19
van Feyenoord en het clubvoetbal, over Happel en Michels en de lach van Pot
,,Met dat gegeven was ik helemaal
niet mee bezig. Maar de naam
Happel maakt iets bij mij los. Hij
was mijn eerste trainer toen ik bij
ADO doorbrak als voetballer. Wat
een uitstraling had die man. Als hij
met die platte Citroën aan kwam
rijden, kwam ik soms net op mijn
Puch aan. Dan durfde ik dat ding
niet in de buurt van Happel te par
keren en zette ik hem ergens om
de hoek. Happel had niets met
spelers, sprak nauwelijks met ze.
Onbewust heb ik als trainer veel
van hem opgepikt. Ik kan met ie
dereen opschieten, maar ik ben
nooit de beste vriend van de spe
lers. Dat was vroeger misschien
nog wel erger. Ik maak wel contact,
maar ik houd altijd een bepaalde
afstand, want ik moet de beslissin
gen nemen. Als jongens niet pres
teren of zich niet gedragen, komen
ze aan de beurt. Dat kan ik prima
scheiden. Dat heb ik van Happel,
maar zeker ook van Rinus Mi-
chels.''
,,Die man was alles voor mij toen
ik als trainer begon. Wat een uit
straling. Hij hield ook altijd af
stand tot zijn spelers. Als hij begon
te vertellen, hing ik aan zijn lip
pen. Bij FC Köln verloor hij eens
een wedstrijd en de volgende dag
reed hij naar het trainingsveld.
Daar liet hij twee pionnen neer
zetten en de spelers moesten er
tussen hard heen en weer lopen.
Een soort moderne piepjestest, ha-
haha. Zelf ging hij in zijn auto zit
ten en kijken. De spelers moesten
letterlijk kotsen van de inspan
ning. Nee, dat kan tegenwoordig
niet meer. Ik heb dat soort dingen
ook nooit gedaan. Ik kan wel
enorm boos worden, maar probeer
vooral een groepsgevoel te kwe
ken. Daar heb je de kleedkamer bij
nodig, denk ik.''
„Altijd. Er was een periode waarin
ik dacht dat ik zelfs een mank
paard aan het lopen zou krijgen.
Het moet altijd op mijn manier ge
beuren. Cor Pot deed ooit een uit
wedstrijd van Zenit in Wladiwo-
stok of zo, ik was in elk geval ach
tergebleven in Sint-Petersburg. Ik
zat voor de televisie. In de rust
belde ik hem, want ik wilde een
speler wisselen. Nam hij niet op! Ik
bleef maar bellen en werd steeds
kwaaier. Dan ben ik echt woest.
Maar op Cor ben ik nooit lang
boos. Hij is een echte vriend en
daar heb ik er niet zo veel van. Als
ik het even niet naar mijn zin heb
bij een club, kan ik echt met een
enorme sik rondlopen. Dan is Cor
goud waard. Dan zie ik zijn vro
lijke hoofd en ik heb het weer naar
mijn zin. Cor brengt wat lucht in
het leven van een trainer. Dat had
ik vaak nodig. Ik ben erg op me
zelf, een beetje gereserveerd. Maar
wat ik als trainer nooit nodig heb
gehad, was voortdurend bevesti
ging zoeken of ik het goed deed.
Dat verbaasde mij weleens aan
mijn assistenten. Die gaven dan
een training en wilden na afloop
weten of ze het goed hadden ge
daan. Dan zei ik expres niets. Dan
gingen ze ernaar vragen. 'Ging
goed toch, Dick?' Dat heb ik nooit
gehad. Echt nooit.''
„Voetbal heeft mijn leven bepaald.
Niet zeven dagen in de week, maar
acht of zelfs negen. Ik ben altijd zo
geweest. Ik ben serieus, misschien
zelfs een beetje saai ook. Maar dat
spelletje laat me nooit los. Als we
CSKA Moskou loten, ga ik meteen
wedstrijden kijken. Dan zit ik op
zaterdagavond naar de Russische
competitie te kijken.''
,,Hahaha. Aleksander Djoekov, de
voorzitter van Zenit. Ik liep hem af
en toe tegen het lijf en om niet on
vriendelijk over te komen bij de
man die dure spelers voor ons
moest kopen, zei ik een keer dat hij
zo'n mooi horloge droeg. Deed hij
meteen dat horloge af en gaf het
aan mij! Ik had toevallig net van
Vladimir Poetin ook al een horloge
gekregen. Dat wilde ik uitleggen,
maar Djoekov wilde er niets van
weten, dat horloge was voor mij.
Dus ik naar Cor Pot en ik zeg 'wil
jij dit soms hebben?' Cor keek er
naar en zei: 'Dick, ik draag geen
Swatch-horloges'. Ik dacht zelf óók
dat het er eentje van Swatch was.
Maar het bleek een horloge van het
merk Zenit te zijn. Weet je wat het
waard was? 17.500 euro! Cor
hoefde het niet, hahaha. Daar
schateren we nu nog om.''
,,Zal ik dat ook nog een keer vertel
len dan? Ik was al jaren fan van de
Bee Gees en op een avond trad Ro
bin Gibb op bij museum de Her
mitage, vlak bij mijn hotel. Daar
wilde ik heel graag bij zijn. Ik zat
op de eerste rij en er waren Russen
die mij vroegen om een handteke
ning. Gibb zag dat, maar had geen
idee wie ik was. We besloten een
praatje met hem te maken. Maar ik
kon totaal niet tot Gibb doordrin
gen. Zijn manager vertelde, om het
gesprek een beetje op gang te
brengen, dat ik trainer was van Ze
nit en vroeger bij Glasgow Rangers
had gewerkt. Zegt die Gibb: 'Is dat
cricket?' Dus ik dacht: ik begin ge
woon over zijn vakgebied, dat gaat
vast beter. Ik vroeg: 'Ga je van
avond nog Waiting For You zingen?
Toen keek hij alsof ik niet in orde
was. Hij vroeg zijn manager of hij
soms die plaat kende. Maar ze ken
den hem allebei niet. Ik begon het
zelfs te neuriën. Maar die Gibb
deed alsof hij helemaal niet wist
over welk nummer het ging. Dat
gesprek werd steeds ongemakke
lijker. En ik maar neuriën. Cor Pot
zei: 'Nou Dick, vind je het erg als ik
een metertje of dertig verderop ga
staan? Ik was er zelf ook echt klaar
mee. Kwam dirigent Valeri Ger-
giev ook nog op ons af gerend. Die
man is geboren in Sint-Petersburg
en echt wereldberoemd. Maar ik
wilde echt weg. Op mijn hotelka
mer pakte ik mijn cd'tjes. Bleek dat
nummer I Still Love You te heten.''
,,Het heeft mij over de hele wereld
gebracht. Als het er straks in mei
op zit, zal ik vast wel een keertje
moeten slikken. Maar ergens stopt
het.''
,,Precies, hahaha.''
donderdag 31 december 2020
GO
toch op? Het is echt oké zo'
meningen ventileren, maar eigen
lijk niet weten hoe het zit. Of het
eigenlijk gewoon niet willen we
ten.''
U komt wekelijks in deze Guus
Brox Zaal. Er hangen twee
enorme portretten van Ernst
Happel. Die naam viel nogal
eens, omdat u met Feyenoord
een ongeslagen reeks neerzette
die zijn prestatie steeds meer
naderde. Happel verloor pas
voor het eerst na 31 wedstrijden,
u bleef 26 duels zonder neder
laag.
U wordt nog altijd emotioneel
als het over Michels gaat.
U heeft altijd vertrouwen gehad
in uw eigen aanpak.
Als ik u zo bevlogen hoor praten,
hoe kunt u dan zeggen dat het
goed is dat u stopt?
Het respect voor u droop ervan
af toen u met Feyenoord in Rus
land speelde. Keeper Akinfejev,
vedette Dzagoev, trainer Gonts-
jarenko. Ze waren lovend over u,
nederig bijna. Dat u daar prijzen
won, is bekend. Maar vertel eens
wat u als eerste te binnen schiet
uit uw Russische tijd, buiten de
wedstrijden om.
Ik dacht dat u over de ontmoe
ting met Robin Gibb van de Bee
Gees zou vertellen.
'I still love you', dat zou u na al
die jaren over voetbal kunnen
zeggen.
Tenzij er een land belt en vraagt
'Dick, kun jij ons op het EK of
WK coachen?'
A Dick Advocaat
bij het logo van
Feyenoord, zijn
laatste club
als trainer.
FOTO PIM RAS
