X
cc
O
m
9
modern, binnen armzalig. Lekkende
systeemplafonds, versleten linoleum,
krappe gangen en overstroomde toilet
ten. Patiënten moeten urinestalen op
een smoezelige kamer op een tafel neer
zetten, twee meter van een koffiepot.
Het ziekenhuis kan door een chro
nisch personeelstekort de drukte in de
rustigste weken van het jaar al nauwe
lijks aan. En dus oogt het terrein nu als
een fort: zonder dringende reden kom
je er niet in. De enige beweging buiten
komt van ambulancemedewerkers in
beschermende kleding, die onrustig
over het parkeerterrein lopen in af
wachting van een oproep.
Het verklaart waarom de overheid het
vaccinatieprogramma heeft aangepast.
Om zo veel mogelijk mensen zo snel
mogelijk wat bescherming te geven
volgt de tweede dosis niet binnen de
voorgeschreven 28 dagen, maar pas na
twaalf weken. In theorie moet dit geen
kwaad kunnen, maar Rein Houben van
de London School of Hygiene and Tro
pical Disease plaatst wel een kantteke
ning: ,,Er zijn geen studies naar gedaan.''
Perfecte storm
Houben beschrijft de zorgcrisis als een
'perfecte storm', die Nederland moet
proberen te voorkomen. ,,De regering
heeft olie op het vuur gegooid door de
teugels te laten vieren met kerst, net
toen het aantal besmettingen steeg.''
Premier Rutte deed dat beter, en daar
van worden de vruchten nog altijd ge
plukt. „Onderschat niet hoe snel het
weer uit de hand kan lopen.''
In Londen beaamt Levi de analyse van
zijn landgenoot. ,,Een lockdown is de
beste maatregel om het virus onder de
duim te houden, voordat voldoende
mensen zijn gevaccineerd. Je kunt er
niet onderuit dat het aantal besmettin
gen nu daalt, maar een oplossing is
het niet. Die vormt alleen vaccinatie.''
Derek en Emily Rainnie uit Manchester
beseffen dit goed. ,,Tot onze volgende
prik zie je ons niet meer buiten.''
Precies een jaar
geleden werd 'de
eerste coronapatiënt
van Europa' ontdekt
in Bordeaux. De
behandelend arts blikt
terug. ,,Er was die avond
een enorm kabaal buiten.
De internationale pers
bleek massaal voor de
deur te staan.''
Denis Malvy is infectioloog aan het
Centre Hospitalier Universitaire
(CHU), het universitair medisch
ziekenhuis in Bordeaux. Hij had de
'eer' om vorig jaar de eerste corona
patiënt van Europa te behandelen.
Achteraf bleek het virus al langer
rond te waren, maar destijds werd
het voor het eerst officieel vastge
steld. ,,Er kwam 's middags een man
naar het ziekenhuis, Laurent Chu,
een Fransman van Chinese afkomst.
Hij was net in Wuhan geweest, hij
was koortsig en hoestte. We deden
een coronatest, want we wisten na
tuurlijk wat er in Wuhan aan de
hand was.''
Het monster van die test kon het
ziekenhuis niet zelf onderzoeken,
daar had het niet de juiste spullen
voor. Dus werd een taxi besteld, die
600 kilometer naar Parijs reed, naar
het Institut Pasteur, met dat test
monster achterin. ,,Het moest veilig
ingepakt worden. We hebben het
pakketje voor de zekerheid maar ge
labeld als 'hoogst besmettelijk'.''
En toen begon het lange wachten.
De dag erna, op vrijdag 24 januari
om 18.30 uur, ging de telefoon. De
uitslag was positief.
,,Snel erna doken er ook twee ge
vallen op in Parijs. Dat waren dus de
eerste drie coronagevallen in Europa.
Dat werd die avond door de Franse
minister van Volksgezondheid be
kendgemaakt.''
,,Ik had mijn collega van het Institut
Pasteur aan de lijn en ik zei: wat nu?
Zij zei: 'We moeten de autoriteiten
informeren en daarna barst de storm
los.' Toen heb ik gevraagd of ze het
nieuws nog een halfuurtje stil kon
houden. Dat kon. Daardoor had ik de
tijd om de patiënt zelf te informeren
en de collega's in het ziekenhuis te
vertellen wat er aan de hand was. We
kwamen bijeen in mijn werkkamer.
Eigenlijk was dat ons eerste corona-
crisisoverleg, zoals er nog heel veel
zouden volgen. De minister zou het
nieuws om 19.30 uur op tv bekend
maken. Dat werd live uitgezonden.
We pakten allemaal onze telefoons
om de persconferentie te volgen,
maar we zaten naar de verkeerde
zender te kijken, dus dat hebben we
toen gemist, haha.''
,,Die avond was er een enorm kabaal
buiten. Je kon het overal in het zie
kenhuis horen, zelfs op de bovenste
verdieping. Het was de tijd van de
Gele Hesjes, dus we dachten dat die
weer op straat aan het demonstreren
waren. Maar nee, de internationale
pers stond massaal voor de deur!
Die eerste dagen liepen journalisten
gewoon het ziekenhuis binnen. Ze
wilden allemaal 'de eerste patiënt'
zien. Ze vroegen waar hij lag, op
welke gang, in welke zaal. Ze begon
nen hem te bellen, ze wilden foto's
In de weken na Chu
leerden we hoe we
patiënten het beste
konden verzorgen
nemen. Dat geef enorm veel extra
stress, want we wisten nog weinig
over de risico's van de ziekte. We
moesten patiënt Chu beschermen
tegen pottenkijkers.''
,,We wisten in januari wel al wat er
aan de hand was in China, in Wuhan.
Dat de bevolking daar besmet raakte.
We wisten ook dat iemand het virus
uit China zou kunnen meenemen
naar andere landen, dus we waren
voorbereid. Gelukkig hebben we in
Bordeaux een afdeling met veel erva
ring met gevaarlijke en zeer besmet
telijke virussen, maar corona was
nieuw, ja. Het leek toen nog op een
zware griep. Was het net zo besmet
telijk en net zo gevaarlijk als andere
virussen? We wisten niet of de
Chinezen ons alles hadden verteld
wat ze wisten. Daarom gingen we
uit voorzorg extreem voorzichtig
te werk. Laurent Chu is zelfs drie
weken in ons ziekenhuis gebleven,
terwijl we nu weten dat hij gewoon
thuis verzorgd had kunnen worden.
Hij kwam in een speciale kamer voor
hoogst besmettelijke patiënten. Ook
dat had best minder streng gekund.
En ik denk dat we toen wel vijftien
PCR-testen bij hem hebben gedaan.
Dat was voor hem natuurlijk erg on
aangenaam. Nu weten we dat één
test, misschien twee testen, hadden
volstaan.''
,,Al vrij snel kwamen we erachter dat
het met Laurent Chu redelijk goed
ging. De patiënten die in de weken
erna binnenkwamen, hadden meer
klachten: geen reuk en geen smaak
bijvoorbeeld. Er kwamen oudere pa
tiënten, zieke mensen. Die kwamen
op de ic, ze moesten aan de beade
ming. Toen pas werd het menselijk
drama zichtbaar, de ernst en de om
vang van corona werden duidelijk.
Pas in de weken nS meneer Chu
leerden we hoe we patiënten het
beste konden verzorgen.''
,,Ik weet nog dat ik de eerste keer zijn
kamer binnenkwam zonder masker.
Hij was weer gezond en kon anderen
niet meer besmetten. Ik zei tegen
hem: 'Meneer Chu, u mag ook uw
masker afdoen, u bent genezen.' Hij
liet een foto van ons samen nemen,
en sindsdien hebben we contact ge
houden. Hij liet pas nog weten dat hij
gevaccineerd wilde worden. Als het
zover is, zou ik er graag bij zijn. Dat
lijkt me een mooi moment.''
zaterdag 23 januari 2021
GO
Miï
ÜssSk
Emily en Derek Rainnie zijn net
evaccineerd. foto geert langendorff
Ambulancemedewerkers brengen
een patiënt binnen in Londen. foto afp
T De Royal Manchester Infirmary is her
metisch afgesloten. foto geert langendorff
Franse arts behandelde
eerste Europese patiënt
Frank Renout
Bordeaux
Even terug naar dat moment dat
de telefoon ging. De testuitslag
was positief, en toen?
En barstte de storm inderdaad los?
De ic
in het uni
versitair
zieken
huis in
Bor
deaux.
FOTO EPA
T Arts
Denis
Malvy
met Lau
rent Chu,
nadat die
genezen
was.
FOTO KASIA
WANDYCZ
- Denis Malvy, infectioloog
En hoe ging u medisch te werk,
met een virus dat u nog niet zo
goed kende?
O
Was meteen duidelijk hoe ernstig
corona zou worden?
Hoe reageerde Laurent Chu toen
hij na drie weken naar huis mocht?
