WERK
Waarom de kapper de
prijs wel mag verhogen
Bloemist
Twee moeders over hun drukke baan als
18
Je brein op het werk
Hoe kom je als vrouw in de top van het
bedrijfsleven, waar de witte man nog altijd
oververtegenwoordigd is? Directeuren én moeders
Vera Kops van Lewis en Mei Ling Tan van House
of Einstein vertellen over hun ervaringen.
Wat doet een
Deze column typ ik
met een corona
kapsel en de kans is
groot dat je dit leest
met een corona
kapsel. Als kappers slim zijn,
dacht ik, vragen ze aan de
eerste stroom klanten van de
komende twee weken de
dubbele prijs. Marktwerking,
nietwaar? Een grote vraag
drijft de prijs op. Meteen aan
de beurt? Dat is dan 100 euro!
Toch moet je als ondernemer
uitkijken met het zomaar
verhogen van je prijzen, ont
dekten psychologen Daniel
Kahneman en Amos Tversky
decennia terug. Zij waren be
nieuwd hoe rationeel mensen
blijven bij prijsverhogingen.
Ze vertelden hen over een
bouwmarkt die sneeuwschep
pen verkocht voor 15 dollar. De
dag na een grote sneeuwstorm
hing er ineens een prijskaartje
van 20 dollar aan. Wat vonden
mensen hiervan? 82 procent
vond het erg oneerlijk.
We hebben allemaal een
hekel aan verlies. Op het mo
ment dat een bedrijf probeert
rijk te worden over onze rug,
en ons dus in feite een verlies
aandoet, vinden we dit heel
naar. Zó naar, dat we dit niet
zomaar laten gebeuren. We
nemen wraak, ontdekten Kah-
neman en Tversky. Uit hun
onderzoek bleek dat mensen
als straf minder gingen kopen
bij de winstmakende winkel.
Gemiddeld kochten ze er 15
procent minder dan normaal,
omgerekend zo'n 90 dollar.
Zelfs als we zelf geen slacht
offer zijn en alleen maar hóren
dat een bedrijf iemand pootje
heeft gelapt, doen we mee met
de wraakactie. Wij mensen
vinden het zo belangrijk dat
de wereld eerlijk is; er zijn
zelfs aanwijzingen dat op zo'n
moment ons bestraffende
gedrag de genotscentra in de
hersenen stimuleert. Heerlijk,
gerechtigheid!
Kortom, misbruik maken van
de situatie om er zelf rijker
van te worden, dat kun je als
ondernemer maar beter uit je
hoofd laten. Toch zijn er situa
ties waarin het geoorloofd is
om je prijzen te verhogen.
Mensen vinden het acceptabel
dat wanneer een bedrijf
verlieslijdend is, het ons ook
een beetje verlies aandoet. De
gemiddelde kapper zal flink
geleden hebben onder de lock-
down, dus je kan beredeneren
dat klanten best te vermurwen
zijn om extra te betalen. Maar
hoeveel extra en geldt dat voor
alle kappers en alle klanten?
Het blijft een risicovolle gok.
Wat vind je het leukst aan je werk?
Lijkt dit je wat?
Kijk voor vaca
tures op de
site van deze
krant bij /werkt
ei Ling Tan (34) dacht
lang dat mannen en
vrouwen gelijk zijn.
,,Aan de TU Delft, waar
ik studeerde, was het
merendeel man. Toch had ik niet het
idee dat er anders naar mij werd
gekeken. Als vrouw had je net zo veel
kansen, dacht ik. Later ben ik dat iets
anders gaan zien.''
Sinds 2012 is ze ceo van House of
Einstein, een bedrijf dat gepersonali-
seerde kledingboxen voor mannen
maakt. In 2019 begon ze Superflow,
een start-up die software voor perso
nal shopping creëert. „Regelmatig
hadden mijn compagnon Jantien
Herfst en ik een raar gevoel over
gesprekken die we voerden met
mogelijke investeerders. Jantien zei
weleens: 'Ze nemen ons niet serieus
omdat we vrouwen zijn.' Dat wuifde
ik dan weg.''
Tot in 2019 de hashtag 'fundright'
verscheen. ,,De initiators hadden
onderzocht dat er een gigantisch
gendergap was bij het ophalen van
investeringen. Er werd veel meer geld
gestoken in start-ups van mannelijke
ondernemers. Ik ben er meer over
gaan lezen en schrok me kapot.''
Vanaf dat moment kijkt Tan kriti
scher naar de investeringsteams die
ze treft. ,,Die bestaan meestal uit
twaalf witte mannen van middelbare
leeftijd. Zij doen het vast niet met
opzet, maar kiezen er sneller voor om
te investeren in mannen die op hen
lijken. Wij troffen vaak heren die ons
wilden helpen, terwijl we zelf onge
looflijk veel weten van de combinatie
tech en ondernemerschap. Wij wil
len geen hulp, wij willen zakendoen!
Uiteindelijk hebben we altijd inves
teerders gevonden, maar daar hebben
we extra hard voor moeten werken.''
Parttime prinsesjes
Vera Kops (38) herkent het beeld
van zo'n tafel vol witte mannen niet.
'Witte
heren van
middelbare
leeftijd
investeren
sneller in
mannen die
op hen lijken'
Als directeur van pr- en marketing
bureau Lewis werkt ze naar eigen
zeggen in een behoorlijk geëmanci
peerde omgeving. ,,Ik ben hier ooit
onderaan de ladder begonnen als
account executive, maar kon al snel
doorgroeien naar een leidinggevende
positie. In deze branche maakt het
volgens mij niet uit ofje man of
vrouw bent.''
Niet overal is dat zo, ziet ze in haar
netwerk. ,,Ik hoorde over een dame
die solliciteerde op een functie in een
retailbedrijf. Ze was veruit de beste
kandidaat. De baan was fulltime,
maar ze had een kind en wilde vier
dagen werken. Om die reden werd ze
afgewezen. Dat vind ik echt bijzon
der anno 2021. Bij ons werken veel
vrouwen vier dagen en ik neem ge
rust zwangere dames aan. Ik zie juist
dat moeders erg productief zijn, want
ze zijn het gewend om meerdere
ballen in de lucht te houden.''
Die discussie over fulltime versus
parttime zou niet zo belangrijk moe
ten zijn, vindt ook Ling Tan. ,,Als ik
iemand hoor reppen over parttime
prinsesjes, vind ik dat zo denigre
rend. Die mensen hebben geen idee.
Veel ouders worstelen om alles goed
te regelen. De norm wordt nog steeds
bepaald door workaholics, dat zou
moeten veranderen. Er zitten mega-
veel incapabele mensen in de top. Of
je 32 of 40 uur werkt, zegt niets over
je kwaliteiten als leidinggevende.''
Schuldgevoel
Tegelijk zien beiden dat je voor die
toppositie uren moet willen maken.
,,In mijn beginjaren heb ik er veel
voor opgeofferd", zegt Kops. ,,Aan
mijn werkgever wilde ik laten zien
wat ik kon. Lange dagen maken
hoorde daarbij. Dat vond ik niet erg,
het paste bij mijn ambities. Wie de
leiding wil, heeft vlieguren nodig.
Ervaring doe je op door hard te
werken.''
DONDERDAG 4 MAART 2021 GO
Neuropsycholoog Chantal van
der Leest bekijkt onze gedra
gingen op de werkvloer: wie of
wat bepaalt onze dagelijkse
beslissingen?
SHARON KNÖBEL (27) is bloemist en heeft
een eigen winkel in Broek op Langedijk.
Wat houdt je functie in?
,,Ik maak en verkoop boeketten in de zaak die
ik met mijn vader heb. Ook maak ik boeketten
van zijdebloemen voor bijvoorbeeld bedrijven.''
,,De ene keer maak ik snel een boeket in de
winkel, dan weer sta ik in een kapsalon om een
zijdeboeket te maken dat daar past.''
In samenwerking met Nationale Vacaturebank
/u*.-
'Een topfunctie
is niet simpel,
maar levert
je zo veel op'
RIANNE VAN DER MOLEN
- MEI LING TAN
