Ingesneeuwd
in de lockdown
9
maken met inentingen, maar moeten nog geduld hebben
HENGELO SEH-arts Sanneke is aan de beurt
LEIDEN Ook personeel van het LUMC is gevaccineerd.
verzoek om toestemming kan echter pas
worden verstuurd als zeker is welk corona-
vaccin er gebruikt wordt: die informatie
moet namelijk in de brief. ,,Wij zijn de brie
ven klaar aan het maken. Hopelijk kunnen
ze rond het weekend de deur uit. Daarna
zijn we afhankelijk van de reactiesnelheid
van de familie'', aldus Bosman.
Tijdverlies
Tijdens het Kamerdebat dinsdag bleek dat
Nederland in week 3, 4 en 5 (tussen 18 ja
nuari en 7 februari) 310.000 doses Pfizer-
vaccin binnenkomen die gereserveerd wor
den voor bewoners van de grotere verzor
gingshuizen en instellingen voor mensen
met een verstandelijke beperking. Die doel
groep wordt in de huidige vaccinatiestrate
gie van het kabinet echter pas ergens in fe
bruari gevaccineerd. Waarom wéér een paar
weken tijdverlies, vroeg een vertwijfelde
Tweede Kamer zich daarop af. De Jonge be
loofde daarop te onderzoeken of de bewo
ners van de grotere zorginstellingen eerder
ingeënt kunnen worden. Een woordvoerder
van het RIVM zegt dat 'er op dit moment
nog geen zicht is' op de vraag of de vaccina-
tie van de bewoners van de instellingen
sneller kan. ,,Dat is echt nog koffiedik kijken.
We zijn daar heel hard mee aan het werk."
In de startblokken
De verpleeghuizen beginnen liever vandaag
dan morgen met het vaccineren van bewo
ners. Zij zien het aantal besmettingen bin
nen hun muren nog altijd oplopen. Afgelo
pen week overleden in verpleeghuizen 129
patiënten. Een positief effect van de
lockdown is in de instellingen nog
niet te zien, stelt de brancheorgani
satie van verpleeghuisartsen
Verenso.
Het inenten van alle bewoners
wordt geen makkelijke taak, bena
drukt ActiZ. ,,We kampen al met
een torenhoog ziekteverzuim onder me
dewerkers. Maar het gaat lukken, zorgorga
nisaties zullen al hun creativiteit inzetten
om genoeg mensen voor deze taak paraat te
hebben.''
Ook de tien verpleeghuizen van Argos,
onder de rook van Rotterdam, zijn klaar voor
de vaccinatiecampagne, zegt hun bestuurs
voorzitter Edwin Wulff. ,,Wij zitten nu
maar af te wachten tot het vaccin arriveert.''
Het regelen van de schriftelijke toestem
ming van bewoners of gemachtigden hoeft
volgens hem 'geen dagen te duren'. ,,Wij
zijn gewend om snel met de familie van be
woners te schakelen. Maar we kunnen geen
brieven of mails de deur uit doen voor we
meer informatie hebben van de overheid.''
Geen schoonheidsprijs
De communicatie en logistiek rondom
het vaccineren verdient volgens Wulff
'geen schoonheidsprijs'. ,,Dat had
allemaal vele malen efficiënter
gekund. Pas in de week voor
oud en nieuw kregen wij een eer
ste bericht van de overheid over hoe
we het vaccineren precies kunnen gaan
aanpakken. Gelukkig loopt de vaccinatie
van medewerkers nu. Het is goed dat zij als
eerste aan de beurt zijn, want zij verplaatsen
zich meer dan bewoners: ze gaan naar huis,
doen boodschappen. Maar beter was natuur
lijk geweest als we tegelijkertijd ook al had
den kunnen beginnen met het vaccineren
van bewoners. Dan realiseer je echt immu
niteit en pak je in één keer het risico aan.''
IN QUARANTAINE
TWEEDE GOLF, DAG 105
Nog even ingesneeuwd worden
tijdens de laatste maanden
van de lockdown, dat zou
mooi zijn, hè. Hoe ik erop kom? Ik las
de memoires van Ariel Dorfman.
Ieder z'n ding, moet u maar denken.
Dorfman is een Chileense schrijver,
die na de coup van Pinochet (1973) als
balling de wereld over zwierf. Hij zat
vier jaar in Amsterdam, geholpen
door de vele Chili-comités die we in
die jaren in Nederland hadden. De
jaren 70, we leken toen soms een echt
links land, minder navelstaarderig
ook. Enfin, in februari 1979, nu komt
het, moest Dorfmans vrouw bevallen
van hun tweede kind. Ze konden het
ziekenhuis bijna niet bereiken van
wege de sneeuwstorm die woedde.
Het was, vertelde Dorfman, über
haupt beestenweer, de koudste win
ter van de 20ste eeuw. Hé, dacht ik
toen: die was me ontschoten. Dus
ging ik 'm even opzoeken en kwam
terecht in een oud Polygoonjournaal.
Heerlijk. Winterjassen waren nog
van wol, we reden in VW-busjes, Ke
vers, Eendjes en Opel Kapteins. En
die stonden februari 1979 dus alle
maal vast op onze snelwegen. Onder
meters hoge stuifsneeuw. Vooral in
Winter 1979,
koud dat het was!
de noordelijke provincies was het bar
en boos, maar ook elders zuchtten we
onder het weer. En niet pas in fe
bruari hè, van november tot maart
duurde zo'n winter. Koud dat het
was! IJsbrekers voeren om de Wad
denzee bevaarbaar te houden. Ik zag
dienstplichtige militairen, jongens
met lange haren onder hun baretten
vandaan, zwaaien naar de camera's;
opgeroepen om de spoorlijn Leeu-
warden-Groningen leeg te scheppen.
Kortom, een heerlijk oer-Neder-
lands plaatje. Heel het land lag plat,
toch krijgt zo'n winter in de terug
blik iets gemoedelijks. Ik denk eerlijk
gezegd ook dat we er toen relaxter
mee omgingen dan nu. Maar bewijs
dat maar eens. Komen zulke winters
ooit terug? Het is al januari, natte
sneeuwbuitjes hebben we en een
beetje nachtvorst, de langetermijn-
voorspelling zegt dat februari en
maart ongeveer hetzelfde worden.
Terwijl zo'n lockdown de perfecte
tijd is om ingesneeuwd te raken!
Dus ik dacht: zullen we eens herin
neringen ophalen aan de mooie,
barre winters van vroeger? Als voor
pret voor als-ie toch komt, of anders
om bij weg te dromen. Vertel: bent u
wel eens ingesneeuwd, zat u wel eens
vier uur vast in een auto? Viel u diep
in een wak of in een pan snert met
rookworst? Bent u misschien ook ge
boren in een ijswinter? Verdwaald op
de ijsvlaktes van het Veluwemeer?
Had u bevroren tenen?
donderdag 7 januari 2021
GO
In Erro,
Spanje, zijn
bewoners en
medewerkers
van een
verpleeghuis al
gevaccineerd
tegen het co
ronavirus.
Frank
Poorthuis
Frank Poorthuis schrijft dagelijks
over het gezinsleven tijdens co
rona.
Schrijf naar:
frankpoorthuis@dpgmedia.nl
