Jan Vantoortelboom
Nieuwjaarsbrief
In het nieuws
'Het was mijn tweede keer Voice of
Holland. Er stond wel meer druk op'
DEZE WEEK IN Z.
'De jury gaf me denk ik
een mooi commentaar'
2
3 ROBBIE VIST
NOG STEEDS,
MAARHOE
LANG NOG?
6 EUGÈNE
FAGG
EINDELIJK VAN
SCHOOLAF
8 'LEKKER
ANONIEM IN
DE DRAAI VAN
MARIEKERKE'
Zelf
hakkelde en
stotterde ik
van het
begin tot het
einde.
jat ze hier in Nederland niet kennen is de
vrolijke traditie van de nieuwjaarsbrief. Dat
was altijd lachen. Vooral voor de nonkels en
tantes die aangeschoten, paffend en vol ver
wachting zaten te wachten. En dat waren er
nogal wat: zeven aan mijn vaders kant en zes aan mijn moe
ders kant. Keer twee, want ze waren allen getrouwd. En elk
jaar kwam uit tenminste één van die monden de cliché-
nieuwjaarspoëzieregel: Liefste peter en meter, hoe meer dat u
geeft, hoe beter!
onbedaarlijke lachstuip. Klets, een serie van tien. Maar om
mijn moeder schreeuwen deed ik nooit. Dus dat voorlezen
van die nieuwjaarsbrieven, waarbij de kleinsten ook nog
eens werden uitgelachen door de oudere neven, pubers met
puisten die al naar het middelbaar gingen en dus tot onze
afgunst van deze feestelijke traditie gevrijwaard werden,
was altijd een vrolijke ceremonie voor de inmiddels bezo
pen toehoorders.
ik van begin tot eind en was blij dat ik van die stoel in het
midden van de kamer af kon. Ik heb ze allemaal weggeflik-
kerd, die nieuwjaarsbrieven en daar heb ik nu wel een
beetje spijt van. Het waren odes aan vader en moeder, aan
peter en meter, lofliederen voor oprechte ouderliefde en
welgemeende nieuwjaarswensen vanuit een onschuldige
kinderborst, stukjes schrijfkunst die al kletsend en zwetend
tot stand zijn gekomen en nooit hun doel misten, want al
tijd kreeg de lezer een daverend applaus.
De eerste stap richting
de revanche van Bram
Houg in The voice of
Holland is gezet. Vrij
dag 8 januari was te
zien hoe hij doorging
naar de volgende ronde
van de talentenshow
van RTL. De 25-jarige
zanger uit Goes, die in
middels in Amsterdam
woont, deed voor de
tweede keer mee aan
het programma. Hij
zong Soldier On van DI
RECT en wist drie ju
ryleden te overtuigen.
,,Man, wat was ik ze
nuwachtig", zegt hij.
,,Het was natuurlijk de
tweede keer en daarom
had ik wel het gevoel
dat er wat meer druk
op stond. Toen ik mijn
auditie vorige week op
televisie bekeek, zag ik
dat ik zenuwachtig
was. Uiteindelijk denk
ik dat ik mooi com
mentaar heb gehad van
de jury en ik heb veel
positieve reacties gehad op sociale media.
Vooral vanuit Zeeland staken veel mensen mij
een hart onder de riem."
Houg deed drie jaar geleden ook mee aan de
talentenjacht. Toen strandde hij in de knoc-
koutronde, de derde ronde van het televisie
programma.
In de aflevering van vrijdag 8 januari legde
hij uit dat dat vooral kwam door de zenuwen
en dat hij nu terug is voor revanche. Dat hij tij
dens de Blind Auditions anders op het podium
stond dan toen, bleek wel uit het commentaar
van jurylid Ali B. ,,Hij zei dat ik echt een ont
wikkeling heb doorgemaakt en dat voel ik zelf
gelukkig ook. Na mijn auditie van drie jaar ge-
leden wist ik bijvoor
beeld helemaal niet
meer wat ik had ge
daan en hoe ik had ge
zongen. Ik stond stijf
van de zenuwen en er
gebeurde heel veel in
mijn hoofd. Dat had ik
nu gelukkig minder. Ik
vind dat ik tijdens mijn
deelname van drie jaar
geleden mooie dingen
heb laten zien, maar
ging ik er op een rot
manier uit. Dan kun je
besluiten om daar niks
aan te doen, maar zo zit
ik niet in elkaar. Ik heb
in de spiegel gekeken
en wil mijzelf verbete
ren. Daarom ben ik
weer terug." Uiteinde
lijk koos hij voor Jan
Smit, die over Houg zei
dat zijn stem mis
schien wel beter uit de
verf komt als hij Ne
derlandstalig gaat zin
gen. ,,Daar kan ik mij
wel in vinden. Ik heb
dat heel af en toe ge
daan op covers op YouTube, maar voor de rest
niet. Ik kreeg daar wel veel leuke reacties op en
ik denk dat je in het Nederlands misschien wel
beter de boodschap over kan brengen. Hij heeft
heel veel hits uitgebracht en ik hoop dat hij mij
ook kan helpen in het traject waar ik nu als
muzikant in zit. Ik kijk erg uit naar onze sa
menwerking."
De volgende halte is de The Battles, waar hij
tegen iemand anders uit zijn team moet gaan
zingen. Wanneer die op tv zijn, is nog niet be
kend. ,,Dat vind ik een heel leuke ronde en
daarom kijk ik daar erg naar uit. Tijdens mijn
vorige deelname vond ik die zo vet. Ik hoop dat
ik dit jaar weer zoiets neer kan zetten."
Die nieuwsjaarbrief moest drie keer worden voorgele
zen: thuis alleen voor de ouders en bij beide families. Dan
werd er een stoel in het midden gezet en moesten wij, neef
jes en nichtjes, een voor een onze brieven voorlezen. Dat
was de apotheose van een ijverig, zeer nauwkeurig en bij
wijlen pijnlijk schrijfproces. Pijnlijk, want meester Baas (in
derdaad: de meester uit mijn debuutroman en nota bene de
enige naam die ik letterlijk heb overgenomen omdat ik hem
zelf niet treffender kon bedenken) bewaakte dat schrijfpro
ces met harde hand. Letterlijk. Het begon al bij de regels. Ik
weet niet waarom, maar soms hadden die verdomde
nieuwjaarsbrieven geen regels en moesten we als eerste
handeling met onze houten
liniaaltjes horizontale pot
loodlijnen trekken, en vooral
niet te hard drukken, want
op het eind moest alles wor
den uitgegomd. Een aflo
pende of opstijgende lijn?
Een klets. Te hard gedrukt in
het papier? Een klets. En
meester Baas kon goed klet
sen uitdelen, hij was de be
ste kletser van het dorp, wat
zeg ik, waarschijnlijk van
grootstad Ieper. Soms wel
hele reeksen. Hij beval je
naar voren te komen en voor
de klas stroopte ie z'n mou
wen op alsof ie een konijn
ging villen en ging aan de
slag. De slagerszoon die in
mijn klas zat schreeuwde
om zijn moeder. Natuurlijk
kwam die niet. Ze was wor
sten aan het verkopen. Nooit
heb ik een moeder naar bin
nen zien stormen om te zeg
gen dat hij moest ophouden
met kletsen uitdelen. Zelf
heb ik er ook buitengewoon
veel van geproefd. Die keer
dat mijn vriend, een stotte
raar, bleef hangen bij een cij
fer. Op repeat ging ie. Des
tijds was een geadviseerde
remedie om dat bewuste cij
fer en zelfs een hele volzin
dan maar te zingen. Diep
ademhalen, beval meester
Baas, en dan zingen maar! Mijn vriend zoog een teug lucht
naar binnen en zong het cijfer uit volle borst. Of althans de
eerste letter. En weer ging ie op repeat.
ZATERDAG 16 JANUARI 2021 GO
Ik kon me niet meer inhouden en barstte uit in een
Zelf had ik er een pesthekel aan, hakkelde en stotterde
IJspret?.
KIEK! P10
9 400.000 Zeeuwen, is dat haalbaar?
12 Saskia Noort koestert haar hond in tijden van de avondklok
13 Waar ooit het graan groeide, oogst men nu de zon
18 De vergeten ramp achter alle Covid-19-patiënten.
,,Als ze maar lang genoeg wachten, word je vanzelf een
spoed.''
