Kinderen
hebben
meer aan
een goede
scheiding
dan aan
een slecht
huwelijk'
Ik voelde
me schuldig
dat mijn
zoon moet
pendelen'
Kluun (56)2 schrijver
en columnist
Yora Rienstra (39),
cabaretier
28
,,Ik heb drie dochters van 12, 16
en 22 jaar. Mijn oudste verloor
haar moeder toen ze drie was.
Ik had toen een verhouding met
een andere vrouw. Een klein jaar
na de dood van mijn
eerste vrouw wer
den we officieel een
stel. We zijn tien jaar
samen geweest en
kregen er twee
dochters bij. Ook
mijn oudste be
schouwt haar echt
als haar moeder. Na
de scheiding is hun
band gebleven, ik
wilde niet dat zij
voor de tweede keer
een moeder zou ver
liezen. Mijn oudste
woont nu op zichzelf, de jong-
sten pendelen tussen mij en
mijn ex.
We zijn een jaar in relatiethera
pie geweest, ook na de schei
ding gingen we daarmee door
om af te stemmen hoe we met
de kinderen zouden omgaan.
Onze therapeut zei dat kinderen
meer hebben aan een goede
scheiding dan aan een slecht
huwelijk. We zijn nu acht jaar uit
elkaar. We hebben een vast
schema, maar proberen flexibel
te zijn. Ik ben iemand die snel
switcht, mijn ex houdt van struc
tuur. Om gedoe te
voorkomen hebben
we een convenant
van 45 pagina's op
gesteld. Mijn nieuwe
vriendin moet daar
om lachen, die heeft
met haar ex niets
vastgelegd, maar
voor ons werkt het.
Toen onze kinderen
jong waren vond ik
het lastiger om de
hele dag voor ze te
zorgen. Maar nu ze
ouder zijn mis ik hun
aanwezigheid op de dagen dat
ze bij hun moeder zijn. Ik heb
gemerkt dat de stereotiepe
man-vrouwverschillen na de
scheiding zijn vergroot. Nu heb
ben mijn dochters te maken met
een mannen- en een vrouwen
huishouden.''
,,Met de moeder van mijn oud
ste zoon van 8 heb ik co-ouder
schap. Mijn ex en ik zien elkaar
veel en gunnen elkaar alles;
onze zoon mag beide levens he
lemaal meemaken. In het begin
was het voor mij confronterend
dat we ieder een
nieuwe relatie had
den, maar door el-
kaars nieuwe situa
tie te accepteren
hebben we ervoor
gezorgd dat ons
kind geen loyali
teitsprobleem
kreeg. En nu is het
voor hem vooral
een verrijking. Kin
deren willen hun ouders geluk
kig zien en vinden het ergens
ook leuk als je weer verliefd
bent.
Ik vond de tijd voordat ik mijn
nieuwe vriendin ontmoette en
onze jongste zoon erbij kwam,
pittiger. Als mijn zoon wegging
moest ik een hele dag wennen.
Dus ging ik vaak uit. Als ik 's
ochtends wakker werd, dacht ik:
wat leid ik nou voor raar leven,
met m'n moederfiets dronken
door de stad?
Zeker in het begin heb ik me
schuldig gevoeld dat mijn zoon
heen en weer moet. Hij moet
flexibel zijn, terwijl wij de keus
maakten om uit elkaar te gaan.
Een ander nadeel van co-ouder
schap is natuurlijk
dat ik hem mis.
Soms is hij er niet
op momenten die
voor mij belangrijk
zijn. Een voordeel
is dat hij zowel van
mij als van mijn ex
veel aandacht
krijgt. Ik deel mijn
werk zo in dat ik
niets hoef te doen
als hij er is.
Ik ben beschikbaarder dan veel
ouders die bij elkaar zijn.
Als ik kijk naar mijn generatie,
zie ik meer stellen die scheiden
omdat ze voor hun eigen geluk
kiezen. Terwijl de generatie van
mijn ouders zegt: doe er alles
aan om bij elkaar te blijven.
Maar je leeft maar één keer.''
