Visumkwestie zet voorbereiding Sifan Hassan op Tokio al maanden op zijn kop
25
Sifan Hassan (28) is al maanden niet
waar ze wil zijn. Door het coronavirus
lukte het niet haar visum voor de
Verenigde Staten te verlengen en is haar
voorbereiding op de Spelen verre van
ideaal. ,,Ik weet niet waar ik aan toe ben.""
Met de auto reed Sifan Hassan gis
teren vanuit Nijmegen naar het
Franse Liévin, waar ze vanavond
haar seizoen opent met een 3000
meter indoor. Donderdag hoopt ze
naar Tenerife te vliegen. Na veel
wikken en wegen lijkt dat de
nieuwe tijdelijke trainingslocatie
te worden voor de atlete die maar
niet kan trainen op de plek waar ze
het liefst wil trainen.
Door een slepende visumkwes
tie mag ze de Verenigde Staten
niet in. ,,Het is echt bizar", vindt
Hassan, die op de Olympische
Spelen in Tokio voor de dubbel wil
gaan met goud op de 5000 en
10.000 meter. ,,Het voelt alsof ik
heel de tijd onderweg ben. Nooit
thuis."
Omdat ze onder contract staat
bij Nike komt ze in aanmerking
voor een werkvisum. Maar toen ze
haar aflopende visum vorig jaar
wilde verlengen in haar geboorte
land Ethiopië, werd de ambassade
gesloten door de uitbraak van het
coronavirus. Sindsdien zijn lange
wachtlijsten ontstaan. Geboren
Amerikanen en 'noodgevallen',
zoals nabestaanden van een over
leden persoon in het land, krijgen
voorrang boven de wereldster in
de atletiek.
Het visum is nodig om weer te
kunnen trainen op haar droomlo-
catie: de Nike-campus in Oregon,
waar ze eind 2016 naartoe ging en
ook toewerkte naar haar twee
wereldtitels op de 10.000 meter en
1500 meter op de WK in Doha in
2019.
Zwaar
Het moest haar basis zijn onder
een goudgekleurde Olympische
Spelen. ,,Er was geen reden iets te
veranderen. Het is daar fantas
tisch. Het weer is daar ook nu
goed, ik heb mijn huis daar, weet
waar alles is en dat ik daar goed
kan trainen. Maar nu ik daar niet
kan zijn, moet ik steeds wennen
aan een nieuwe plek. Dat is men
selijk, maar kost energie. De focus
op de Olympische Spelen is weg,
omdat ik niet weet waar ik aan toe
ben. Ik heb nog niet geaccepteerd
dat ik niet naar Amerika kan. Mijn
gedachten schieten alle kanten op.
Het is zwaar."
Op 22 maart heeft ze een af
spraak staan bij het Amerikaanse
consulaat in Amsterdam. Als die
doorgaat, is haar aanvraag volgens
haar management 'een formali
teit'. Alle benodigde papieren lig
gen al bijna een jaar klaar. Hassan
baalt ondertussen stevig van de si
tuatie. ,,Ik vind het moeilijk te be
grijpen waarom het nog steeds
niet gelukt is. Het antwoord is al
tijd: corona, corona, corona. Hoe
lang gaat dat nog een excuus zijn?
Ik ben er klaar mee."
De tijd tikt, op weg naar de
Olympische Spelen. De 28-jarige
atlete wil in de kracht van haar le
ven voor tweemaal goud gaan. Na
een noodgedwongen periode in
Nederland, zonder coach Tim
Rowberry, hoopt ze in Tenerife op
een beter klimaat én heeft ze ge
lukkig wel weer haar coach aan
haar zijde. ,,Het voelt niet als een
ideale voorbereiding", zegt ze. ,,De
Spelen zijn al over vijf maanden. Ik
doe mijn best, maar het is moei
lijk. Maar ik wil écht heel hard
werken. Ik ben iemand die soms
makkelijk met trainingen omgaat.
Want als ze zwaar zijn, moet ik
bijna huilen. Ik wil dit jaar soms
van tevoren denken: oh, deze trai
ning kan ik helemaal niet aan.
Maar dat ik 'm toch doe en denk:
yes, ik heb het gedaan. Zo haal ik
in Tokio het beste in mezelf naar
boven."
Want daar gaat het haar om. Ze
zegt, ook nu niet, bezig te zijn met
haar concurrentes voor het goud.
Gedachten dat die het misschien
wel allemaal goed voor elkaar heb
ben, kwellen haar niet. ,,Nee, ik
ben alleen met mezelf bezig. Op
anderen heb ik geen invloed. Het
gaat om mij." Ze lacht. ,,Weet je,
misschien is dit uiteindelijk wel
goed voor de Spelen. Ik heb zoveel
meegemaakt. Hier ga ik mentaal
sterker van worden. Ja, misschien
zijn de Spelen straks wel makke
lijk."
Records
Vorig jaar, toen door corona vrij
wel alle wedstrijden van de kalen
der verdwenen, bleek Hassan ook
na een door de war gegooide voor
bereiding te kunnen presteren. Ze
deed aan slechts vier wedstrijden
mee, maar liep in Brussel wel naar
het werelduurrecord (18,93 kilo
meter) en onder barre omstandig
heden in Hengelo naar het Euro
pees record op de 10.000 meter
(29.36). Hoewel ze af en toe nog
knarsetandend de fijne tempera
turen 'thuis' in Oregon checkt en
ook in Tenerife niet de gewenste
ligging op hoogte vindt, gaat ze er
nog altijd vanuit dat '2021 een
mooi jaar wordt'. Ze twijfelt aan
van alles, maar niet aan de Spelen
in Tokio.
,,Nee, daar heb ik nog geen se
conde aan getwijfeld. We zijn een
jaar verder. Misschien hebben we
de komende vier jaar ook nog last
van het coronavirus, gaan we dan
ook vier jaar niet sporten? Nee, we
moeten doorgaan. Alles goed rege
len, voorzichtig zijn, maar wel
doorgaan."
dinsdag 9 februari 2021
GO
Pim Bijl
Rotterdam
Sifan Hassan: ,,Hoe lang gaat
corona nog een excuus zijn om
mijn visum maar niet te verlen
gen?" FOTOGLOBAL SPORTS COMMUNICATION
Sifan Hassan liep in 2020 maar vier wedstrijden. Toch schitterde
ze in Hengelo onder barre omstandigheden met een Europees
record op de 10.000 meter in 29.36. foto epa