II
Gaan voor onvergetelijke herinneringen
10 ZEELAND
EXPOSITIE GLIMP VAN ZEEUWSE KUNSTPRODUCTIE
Een podium
creëren voor
beeldende
kunstenaars. Dat
is wat Stichting
Decreet-concreet
beoogt met het
initiatief 'Boulevard
van schoonheid en
troost'.
Monnikenwerk
Omdat beeldende kunst
iets kan toevoegen aan
wie er oog voor heeft:
een andere blik op de
wereld, een aanvul
ling op wat je zelf ziet, vindt of
voelt. En dus bracht de Stichting -
met Ramon de Nennie als drij
vende kracht - sinds 2009 15 tijd
schriften uit, waarin ruim baan
werd gegeven aan wat kunstenaars
in Zeeland maken.
De tentoonstelling 'Geef het een
plek' aan de Herengracht in Mid
delburg in 2018 was de aanleiding
voor - toch - een 16e uitgave. Het
overlijden van medebestuurslid
Jack van Aspert en een aantal an
dere kunstvrienden van De Nen-
nie in 2019 leidde tot vertraging.
Toen kwam 2020 met corona. En
in plaats van alleen een tijdschrift
zijn er nu twee tijdelijke kunst
boulevards, één in Middelburg en
één in Vlissingen. Als eerste neem
ik u graag mee naar de Middel
burgse Loskade. Binnenkort volgt
Vlissingen.
De tentoonstelling bestaat uit
rechthoekige verkeersborden aan
lantaarnpalen: oorspronkelijk 25,
maar de sfeervolle impressie In Af
wachting van Toos van Holstein is
gestolen. De 24 resterende werken
zijn evenzoveel persoonlijke inter
pretaties van het thema schoon
heid en troost. Waarbij opvalt dat
er niet één vorm van schoonheid
is. Zo kom ik tere, poëtische beel
den tegen naast uitgesproken en
expressieve. Er zijn ook ironische
bijdragen, zoals die van Joke Apner
over de Brexit. Dat alles in een om
geving die zelf ook veel te vertel
len heeft. De variatie aan schepen
die liggen aangemeerd, het con
trast tussen de 20e -eeuwse appar
tementen en de 19e -eeuwse he
renhuizen, het straatmeubilair en
het VOC-beeld van Anne-Marie
van Sprang.
Formaat
Het formaat van de borden is groot
genoeg om er, als je er dicht bij
staat, min of meer in op te gaan. Zo
neemt Kees van de Ven je mee in
een sfeervolle compositie die doet
denken aan wolken en het univer
sum en verbeeldt Machteld van
der Wijst teder de onvoorwaarde
lijke liefde tussen twee dieren:
moeder en kind. Ook Jeroen Ker
souw zet het dier centraal in zijn
kleurige vertelling met een kraan-
'Aan de kust' van Wieteke Hen
driks fleurig met de strenge 19e-
eeuwse gevels. Eveneens treffend
is de tegenstelling tussen de sen
suele Aronskelken van Juul Korte-
kaas en de strakke steenvlakken
op de achtergrond. Mooi is ook het
minutieus getekende zelfportret
Happy me van Angela Maas, inge
klemd tussen de dreigende blok
ken van het gemeentehuis op de
achtergrond.
Wat een feest roept
Ernst Norbert op met
zijn ode aan (levens-)
kunstenaar Tom
Koster uit Ovezande
vogel in de hoofdrol. Een ode aan
de fantasie. Koen Beeckman zorgt
voor een glimlach met zijn uit
honderden ringetjes bestaande
maliënkoldercondoom, prima ge
schikt om uit te delen aan krijgs
haftige mannen, als bijdrage aan
de wereldvrede. Soms voegt de re
latie tussen het werk en de omge
ving nog iets toe. Zo contrasteert
Feest
En wat een feest roept Ernst Nor-
bert op met zijn ode aan
(levens)kunstenaar Han Koster uit
Ovezande, die in zijn beeldende
en muzikale werk het spel tot
kunst verhief. Naast schoonheid
en troost bood de wandeling over
de Loskade mij opnieuw het besef
dat er een plek ontbreekt waar je
met regelmaat een overzicht kunt
zien van de rijke opbrengst van de
Zeeuwse kunstproductie. Zal 2021
daar verandering in brengen?
T/m 1 maart. Boulevard van
schoonheid en troost. Loskade
Middelburg. Tijdschrift bij Druk-
kery en Roofprintpers en via de-
creetconcreet@zeelandnet.nl
Hoe groot is de kans dat de
2467 mensen die met 'ja' of
'nee' reageerden op de stel
ling 'Ik vrees voor een nieuwe coro-
nagolf door kerst' het eigen gedrag
tijdens de kerstdagen hebben laten
meewegen? Maandag las ik in de
PZC dat 81% het eens is met deze
stelling. Wij hadden geluk dat met
'drie gasten' onze kinderen met
aanhang allemaal thuis konden
zijn. En dit jaar kookte 'onze kok'
noodgedwongen maar met liefde
thuis de sterren van de hemel.
Plateservice en een bordje op
schoot boden eerder tijdens de co
ronacrisis zekerheid van afstand
tussen wie 'thuis' en 'uit' wonen.
Maar met kerst zaten we samen aan
tafel. Weliswaar was onze eetka
mertafel van een extensie voorzien,
maar anderhalve meter in ons ei
gen cluppie met jonge mensen
daar kwam een korreltje zout aan te
pas, maar we mopperden niet. We
hebben kerst gevierd als nooit tevo
ren. Geen wanklank. Het was een
bewuste keuze te gaan voor een
waardevolle herinnering, mét
foto's, die tot troost kunnen zijn als
één van ons onverhoopt toch nog
heel ziek wordt.
Zouden mensen die vorige week
in kerken kerkdiensten hebben be
zocht hetzelfde hebben gerede
neerd? Waar wordt gesproken over
geloofsgenoten als broeders en zus
ters, zo close als in een gezin, wordt
ook daar in het volste vertrouwen
gekozen voor samen vieren, het op-
bouwen van waardevolle herinne
ringen? Want het kon hier en daar
in Zeeland, naar de kerk gaan op
kerstavond of op eerste kerstdag.
Ondanks de oproep van CIO, het
Interkerkelijk Contact in Over
heidszaken, om zoveel mogelijk
thuis te blijven en kerkdiensten di
gitaal bij te wonen. Nou zitten aan
het digitaal bijwonen van kerk-
diensten best wat haken en ogen.
Zo is de kerkomroep al maanden
overvraagd: het geluid valt dan weg
om van bevriezende beelden maar
niet te spreken. Het is aanmodde
ren en dat wil je niet. Evenmin als
topgerechten eten van een bord op
schoot.
Kluizenaar
Sommige mensen die door hun
leeftijd of onderliggend lijden
kwetsbaar zijn, leven sinds maart
2020 solitair. Een kluizenaar is een
solitair, maar een tweede beschrij
ving in de Van Dale voelt in deze
tijd als meer to the point: 'een een
zaam levend dier binnen een dier-
groep die in het algemeen kolonies
vormt'. Dat geeft zó duidelijk aan
hoe onnatuurlijk het is. Als kwets-
baar gelovig mens wil je ook op
gaan in de gemeenschap, naar de
kerk gaan. Maar dat kan niet. Het
coronavirus verspreidt zich immers
vlotter dan het evangelie en je blijft
veroordeeld tot eenzaamheid en de
kerkomroep. Zie je na negen maan
den achter je laptop in kerkgaande
kerkgangers kwetterende dieren in
een kolonie? In hoeverre ben jij zelf
bij de geloofsgemeenschap nog in
beeld? Wat is er gebeurd met gelo
vigen die normaal gesproken juist
oog hebben voor en solidair zijn
aan wie kwetsbaar is? In kerkelijke
kring zijn mondkapjes uitgegeven
met de tekst 'houd moed, heb lief'.
Stel dat het beeld van de online
dienst bevriest als geloofsgenoten
daarmee in beeld komen. Zou dat
toeval zijn?
!"Hm
zaterdag 2 januari 2021
Schoonheid en troost als thema
Angela Maas - Happy Me.
Nico Out
Recensie
Ernst Norbert- Hommage aan Tom Juul Kortekaas - Aronskelken.
Koster. fotos nico out
Wieteke Hendrikx - Aan de kust.
José Baars
José Baars schrijft
wekelijks over
religie en kerken in
Zeeland. Kijk voor haar blog
op pzc.nl/monnikenwerk
