9
OOR ZEEUWSE AMBASSADEUR IN SPANJE
al zit ik nu vaker op zee om te kite-
surfen.''
,,Heel groot. Behalve dat ik er zelf
een deel van mijn jeugd heb door
gebracht, komt mijn vrouw uit een
Vlissingse familie. Een paar jaar
geleden hebben we een oud huisje
gekocht in Middelburg. Als we
niet in Spanje zijn, zitten we daar.
Dat is sowieso elke zomer. Na mijn
werkzame leven zou ik graag per
manent naar Zeeland verhuizen.
Ik bedenk me trouwens ineens dat
ook mijn afstudeerscriptie (Ver
steeg studeerde Economische
Geografie op de Universiteit van
Amsterdam, red) over een Zeeuws
onderwerp ging. Dat was in de tijd
dat je met zo'n scriptie nog een
jaar bezig was. Ik heb heel wat
Ik kan wel TikTok-
filmpjes gaan
opnemen, maar dat
heeft niet zoveel zin
uurtjes doorgebracht in de prach
tige bibliotheek die toen nog in de
Abdij in Middelburg zat.''
,,De economische betekenis van
industriegebied Vlissingen-Oost
voor de regio Midden-Zeeland.
Naar dat gebied zijn in de jaren
zestig en zeventig heel veel inves
teringspremies gegaan. Maar hielp
dat Zeeland wel vooruit? Hoewel
het nu natuurlijk een gebied is
waar ontzettend veel mensen wer
ken, was mijn conclusie destijds
dat het werkgelegenheidseffect
vrij klein was als je het afzet tegen
de enorme hoeveelheid geld die is
gestoken in bijvoorbeeld Pechiney
en Total. Er werden dure fabrieken
gebouwd, waar relatief
weinig mensen werk-
,,Zeker. Het is een boeiend land,
waarmee we veel gemeen hebben,
maar dat in veel dingen toch net
iets anders is dan de rest van
West-Europa. 'Afrika begint ach
ter de Pyreneeën', zeiden ze vroe
ger. De liefde voor het land is wel
via een omweg ontstaan
trouwens. Als tiener fascineer
den de Inca's en de Maya's me
enorm. Mijn vader beloofde me
mee te nemen naar Machu Picchu
in Peru als ik de middelbare school
in zes jaar zou halen. Die reis heb
ben we daadwerkelijk gemaakt. Ik
ben toen erg geïnteresseerd ge
raakt in de taal en ben Spaans er
daarna zelfs bij gaan doen tijdens
mijn studie. In die tijd heb ik mijn
hart verloren aan Spanje. Daar nu
ambassadeur mogen zijn, is toch
wel een wens die in vervulling
,,Wat er in het voorjaar gebeurde,
was dramatisch. Zeker hier in Ma
drid was het heftig. Het voortdu
rende geluid van ambulances, de
ijsbaan met alle doodskisten
erop, zieken
huizen met mensen die op de gan
gen liggen... dat zijn dingen die in
druk maken. Tegelijkertijd was het
ook mooi om als ambassade iets
nuttigs te kunnen doen voor de
Nederlanders in Spanje. Dat waren
er toen vermoedelijk tussen de
honderd- en tweehonderddui
zend.''
,,Beide. Onder normale omstan
digheden hanteren we als ambas
sade de regel dat mensen zoveel
mogelijk zelfredzaam moeten zijn.
Ze kiezen er tenslotte zelf voor om
op reis te gaan. Al zijn er natuurlijk
altijd uitzonderingen. In deze
crisis hebben we wat vaker
directe hulp geboden. Er
zijn heel wat Neder
landers in Spanje
ziek geworden. In
de eerste weken
zijn er ongeveer
tien overleden.
Onze consuls en
medewerkers aan
de kust hebben
toen veel hulp ge
boden. Er was een
echtpaar waarvan
zowel de man als de
vrouw ziek werd. De
man is helaas overleden,
waarna zijn stoffelijk
overschot met het vlieg
tuig naar Nederland is ver
voerd. Maar mevrouw kon
niet mee. We hebben toen hel
pen regelen dat ze met een taxi
vanaf de Costa Blanca, dwars door
een gesloten Europa, naar Neder
land is gebracht. Daar was ze nog
net op tijd voor de begrafenis. Een
paar dagen later kregen we foto's
van de kinderen, met het bericht
erbij dat ze erg dankbaar waren.''
,,Dat klopt. We zijn ons direct gaan
toeleggen op een goede informa
tievoorziening aan de Nederlan
ders in Spanje. Welke maatregelen
er gelden, wat ze moeten doen als
ze terug naar Nederland willen...
dat soort zaken. Dat werd meteen
erg gewaardeerd. In korte tijd gin
gen we van 1500 naar 30.000 vol
gers. Het is voor veel mensen een
plek geworden waar
We helpen mensen in
nood altijd, ook als ze
dingen gedaan
hebben die wij
afgeraden hebben
ze een stukje saamhorigheid vin
den. Er wordt veel gereageerd on
der de berichten en vragen probe
ren we zo snel mogelijk te beant
woorden. Daar hebben we teams
voor gevormd die tijdens de piek
van de crisis zestien uur per dag ac
tief waren. We zien trouwens dat
Nederlanders elkaar ook veel hel
pen. Zo was er een man met een
camperverhuurbedrijf in Spanje
die zijn campers tegen kostprijs
beschikbaar heeft gesteld aan land
genoten die niet meer terug kon
den met het vliegtuig.''
„Geërgerd is een groot woord,
maar als mensen zich nu beklagen
over het feit dat ze moeilijk terug
kunnen, denk ik wel: dat is waar
we nu al lange tijd voor waar
schuwen. Er geldt in Nederland
al sinds augustus een oranje
reisadvies voor Spanje. We
helpen mensen in nood ove
rigens altijd, ook als ze din
gen hebben gedaan die we
hebben afgeraden. Maar laat
duidelijk zijn dat ik het geen
goed idee vind dat mensen
nu naar Spanje komen.''
dinsdag 16 februari 2021
GO
i vol doodskisten maakt indruk
Dus de band met Zeeland is
groot?
-Jan Versteeg, ambassadeur
Waar ging uw scriptie over?
Jan Versteeg surft nog altijd
graag in Zeeland, zoals hier
nabij Veere, afgelopen zomer.
U bent nu ambassadeur in
Spanje. De liefde voor dat land
bestaat al lang, toch?
ging.''
U was amper begonnen als am
bassadeur toen corona kwam.
Hoe heeft u dat ervaren?
Gaven jullie vooral informatie of
boden jullie ook heel directe
hulp?
De Facebookpagina van de am
bassade is jullie belangrijkste
communicatiekanaal geworden.
-Jan Versteeg, ambassadeur
Heeft u zich geërgerd aan de
Nederlanders die middenin de
pandemie toch nog naar Spanje
zijn gekomen?
A Jan Versteeg thuis aan
het werk in Spanje. Hij is
nu lang niet altijd op de
ambassade vanwege het
coronavirus. foto's ministerie
BUITENLANDSE ZAKEN
