Ik ben gekwetst
omdat u schreef dat
mijn berichten niet
leuk zijn
De vader van onze
schoondochter
vertelt mijn man
schuine moppen
JOOST MAG 'T WETEN
'Mijn man die nooit reageert' klopt niet hele
maal. U moet over het gebrek aan reacties tegen
hem hebben gemopperd. Tegen wie anders trou
wens, want het huwelijk is voor zeuren, om de
vrouw van Simon Carmiggelt te citeren. En hij,
niet Simon maar uw echtgenoot, heeft zelfs
de moeite genomen om uw klacht in te sturen.
Dat is niet een reactie op uw apps inderdaad,
maar wel op uw klacht over het gebrek daaraan.
Dus een indirect verband is er wel degelijk.
Die brief, stiekem maar toch lief, pleit natuur
lijk in zijn voordeel. Uw man spreek ik vrij.
Anders is het helaas met mijzelf. De brief die u
mij stuurde, hierboven helaas zeer sterk ingekort,
getuigde van een geestige pen. Met mijn opmer
king dat uw berichten niet leuk genoeg waren,
zat ik er dan ook helemaal naast. Net als al die
groepsappers die nooit reageren: te weinig
gevoel voor uw tongue in cheek-stijl.
Ik bied u mijn excuses aan en mocht u
voor de fïjnbesnaarder geest een nieuwe
groepsapp aanmaken, reken ik het mij
tot een eer hiervoor uitgenodigd te
worden.
Ja dus, u kunt mij hierop aanspreken.
Wat u hierboven trouwens gedaan
heeft. Weinig mis met dat ego van u.
Wat zou ik doen? Ik ga ervan uit dat ik me moet
verplaatsen in uw man. Althans in dat deel van uw
man dat niet van schuine moppen houdt.
Voor deze kwestie geldt de theorie van het kunst
gebit.
Moet u jarenlang iedere dag in de tandartsstoel
zitten, dan kunt u beter een kunstgebit nemen.
Maar als u twee keer per jaar naar de tandarts moet,
kunt u beter uw eigen tanden houden.
De vraag is: hoe vaak komt zo'n aanstaande
schoonfamilie op bezoek? Komen die ouders voort
durend langs, dan is ingrijpen geboden. Kan even
pijnlijk zijn, net als het kiezen trekken voor het
kunstgebit. Maar daarna bent u van de ellende af.
Maar komen die mensen een paar keer per jaar
op bezoek, dan zou ik geen confrontatie aangaan.
U luistert geduldig terwijl u aan iets anders denkt
en als u de moppentapper triomfantelijk ziet kijken,
is de mop uit. U lacht plichtmatig en houdt het daar
bij.
Om u aan die situatie te laten wennen, hier vast
een voorschotje.
Zegt Harry tegen zijn vriend:
'Ik denk dat mijn vrouw dood is.'
Zegt zijn vriend: 'Je denkt? Hoezo,
je denkt?' Zegt Harry: 'Nou, de seks
is nog hetzelfde. Maar de stapel
afwas wordt steeds groter.'
Zo, de mop is uit. Sterkte!
Wijsheid komt met de jaren.
Omdat acteur Joost Prinsen (78)
een eind op weg is, beantwoordt
hij uw vragen.
'Als ik, vrouw, een leuk bericht in de groepsapp
van vrienden of familie plaats, reageert er zelden
iemand. Ik vind dat niet sociaal. Wat vindt u?' Een
tijdje geleden stuurde mijn man mijn probleem
stiekem in. U ging er toen van uit dat mijn berich
ten niet leuk genoeg waren. Kwetsend toch?
Mijn man die nooit op mijn apps reageert en uw
onvriendelijke antwoord zijn slecht voor mijn
ego. Kan ik u beiden hierop aanspreken?
Onze zoon heeft verkering met een leuk meisje
en op een gegeven moment moesten de ouders
maar eens kennismaken. Aardige mensen hoor,
maar de vader van het meisje vertelt mijn man
van die treurige schuine moppen. Wat moeten
we hier nou mee? Wat zou u doen?
Speelt er iets tussen u en uw kinderen,
familie, vrienden, buren of collega's? Leg
de kwestie voor aan Joost Prinsen. Mail uw
vraag naar joostmagtweten@dpgmedia.nl
