EENS EEN ZEEUW...
II
9
Laura van Pottelberghe (23) paste zich snel aan toen ze ruim vijf jaar geleden van het rustige
Zuiddorpe naar Tilburg verhuisde. Daar genoot ze van het studentenleven en ze is er blijven plakken. Zelfs
nu ze in Utrecht werkt. „Tijd om Zeeland te missen heb ik nooit gehad."
,,Het was een heel onbezorgde tijd.
Buiten het dorp ben ik opgegroeid
op het platteland. De rust die we
daar hadden beviel prima. Ik
speelde veel buiten en was vaak
bezig met de paarden die we had
den. In het dorp ging ik naar de ba
sisschool waar ik het ook heel leuk
had."
,,Ik ben opgegroeid in een vol
leybalfamilie. Mijn ouders volley
balden altijd bij VV Stevo in Zuid
dorpe en zelf zat ik ook bij die ver
eniging. Daar had ik veel vriendin
nen. Pas toen ik naar de middel
bare school in Terneuzen ging, be
gon ik te verlangen naar het leven
buiten de provincie. Ik fietste ie
dere dag zeker drie kwartier heen
en weer en ik begon best wat le
vendigheid in het dorp te missen."
,,Hoewel het in het begin even
wennen was, beviel het prima.
Toen ik daar kwam leek Tilburg
heel groot. Ik volgde de bachelor
Personeelswetenschappen aan de
universiteit en dook gelijk het stu
dentenleven in. Ik schreef mij in
bij de volleybalvereniging T.S.V.V.
Gepidae en woonde in een stu
dentenhuis met tien anderen.
Daardoor maakte ik snel vrienden,
wat mij heel erg hielp."
,,Als ik vertelde dat ik uit Zuid-
dorpe kom, moesten ze eerst even
opzoeken waar dat ligt. Zij zien dat
echt als een gat. In de eerste jaren
ging ik nog ieder weekend naar
huis om daar mijn volleybalwed
strijden te spelen, want ik bleef
ook lid van VV Stevo. Doorde
weeks ging ik vaak naar borrels en
feestjes. Tijd om Zeeland te mis
sen had ik niet. Nog steeds niet
trouwens."
,,Ik beschouw thuis niet als de plek
waar ik woon, maar daar waar ik
mijn vrienden om mij heen heb.
Doordat ik dat zo snel in Tilburg
had en nog steeds heb, dacht ik
niet heel vaak meer aan thuis. Dat
was ook na het studentenleven
zo."
,,Na mijn bachelor ben ik een mas
ter gaan volgen. Ik vond mezelf er
nog niet klaar voor om gelijk te
gaan werken, dus vond ik het fijn
dat ik bij mijn master een stage
eens terug naar Zeeland, maar dan
om tegen de verenigingen daar te
spelen."
,,Dat voelt voor mij als het spelen
van een soort derby. Ik kan al niet
tegen mijn verlies, maar tegen
Zeeuwse tegenstanders al hele
maal niet. Als ik tegen VV Stevo
speel en weer in die zaal ben, voelt
het wel een beetje als thuiskomen.
Dan whatsapp ik vooraf bijvoor
beeld wel eens met de trainer of
vriendinnen die daar nog steeds
spelen en achteraf drinken we sa
men wat. Ik ben ook weleens na
een wedstrijd met mijn oude team
wat gaan eten in Tilburg. Dat
Als ik vertel dat ik
uit Zuiddorpe kom,
moeten ze eerst
even opzoeken waar
dat precies ligt
weerzien is heel erg leuk, maar ik
wil extra graag winnen."
,,Hoewel ik die wel een beetje ben
verloren, blijf ik natuurlijk een
echte Zeeuw. Als ik aan Zeeland
denk is het vooral de plek waar
mijn ouders wonen. Die mis ik
soms wel, net als het strand, maar
het is niet alsof ik Zuiddorpe mis.
Mijn sociale leven is nu hier en
daar hecht ik veel waarde aan.
Maar zodra ik een paar zinnen heb
gesproken merken mensen gelijk
dat ik uit Zeeland kom. Dat blijf je
houden."
,,Ik bind mij nergens aan vast. Op
mijn werkplek in Utrecht ben ik
heel tevreden. Ik woon nu prima
in Tilburg maar in de toekomst
dichterbij de Randstad gaan wo
nen ligt wel voor de hand. Nu ik
daar twee jaar werk, heb ik al ge
merkt dat ik mij ook daar zeker
niet eenzaam hoef te gaan voelen.
Als je me nu vraagt of ik ooit nog
terugkeer naar Zeeland, zeg ik vol
mondig 'nee'. Maar zeg nooit
nooit. Als ik ooit een gezin wil
stichten, kan Zeeland zomaar
weer tot de mogelijkheden beho
ren."
kon volgen bij Brigthstone Group
in Utrecht. Dat beviel zo goed, dat
ik daar na mijn studie mocht blij
ven. Het bedrijf groeide en er
kwam een functie als manager re
cruitment, die ik in mocht vullen.
Daar heb ik de leiding over een
groep van zes recruiters in de fi
nanciële sector. Daarnaast ben ik
onderdeel van het algemeen ma-
nagementteam, waardoor ik ook
meebeslis over algemene zaken."
,,Toen ik aan die fulltime baan
begon, woonde ik nog in het stu
dentenhuis. Dat was niet ideaal. Ik
pendel iedere dag op en neer en dat
is soms best lastig. Maar ik wil in
Tilburg blijven wonen want de so
ciale kring die ik hier heb, zie ik
mijzelf niet zo snel opbouwen in
Utrecht. Nu woon ik sinds augus
tus samen in een rijtjeshuis met
een vriendin van de volleybalver
eniging en dat bevalt prima. Til
burg is een leuke en levendige stad
en nu ik hier vijfjaar woon, voelt
het niet zo groot meer. Hoewel ik
niet meer studeer, volleybal ik nog
steeds bij de studentenvereniging.
Voor het volleyballen ga ik nog wel
donderdag 7 januari 2021
'Waar ik al mijn vrienden om mij
heen heb, daar voel ik mij thuis'
Koen Florusse
Hoe was het om op te groeien in
Zuiddorpe?
De overstap naar Tilburg zag je
dus wel zitten?
Hoe komt dat?
Wat ben je na je studie gaan
doen?
Hoe voelt het om tegen
Zeeuwse tegenstanders te spe
len?
-Laura van Pottelberghe
Wanneer voel je nog de
Zeeuwse connectie?
Wat brengt de toekomst?
Laura van Pottelberghe. foto privécollectie
