WIM HOFMAN
Verkiezingen
Krapte op de woningmarkt?
Zeeland trapte te lang op de rem
Analyse
9
Corona lijkt op
zijn retour in
verpleeghuizen
Met het oog op de komende verkiezin
gen worden in deze rubriek enkele
politieke partijen belicht die zo nieuw
en nog zo klein zijn dat ze gauw aan onze aan
dacht ontsnappen en de kiesdrempel dus niet
halen. Deze keer de Partij na de Arbeid
(niet te verwarren met de Partij voor de Ar
beid).
Deze niet erg nieuwe, maar weinig aan de weg
timmerende partij is, naar men zegt, ontstaan
in een achterkamertje na een zware maaltijd en
bijkomende flessen en een afzakkertje waar
door gemakkelijk allerlei politieke ideeën op
gang deden. Een van de ideeën was het oprich
ten van een politieke partij die nog niet bestond.
Een moeilijk te verwezenlijken doel, want
welke partijen bestaan er al niet? En hoe al deze
wirwar aan partijen uit elkaar te houden? Een
haast ondoenlijk karwei. Besloten werd niet
meteen een partijprogramma te ontwerpen,
want dan ligt partijprogramvergelijking toch
weer voor de hand en een zekere verveeldheid
sluipt al gauw binnen. Conclusie zou toch altijd
zijn dat de politieke partijen in ons land toch al
les al willen, al wil de ene partij dit meer dan dat
en de andere wil dat meer dan dit. Vermoeiend
allemaal. Veel komt neer op het leggen van een
nadruk of klemtoon, soms zelfs alleen op de
toon waarop iets wordt gezegd. Of niet.
Alles is trouwens al verwezenlijkt en veel
dingen zijn al duizenden keren gedaan. Scho
len zijn er al en wegen met strepen en zieken
huizen en zieken bestaan ook al en er is van
alles en nog wat opgericht of omgezaagd en
boeren zijn er ook al en die hebben al ontel
bare aardappelen geteeld. De vissers hebben
bijna alles al opgevist. Ambtenaren is ook al
van alles en nog wat naar het hoofd geslingerd
en dat is te zien. Er zijn al dijken en spoorwe
gen en grasvelden en trapveldjes en industrie
terreinen met hekwerken en sloten en par
keerterreinen, fietspaden en huizen en hotels
en tunneltjes en bruggen, kazernes en asiel
zoekerscentra en gevangenissen en verkeers
borden en lantaarnpalen. Het is zo gek niet of
het is er al, omgeven door een netwerk van hu
maniserende wetten. Om er moedeloos en
moe van te worden. Aldus de partijtop, die
rust in de tent wil.
Unaniem werd besloten geen leden te wer
ven. Leden moeten zich als ze per se willen
vanzelf maar aandienen en aldus blijk geven
van hun motivatie. Wachten is echter mis
schien toch op een partijprogramma dat zich
gemakkelijk laat schrijven en dat er afgetrapt
en onfris uitziet, zodat de doorsnee bevolking
van Nederland het aantrekkelijk vindt. Voor
lopig is het echter wachten op de verkiezin
gen van 2025.
Kopers die elkaar aftroeven
met hogere biedingen. Wo
ningen die ver boven de
waarde worden verkocht.
Huizenzoekers met een dunnere por
temonnee die wanhopig achterblij
ven. De paniek onder Zeeuwen die
een huis willen kopen, is goed voor
stelbaar. Het is dus ook logisch dat die
zorgen worden onderkend en aange
pakt door het provinciebestuur, dat
toeziet op de woningbouwplannen in
Zeeland.
Tegelijkertijd is het opmerkelijk dat
Zeeland overvallen lijkt door de
komst van een groot aantal Randste
delingen met meer geld. Dat ze nü ko
men schijnt deels te maken te hebben
met de coronapandemie, waardoor
thuiswerken gewoon begint te wor
den en wonen op grotere afstand van
het werk ineens niet meer zo be
zwaarlijk is. Maar dSt ze komen, is
toch juist de lang gekoesterde wens
die eindelijk uitkomt.
Welkom in Zeeland, de slogan
waarmee de provincie jaren geleden
Nederlanders wilde verleiden zich
hier te vestigen, was geen lang leven
beschoren. Maar de boodschap bleef
van kracht: kom lekker hier wonen en
werken, we hebben ruimte, banen én
(goedkope) huizen. Wees welkom.
Want we hebben jullie ook nodig. Die
nieuwe Zeeuwen - of oude Zeeuwen
die terugkeren naar hun geboorte-
grond - zorgen ervoor dat scholen, bi
bliotheken, bioscopen, musea, thea
ters, bussen, verenigingen en midden
stand levensvatbaar blijven.
Hoe meer hoe liever, zou je zeggen.
Maar juist het aantal nieuwkomers
blijkt zorgen te baren. Want daardoor
wordt het snel krapper op de woning
markt. Dat doet pijn, maar kan toch
geen verrassing zijn. Als de vraag gro
ter is dan het aanbod, geldt het recht
van de rijkste. Wie suggereert dat zij
de huizen wegkapen voor de neus van
de Zeeuwen, geeft de nieuwkomers
de indruk dat ze bij nader inzien toch
niet zo welkom zijn.
Gedeputeerde Dick van der Velde
wil 'met stoom en kokend water' laten
onderzoeken wat er nu werkelijk aan
de hand is. Wie zijn het? Waarom ko
men ze? En komen er nog meer? Er
klinkt een zweem van paniek in door,
die onnodig is. Als de toestroom snel
afvlakt, keert ook de rust terug op de
woningmarkt. En blijven ze komen,
dan moet het bouwtempo alsnog om
hoog.
Voldoende nieuwe huizen?
En bij dat bouwtempo wringt wel de
schoen. Worden overal wel voldoende
nieuwe huizen gebouwd, vraagt Van
der Velde zich nu bezorgd af. Hij biedt
gemeenten zelfs hulp aan bij het ma
ken van woningbouwplannen. Omdat
er 'een groot verschil in gemeenten is
die succesvol zijn in het bouwen van
woningen voor nieuwe vestigers en
gemeenten waar dat achterblijft'.
Maatwerk, juridische hulp en het ver
snellen van procedures, belooft hij.
Dat klinkt mooi voor gemeenten die
moeite hebben plannen te realiseren,
maar het zal bij een aantal andere ge
meenten pijn doen aan de oren. Uitge
rekend de provincie heeft de afgelopen
jaren veelvuldig op de rem getrapt bij
woningbouwplannen. Zo kreeg Mid
delburg - waar de vraag vaak groter
was en is dan het aanbod - met grote
regelmaat te horen dat het wel een
beetje minder kon; 'jullie bouwen voor
de leegstand', luidde het verwijt. Ter
wijl Middelburg omgekeerd rede
neerde: er is veel belangstelling om
hier te wonen, we willen mensen naar
Zeeland halen, nou, dan moeten er ook
voldoende huizen zijn. Aanbod gene
reert vraag. Voor het plan Essenvelt
met vierhonderd huizen zijn drie keer
zo veel belangstellenden.
Andere keuze
Het provinciebestuur beriep zich
steeds op stapels woningmarktonder
zoeken en maakte bewust een andere
keuze dan sommige gemeenten wil
den. Die pakt nu even nadelig uit voor
met name Zeeuwse starters. En voor
het provinciebestuur zelf, dat zich ge
dwongen voelt in allerijl haar eigen
beleid bij te sturen.
De paniek op de woningmarkt was
te voorkomen geweest. Als de provin
cie gemeenten die meer wilden bou
wen, zoals Middelburg en Vlissingen,
niet had teruggefloten. Als Zeeland
eerder de voet van de rem had gehaald.
MIDDELBURG Met de tweede
vaccinatieronde in aantocht is
het aantal coronabesmettingen
in Zeeuwse verpleeghuizen
sterk teruggelopen. Afgelopen
week testten 11 bewoners posi
tief, de voorgaande week waren
dat er nog 42. Er zijn nu nog 27
cliënten besmet met corona, het
laagste aantal sinds de jaarwis
seling. Drie besmette cliënten,
twee in de gemeente Vlissingen
en één in de gemeente Goes,
zijn afgelopen week overleden.
De 11 nieuwe besmettingen wa
ren in verpleeghuizen in de ge
meenten Vlissingen (5), Noord-
Beveland (4) en Goes (2).
De afgelopen week zijn 52
mensen hersteld van corona,
onder wie veel bewoners van de
Zoute Viever in Oost-Souburg,
laat SVRZ-bestuurder Angela
Bras weten namens de verpleeg-
en verzorgingshuizen. In de
Zoute Viever werd bij de laatste
controle bij niemand corona
vastgesteld. De coronamaatrege
len zijn deze week terugge
bracht tot het standaardniveau.
85 procent van de verpleeg
huisbewoners heeft de eerste
vaccinatie gekregen. Ook veel
bewoners van reformatorische
huize laten zich vaccineren. In
verpleeghuizen van Ter Weel in
de gemeente Reimerswaal, waar
ook veel reformatorische chris
tenen wonen, ligt de vaccinatie
bereidheid zelfs boven het
Zeeuwse gemiddelde. ,,Ik schat
het op 90 procent", aldus Coby
Traas, bestuurder van zorggroep
Ter Weel.
vrijdag 26 februari 2021
De wereld van Wim Hofman, schrijver/illustrator
Maurits Sep
De paniek op de
woningmarkt slaat
over naar de poli
tiek. Met de maat
regelen die het
provinciebestuur
nu wil nemen,
maskeert en corri
geert het vooral
zijn eigen keuzes
van de afgelopen
jaren. De provincie
trapte jaren be
wust op de rem
om bouwen voor
leegstand te voor
komen.
Middelburg
