maar natuurbeheerder'', lacht Gerrit. ,,Daar
krijg ik ook een vergoeding voor. Van het
riet alleen kun je tegenwoordig niet meer
leven, daarvoor is de oogst te klein.''
Vroeger stonden de Weerribben in
dienst van de rietteelt, tegenwoordig is de
natuur leidend. De streek is onderdeel van
het Nationaal Park Weerribben-Wieden
en alles draait om het behoud van dit unie
ke stuk Nederland. Gerrit is van de oude
stempel maar snapt het wel: ,,Nog steeds is
er soms strijd met Staatsbosbeheer, maar
we hebben elkaar nodig.''
Ondanks de mindere oogst, wordt het
Kalenbergerriet nog altijd gebruikt om
daken mee te dekken. In Giethoorn, zo'n
15 kilometer verderop, hebben de riet-
gedekte boerderijen samen met de vaarten
en bruggetjes een onweerstaanbare aan
trekkingskracht. Vooral op buitenlanders
die allemaal het Venetië van het noorden
willen zien.
Ik vaar door de winterse Weerribben.
Het is stil. Behalve in de buurt van de riet
snijders. Daar hoor ik het geluid van de
maaimachines en het knetteren van de
brandstapel met onbruikbaar riet, onkruid
en gras. De rookpluimen verwaaien in de
wind en de leegte.
,,Voor de rietsnijders is het water te schoon
geworden'', vertelt boswachter Egbert
Beens, expert in de Weerribben. „Vroeger
zat het vol fosfaten en andere producten uit
de landbouw, waardoor het riet uitstekend
groeide. Nu is het water juist weer goed
voor de vissen, de vogels en de otters.''
Beens verscheen vanochtend wat later
op onze afspraak vanwege een spoedgeval.
Hij moest een doodgereden otter ophalen
voor onderzoek. „Vooral de genetische
informatie is belangrijk'', vertelt hij. ,,Zo
kunnen we controleren of de populatie
gezond is. In 2002 is de otter, die in Neder
land was uitgestorven, opnieuw uitgezet.
ZATERDAG 6 FEBRUARI 2021 39
