Dorpsraad Philippine peilt met
enquête woningbehoefte senioren
Zeeuws-Vlamingen helpen
Museum Hulst bij expositie
7
40 JAAR SLAGER DE SMET OOIT 1 VAN DE 4, NU NOG DE ENIGE
Liefst boden ze alle
klanten een drankje
aan maar helaas, kan
niet vanwege corona.
Slager De Smet in
Koewacht viert vrijdag
zijn veertigjarig bestaan
noodgedwongen wat
bescheiden.
k ben op 15 januari 1981
I begonnen, ik was toen
I 21. Piepjong nog", rekent
I Luc de Smet voor. ,,Vrij-
.JL. dag op de kop af dus
precies veertig jaar. Ik ben de zaak
als nieuw begonnen. Ik heb het af
gebroken en heb een heel nieuw
pand neergezet. Sindsdien is het
wel weer een paar keer ver
bouwd."
Lucs opa (Arthur de Smet) was
ook al slager in Koewacht. Hij
hield er in 1968 mee op en prentte
zijn zoon, Lucs vader, in vooral
geen slager te worden. ,,Opa zei te
gen mijn vader: 'Daar komt niks
van terecht, je moet er niet aan be
ginnen.' Maar ik deed het wél."
Luc waagde de gok en is veertig
jaar later de enige slager die zowel
in Belgisch als in Nederlands Koe
wacht is overgebleven. ,,Toen ik
begon was ik de vierde slager hier.
Nu de enige. Ik kreeg het als kleine
jongen mee. Ik weet niet beter.
Mijn opa slachtte, mijn vader ook,
als particulier dan."
Scharrelvlees
De Smet fokt zelf het vlees dat hij
verkoopt. De scharrelvarkens en
de koeien worden door De Smet
zelf geslacht en vervolgens ver
werkt.
,,Onze klanten zien de koeien in
de wei staan", vertelt Lucs vrouw
Chantal. ,,Dat trekt de klanten
toch aan. De mensen willen te-
genwoordig graag weten waar ze
hun geld aan besteden en als je
zelf slacht weet je tenminste als
slager waarover je spreekt. Wij
doen niet aan die onnozele label
tjes die de prijs in de supermark
ten opdrijven. Wij zijn redelijk ge
prijsd en niet om te stoefen, je
proeft het echt aan het vlees."
Specialiteit
Slager De Smet is een echt am
bachtelijk familiebedrijf. Luc, zijn
vrouw Chantal en hun twee doch
ters Yannina en Liana pakken alle
maal mee aan in de zaak. Iedereen
Ik kreeg het vak als
kleine jongen mee, ik
weet niet beter
met zijn eigen specialiteit. De tijd
dat je naar een slager gaat voor al
leen een stukje vlees, ligt achter
ons.
Hoewel Lucs opa, net als zijn
kleinzoon, zelf slachtte, is er
sindsdien veel veranderd consta
teert Chantal. „Vroeger hadden we
een koude schotel, fondue- en
gourmetvlees, dat was het wel.
Daar zijn veel zaken bijgekomen.
Alle desserts, de tiramisu, de cho-
comousse worden door ons in huis
gemaakt, we hebben vier soorten
soep. Dat is allemaal nieuw en de
vraag is groot. Mensen kunnen te
genwoordig bij ons terecht voor
een compleet menu. Met de kerst
hadden we het hier heel druk. We
hebben ook drie dagen doorge
werkt."
Vrijdag wordt het veertigjarig be-
Mensen kunnen nu
terecht bij ons voor
een compleet menu
staan op bescheiden schaal ge
vierd, zegt Chantal wat spijtig.
,,We wilden graag iedereen een
drankje aanbieden. Maar ja, dat
kan dus niet. Daarom doen we het
nu met aanbiedingen."
,,Voor ouderen is het aantal ge
schikte, levensloopstendige wonin
gen beperkt in Philippine", licht
dorpsraadsvoorzitter Frank Ram-
meloo toe. ,,Een aantal seniorenwo
ningen aan het Ankerhofverdwijnt
ook nog, waarvoor een kleiner aan-
tal terugkomt. Terwijl wij denken
dat er in Philippine zeker behoefte
is aan woningen waarin ouderen
tot op hoge leeftijd kunnen wonen.
De vergrijzing neemt ook in ons
dorp toe."
Verleden tijd
Jarenlang is in Philippine gesteg
geld over de bouw van een woon
zorgcentrum, waarvoor het Spui-
kompark in beeld was. Omwonen
den liepen daartegen te hoop. Ze
vonden dat het park zou worden
aangetast. Woningcorporatie
Woongoed trok eind 2012 de stek
ker uit het project, omdat de nadruk
veel meer kwam te liggen op thuis
zorg. Dat is nog zo. Een woonzorg-
centrum zit er niet meer in voor
Philippine, maar waaraan hebben
ouderen in het dorp dan wel be
hoefte? Dat wil de dorpsraad te we
ten komen. De enquête die is uitge
zet met de Woon Advies Commis
sie (WAC), kan digitaal én op pa
pier worden ingevuld, het liefst
voor 31 januari. De papieren versies
kunnen in een bus bij de Spar in
Philippine.
Rammeloo hoopt op veel reac
ties, zodat de dorpsraad goed besla
gen ten ijs aan de slag kan richting
Woongoed en andere investeerders
voor huur- en koopwoningen. Hij
denkt bijvoorbeeld aan de bouw
van een hofje. ,,ZorgSaam zou daar
een zorgpost kunnen openen."
HULST Museum Hulst vroeg
om hulp bij de inrichting van
de expositie over de spoorlijn
Mechelen-Terneuzen en kreeg
die. Zo'n 25 Zeeuws-Vlamin
gen schoten al te hulp met fo
to's, boeken, getuigenissen en
andere voorwerpen. Het mu
seumbestuur hoopt dat nog
meer mensen zich melden.
Hulst lag op het traject van de
spoorlijn Mechelen-Terneu-
zen, die op 26 augustus 1871
zijn eerste internationale rit
maakte. Musea en heemkun
dige kringen uit de regio vie
ren dat jubileum grensover
schrijdend.
In Hulst wordt de tentoonstel
ling geopend op vrijdag 26
maart. Het bestuur hoopt dat
de musea dan weer open zijn.
,,De voorbereidingen zijn in
volle gang en we zorgen in ie
der geval dat alles klaar staat
op 26 maart", zegt Edie Bo-
gaert van het museum.
Het museum heeft de pet van
een stationschef, maar zoekt
nog naar uniformen, iemand
die het belang van het spoor
voor de economie en industrie
wil optekenen, en een schaal
model van een oude locomo
tief. Contact via 0114-315430 of
info@museumhulst.nl.
woensdag 13 januari 2021
VL
'Opa raadde het af slager te worden'
Guido van der Heijden
Koewacht
-Luc de Smet
-Chantal de Smet
Veel senioren willen zo lang mo
gelijk in hun eigen dorp of stad
blijven wonen, maar hoe? Vijftig
plussers in Philippine krijgen die
vraag voorgelegd in een enquê
te, uitgezet door de dorpsraad
met de Woon Advies Commissie
Zeeuws-Vlaanderen (WAC).
Harmen van der Werf
Philippine
Yannina, Chantal, Liana en Luc de Smet (vlnr). Samen drijven ze Slager De Smet in Koewacht, de zaak die vrijdag precies veertig jaar be
staat. FOTO PETER NICOLAI
