1
I
t
n
1 i
Vluchten uit een arm milieu
Radha Blank spaart zichzelf
niet, en dat is hilarisch
13
mm
lands-Australische collega Paul Cox
met de tekst van een lezing die hij
het weekeinde daarvoor over de in
vloed van filmgeweld op de samenle
ving had gehouden tijdens het Ne
derlands Film Festival. Toen Stone
vroeg naar de strekking van de voor
dracht, die haaks inging op zijn be
doelingen met NBK, gooide hij het
exemplaar met een wijde boog in een
hoek van zijn hotelkamer. ,,Ik ken
Paul goed, heb met hem in een jury
gezeten. Wij zullen het nooit met el
kaar eens worden.'' Na het interview,
enigszins tot bedaren gekomen,
raapte hij het boekje toch maar op.
,,Uit respect voor Paul.''
Oliver Stone is een regisseur met
een kort lontje. Ook zijn soms hec
tisch gemonteerde speelfilms, zeker
in zijn beginjaren, getuigen van een
opvliegende kijk op het leven. Waar
die driften vandaan komen blijkt uit
zijn recent verschenen autobiografie
Chasing the Light, waarin de regisseur
uitgebreid verhaalt over zijn leven.
Zelden heeft een regisseur een zo
openhartig kijkje in zijn ziel gegeven.
Essentieel voor zijn beginjaren is zijn
verhouding met zijn vader, een aan
delenhandelaar. Zijn moeder is van
Franse afkomst die een nogal frivool
leven leidde en haar eigen gang ging.
Als zijn ouders gaan scheiden heeft
dat een traumatische invloed op
Oliver. Hij stopt zijn opleiding aan de
Yale Universiteit, vertrekt in 1965
voor korte tijd als leraar naar Viet
nam, waar hij twee jaar later als in
fanterist tijdens de oorlog terugkeert.
Stone bekent dat hij lijdend aan de
pressies de oorlog begon. Het geweld
dat hij en zijn strijdmakkers aan den
lijve ondergingen in Vietnam ver
werkte hij twintig jaar later in Pla
toon (1986), de film waarmee hij
doorbrak.
Complotdenker
In zijn boek schuwt Stone niet om
zijn ervaringen met drugs breed uit
te meten. Het begon in Vietnam,
maar later kreeg hij ook in het film
milieu van New York en Los Angeles
met deze verleiding te maken. In San
Diego belandde hij zelfs vanwege
marihuanabezit in de gevangenis.
Toen hij in Hollywood, eerst als sce
narist (Midnight Express, Scarface, Co-
nan the Barbarian) en daarna als re
gisseur voet aan de grond kreeg,
werd cocaïne zijn voornaamste ver
slaving. Het was een van de redenen
waarom hij meewerkte aan Scarface,
een gangsterfilm over een drugsba
ron (Al Pacino) die zich onderdom
pelde in bergen van dat spul.
Behalve zijn private problemen en
avonturen neemt Stone, die tegen
woordig vooral documentaires
maakt, ook Hollywood op de korrel.
Hij is geen voorstander van thuiskij-
ken, hoe groot de beeldschermen in
de woonkamer er ook uitzien en ook
de race om de Oscars, waarvan hij er
drie bezit, verafschuwt hij. Het is in
zijn ogen verworden tot een ordi
naire wedloop die meer met marke
ting dan met filmkunst te maken
heeft. Om een mening zit Stone, die
ook wel als complotdenker wordt
weggezet, nooit verlegen.
Hillbilly Elegy
The Forty-Year-Old Version
De autobiografische roman
waarop Hillbilly Elegy is geba
seerd, werd door Amerikaanse
media bestempeld als een van de
boeken die duidelijk maakten
waarom Donald Trump vier jaar
geleden de verkiezingen won.
Dat had alles te maken met het
milieu waarin het relaas van za
kenman J.D. Vance zich afspeelde:
de arme, witte arbeidersklasse in
het zuiden van Amerika die zich
nooit gehoord voelde.
Vance, in de film gespeeld door
Gabriel Basso, groeit op in een
milieu waar armoede, werkloos
heid en verslavingen aan de orde
van de dag zijn. In zijn geval is het
vooral zijn moeder, gespeeld door
een vadsige Amy Adams, die aan
de drugs is, verkeerde relaties aan
gaat en teert op de zak van haar
getalenteerde zoon, die op de uni
versiteit indruk maakt.
Regisseur Ron Howard ver
filmde het boek op zijn bekende
wijze: veel emotie, veel ellende.
Nergens gaat hij over de schreef,
waardoor het nèt te braaf blijft.
Terwijl zoonlief toch alles uit de
kast moet halen om zijn doelen te
bereiken. Het vermelden waard is
de vertolking van Glenn Close als
de oma die haar zoon van een zin
loos leven redt. De actrice is vol
slagen onherkenbaar. Misschien
eindelijk een Oscar voor haar?
- A.Z.
Ze is bijna 40, vindt zichzelf te
dik en is uitgerangeerd als toneel
schrijver. De vrouw in kwestie
wordt gespeeld door Radha Blank
die met deze film ook haar regie
debuut maakt. Het resulteerde in
een hilarische film waarin zij
zichzelf niet spaart. Haar titel The
Forty-Year-Old Version is duidelijk
verwant aan de komedie The
Forty-Year-Old-Virgin met Steve
Carell, die echter ging over een
witte man. De film van Radha
Blank oogt authentieker. Zij nam
een groot deel in haar eigen ap
partement op en enkele familiele
den duiken op in een paar scènes.
The Forty-Year-Old Version is
zonder meer geestig en wrang te
gelijk. Wel is duidelijk dat de nog
relatief onbekende Blank een
groot komisch talent is dat hope
lijk weer snel een film van de
grond krijgt en niet langer hoeft
te leuren met haar scenario, zoals
in dit geval gebeurde.
- A.Z.
donderdag 17 december 2020
GO
i u*
Foto links, Stone
en hoofdrolspeler
Charlie Sheen op
de set van Wall
Street Andere fo
to's Born on the
Fourth of July, Pla
toon en Heaven
and Earth.
FOTO'S THE LIFE IMAGES, UNI
VERSAL, GETTY
Chasing the Light kan online be
steld worden. Films van Oliver Stone
zijn via onlinediensten te bekijken.
DRAMA
Regie: Ron Howard. Hoofdrollen:
Glenn Close, Amy Adams en Ga
briel Basso.
Te zien op Netflix
Een bijna onherkenbare
Glenn Close speelt een Oscar
waardige rol. FOTO NETFLIX
TRAGIKOMEDIE
Regie: Radha Blank. Hoofdrollen:
Radha Blank, Peter Y. Kim en
Reed Birney.
Te zien op Netflix
