O
24 MEDIA CULTUUI
ANGELA
KIJKT TV
X
v
r
De vergelijking met de Tweede Wereldoorlog is
deze dagen nooit ver weg. Mondkapjesplicht?
Een moderne Jodenster. Avondklok? Sperrzeit,
zul je bedoelen. Wie op het punt staat het O-woord in
de mond te nemen, adviseer ik dringend de zinnen
van Gerdi Verbeet te beluisteren, die ze twee weken
geleden uitsprak bij M. Even gedistingeerd als reso
luut, zoals alleen zij dat kan, sloeg ze elke vergelijking
aan gruzelementen.
En anders is er ook de documentaire De Sobibór
Tapes, die gisteren op NPO 2 werd uitgezonden. De
film is gebaseerd op 'vergeten' interviews die schrij
ver Jules Schelvis al in de jaren 80 hield met twaalf
overlevenden van het 'vergeten concentratiekamp'
waar 'een vergeten opstand' was. Het is wellicht ook
een aanrader voor al het tuig dat momenteel niet
weet wat het na 21.00 uur moet doen. Steken ze voor
de verandering iets op, in plaats van dat ze een auto,
winkel of een geliefd Rotterdams kinderparadijs in de
fik steken. Enkel en alleen omdat ze voor het eerst in
hun verwende leventjes ondervinden dat het univer
sum niet louter om hen en hun behoeften draait. Het
is mooi dat de interviews door regisseur Piet de
Blaauw eindelijk een publiek krijgen. Schelvis, die in
totaal zeven kampen overleefde, maar in Sobibór zijn
grote liefde verloor, had wel een scenario voor een
film geschreven, maar die is er tijdens zijn leven nooit
gekomen.
De indringende gesprekken - Coen Verbraak
avant la lettre - schetsen een huiveringwekkend
beeld van de dagelijkse gang van zaken in een perfect
georganiseerd vernietigingskamp. Desondanks wis
ten gevangenen in 1943 met bovenmenselijke kracht
een plan te beramen én uit te voeren om hun bewa
kers te doden en te ontsnappen.
Een klein deel overleefde het slechts. Een van hen
vertelt voor de camera van Schelvis met een haast be
zeten blik in zijn ogen hoe hij zijn beulen de hersens
insloeg. ,,Ik schreeuwde: deze is voor mijn moeder,
voor mijn vrouw, voor mijn zoon en voor het hele
Joodse volk. Mijn hart werd lichter, want ik stond
in zijn bloed.'' Tegelijk is De Sobibór Tapes een film in
een film. We zien hoe de banden van Schelvis uit het
archief worden gelicht en bekeken door een histori
cus, die ook de interviews duidt. Een vriendin en een
collega-journalist vertellen hoe Sobibór het leven van
Schelvis heeft bepaald. Alles is omlijst met verstilde
beelden van het bos dat op de plek van het kamp is
geplant om de gruwelijke sporen uit te wissen.
De film maakt een mens stil en nederig. Maar ik
kon niet helpen dat ik ook een tikkeltje smalend
dacht: benieuwd hoe die zogenaamde stoere 'vrij
heidsstrijders' van tegenwoordig hadden gepiept als
het echt oorlog was.
Quote van de dag
Samen met haar
drie grote zussen
genieten we
eindeloos van haar
zachte kreetjes en
zoekende oogjes.
Prijs voor
Jan-Willem
Start Op
VIDEOLAND SERIE^
Het derde seizoen
van de succesvolle
serie Mocro Maffia
verschijnt vandaag
op Videoland. Onze
eigen misdaad
verslaggever Yelle
Tieleman, die vaak
snel afhaakt bij
misdaadseries, kijkt
geboeid mee. Hij vindt
de serie, losjes
gebaseerd op de
gelijknamige
bestseller van zijn
collega's Wouter
Laumans en Marijn
Schrijver, 'steengoed'.
Eén grote maar: de
verschillen tussen feit
en fictie zijn niet altijd
even duidelijk.
e meeste misdaad
series kunnen mij,
als verslaggever
die veel schrijft
over de georgani
seerde misdaad,
eerlijk gezegd
maar weinig interesseren. Vaak is het
te vergezocht, te sensationeel of sim
pelweg niet goed genoeg om lang te
boeien. Misschien is het beroepsde
formatie, maar vaak is het lastig om
door de verschillen met de werkelijk
heid heen te kijken. Hoe anders is dat
in Mocro Maffia, gemaakt door Thijs
Römer en Achmed Akkabi - tevens
één van de hoofdrolspelers.
De serie is - zeker voor Neder
landse begrippen - ongekend hard,
kil, rauw en daardoor erg realistisch.
Het komt door de kleding die de per
sonages dragen (trainingspakken van
voetbalclubs als PSG en Chelsea) en
de manier waarop ze praten. Het is
misschien niet fraai, maar het woord
'kanker' valt met de regelmaat van de
klok. Precies zoals dat in de straatcul
tuur van de echte onderwereld ook
om de drie woorden wordt gebruikt.
Sowieso vormt de straattaal een be
langrijk onderdeel van het succes.
Jongeren voelen dat het écht is; het is
hun taal. Het geeft Mocro Maffia een
extra laagje authenticiteit. En dat
maakt de serie juist zo realistisch,
maar ook eng.
Neem nou Muis, gespeeld door
Oussama Ahammoud, die voor deze
rol zelfs genomineerd werd voor een
Gouden Kalf. Zijn personage staat
symbool voor het type waarover ik
helaas al vaak heb moeten schrijven.
Jonge en leuke gasten van Marok
kaanse afkomst, die door verkeerde
keuzes terecht komen in een wereld
waaruit ze niet meer kunnen ont
snappen. Het begint vaak, ook bij
"W"
Muis, met een kleine klus. Iets kleins,
zoals het wegbrengen van wapens of
drugs op een scootertje in de stad. Of
het stiekem observeren van een ri
vaal en zijn bewegingen doorgeven
aan iemand die hoger staat in de hië
rarchie. Het levert een leuk geldbe
drag op voor een jonge jongen. Maar
die 1000 euro is ook weer snel uitge
geven, waardoor nieuwe klussen
noodzakelijk zijn.
Van de straat
En voor Muis er erg in heeft, raakt hij
verzeild in een bloedig onderwereld
conflict. Precies zoals dat 'in het
echie' ook gaat. Er is geen ontsnap
ping meer mogelijk, het is persoon
lijk geworden. Muis is een jongen
van de straat, zoals er duizenden
zijn in Nederland. In een razend
tempo ontwikkelt hij zich tot ie
mand die moorden pleegt op bestel
ling. Zijn transformatie van ondeu
gende en recalcitrante tiener tot
meedogenloze huurmoordenaar
staat helaas symbool voor het verhaal
van zoveel jonge jongens in de Rand
stad. En het laat goed zien - spoilera-
lert - dat zulke stormachtige ontwik
kelingen zelden goed aflopen. Poli
tiemensen zeggen het vaak: het ein
digt of in de cel, of in de kist. Aan het
einde van seizoen 2 wordt Muis zélf
vermoord.
De opmars van Muis vertelt ook
een ander sterk verhaal: hoe de
drugsoorlogen complete families
verscheuren. Zijn acties in de serie
hebben desastreuze gevolgen voor
zijn zus, broer en vader. De serie
maakt goed invoelbaar in welke ge
wetensproblemen familieleden ko
men te zitten. Ook dat is wat er in
duizenden gezinnen en families in
Nederland daadwerkelijk aan de
hand is.
Wat Mocro Maffia bij jongeren ook
razend populair maakt, is de losse
vrijdag 29 januari 2021
GO
oa
- Noortje Herlaar en Barry Atsma hebben hun
tweede kindje gekregen. Het meisje heet Sam, zo
meldt Atsma op Instagram.
RADIO-RING
Het programma
Jan-Willem Start
Op heeft gister
avond de Gou
den Radio-Ring
gewonnen. Jan
Willem Start Op
nam het op
tegen Kinkstart,
The Boom
Room, Mattie
Marieke en Ar
beidsvitaminen.
Mattie Valk won
de Zilveren Ra
dioSter Man. De
prijs voor Zilve
ren RadioSter
Vrouw ging voor
het derde jaar
op rij naar Ma
rieke Elsinga
van QMusic. An
dere prijzen gin
gen naar Man
Man Man, de
podcast (in de
nieuwe catego
rie Gouden Pod-
cast Award) en
QMusic (Beste
Zender). Sophie
Hijlkema van
3FM kreeg de
Marconi Award
voor Aanstor
mend Talent.
3
■o
Yelle Tieleman
