
kinderen ook misbruik
van de carte blanche
en moeten ze in de
finale alsnog streng
worden toegesproken.
Dat wringt toch een
beetje in een film die
vooral ouders dwingt
eens in de spiegel te
kijken.
Arsenio Hall en Eddy Murphy (r)
in Coming 2 America. foto ap
ANIMATIE/FAMILIEFILM
Regie: Paul Briggs en Dean
Wellins. Met de stemmen van
onder anderen Awkwafina en
Kelly Marie Tran.
Te zien op Disney+.
Raya gaat op zoek naar de laatste nog levende draak. foto ap