Marjan Berk
NIEUWS 15
Europa zou een
project moeten zijn
waarin iedereen
het beter krijgt
In een dreigende boodschap op de
televisie, die er uitziet als een com
mercial, worden wij geregeld ge
waarschuwd voor een toekomst die
geteisterd zal worden door dementie.
Ook de daarbij genoemde cijfers zijn
huiveringwekkend, alsof dementie
onontkoombaar is.
Nu is het ook zo dat er nog steeds
geen afdoend medicijn tegen deze
ziekte is gevonden. En wanneer je oud
wordt, is er een periode dat je je bij ie
dere sleutel die je kwijtraakt, iedere bril
die na een grondige zoektocht gewoon
in je bed blijkt te liggen, afvraagt of
jouw uur U is aangebroken.
Zij heeft zonder bedenkingen beslo
ten haar moeder op haar tocht door het
leven te verzorgen en te vergezellen op
haar weg naar het einde... Dag Mam is
een confronterend verslag, waarin
Corrie vertelt hoe ze probeert met haar
moeder zoveel mogelijk het bekende
dagelijks leven vol te houden. Haar
moeders gedachtegang wordt voor haar
steeds schimmiger, de onverlichte plek
ken op haar levenspad veelvuldiger.
Maar Corrie biedt haar moeder steeds
weer houvast, de innige band blijft nog
intact. Het is bewonderingswaardig hoe
de dochter dit volhoudt, met af en toe
een noodzakelijke kleine ontsnapping
naar haar eigen leven. Maar dit intense
samenleven van moeder en dochter is
heel hecht, waardoor haar moedertje bij
haar dochter toch steeds weer houvast
vindt.
dochter doet onverdroten haar liefde
volle plicht, de goede ogenblikken koes
terend en de humor van al die verbale
misverstanden van haar moeder luchtig
wegwuivend.
Door de afstand gedecreteerd door
corona kunnen moeder en dochter niet
kussen en knuffelen, dat ervaart Corrie
en ook haar moeder als naar.
Bij beiden is er een grote behoefte aan
fysieke koestering en een hunkering,
die door die stomme corona niet geho
noreerd kan worden. Het is heerlijk te
lezen dat de twee ondanks alle hinder
nissen en misverstanden van de geest
toch steeds weer genieten van die band
met elkaar, die als stabiele factor in haar
moeders steeds meer dwalende geest
overeind blijft.
Dit verslag is ook een mooie gids voor
mensen die voor een dementerend
familielid of geliefde zorgen. Het is al
tijd zo geruststellend je te herkennen in
de problemen van de ander. Je weet dan
dat je, wat er ook gebeurt, niet alleen op
de wereld bent. Dat biedt troost.
INTERVIEW AGNES JONGERIUS
Het Europees Parlement stemt vandaag over een reeks sociale voorstellen
van Agnes Jongerius (PvdA). Ze pleit voor hogere minimumlonen, afschaffing van de
nulurencontracten en halvering van de jeugdwerkloosheid.
Mark van Assen
Brussel
r is de afgelopen jaren iets
H gaan schuiven", zegt Agnes
Jongerius. Ze is zelf al veel
langer bezig met sociale pro
blemen, als lid van de Partij
van de Arbeid en later natuurlijk als voor
zitter van de vakbond FNV. Maar in haar
tijd als Europarlementariër (sinds 2014) zag
ze met name twee gebeurtenissen die haar
ervan overtuigden dat er echt iets moet ver
anderen: de totaal onverwachte uitslag van
het brexitreferendum in 2016 en de popula
riteit van de rechts-populistische Marine Le
Pen, die een jaar later bijna president van
Frankrijk werd. ,,Dat waren geen oeps-mo-
menten. Het duidt erop dat veel mensen het
idee hebben dat ze vol in de wind staan.''
Een cijfer ter verduidelijking: Europa telt op
dit moment 241,5 miljoen werknemers. Dat
is meer dan ooit.
Vuurtje opstoken
Jongerius' tweede termijn in Brussel en de
benoeming van Ursula von der Leyen tot
voorzitter van de Europese Commissie
waren de opmaat voor het rapport dat nu op
tafel ligt: Een sterk sociaal Europa. Jongerius
schreef het samen met een Duitse collega,
Dennis Radtke. ,,Wij steunden de kandida
tuur van Von der Leyen destijds op voor
waarde dat er een concreet actieplan moest
komen om de EU socialer te maken'', zegt
ze. Dat plan kwam er, van de hand van Ni
colas Schmit, de Luxemburgse Commissa
ris voor Werkgelegenheid en Sociale Rech
ten. Het ging Jongerius en Radtke niet ver
genoeg, reden om met alternatieve voor
stellen te komen: ,,Die zijn veel ambitieu
zer. We stoken het vuurtje een beetje op.''
Er staan meer dan zestig aanbevelingen in.
Als ze de vijf belangrijkste op een rijtje zet,
dan ziet dat er zo uit: hogere minimumlo
nen ('Dat er nu werkende armen zijn, is een
schande'); weg met de nulurencontracten
('Wachten op het appje van je baas zonder
enige financiële zekerheid aan het begin
van de maand'); betaalbare woningen ('Fat
soenlijk onderdak is een recht'); gelijk loon
voor mannen en vrouwen ('Dat wil ik nog
voor mijn pensioen geregeld hebben'); be
tere bescherming voor arbeidsmigranten
('Hun huisvesting!').
Geen minimumloon
Over het eerste punt, een hoger minimum
loon, wil ze nog wel iets zeggen. ,,Dat is dus
geen Européés minimumloon. Daarvoor
zijn de onderlinge verschillen te groot. Het
zou mooi zijn, maar dat krijg ik niet meer
voor elkaar, misschien in mijn hele leven
niet. Nee, dit gaat over een loon dat in een
goede verhouding staat tot het gemiddelde
loon van een land. Dat het mogelijk maakt
om een fatsoenlijk leven te leiden. Ik wil dat
er een Europese norm komt die lidstaten
verplicht om dat te regelen.''
Ze weet dat zo'n voorstel op veel tegenstand
gaat stuiten. Bij de werkgevers, bijvoor
beeld. ,,Die zijn tegen. De formele positie
van de Europese werkgeverskoepel is
'neuh'. En lidstaten als Polen en Hongarije
zijn niet enthousiast, om het voorzichtig uit
te drukken. Die vinden dat Brussel zich
nergens mee moet bemoeien. Ook in Scan
dinavië staan ze niet te springen. Daar ken
nen ze geen wettelijk minimumloon, alles
gaat in overleg.''
'Dat lukt nooit'
Jongerius is ervan overtuigd dat er dingen
moeten veranderen. ,,We willen af van de
situatie dat Europese werknemers elkaars
concurrenten zijn. Alleen dan kunnen we
er zeker van zijn dat mensen op goede gron
den naar hier komen. Nu doen ze dat vaak
alleen maar bij gebrek aan perspectief in
hun eigen land. En het leidt te vaak tot mis
bruik. Europa zou een project moeten zijn
waarin we het met z'n allen beter krijgen.''
Of ze positief is? ,,Ach, toen ik zes jaar ge
leden aan de detacheringsrichtlijn begon,
dacht iedereen: dat lukt nooit. Die hadden
het dus mis.'' Nu is inderdaad geregeld
dat tijdelijke werknemers uit een ander
EU-land bij gelijk werk recht hebben op
hetzelfde loon als collega's in het gastland.
,,Vechten en overleggen, dat kan ik. Ze zeg
gen dat je geduldiger wordt als je ouder
wordt, maar dat geldt voor mij totaal niet.''
Het rapport van Jongerius en Radtke is al
goedgekeurd in de commissie Werkgele
genheid en Sociale Zaken. Vandaag is dus
het parlement aan de beurt. Als alles goed
gaat, komt de Europese Commissie in
januari met een definitief voorstel.
woensdag 16 december 2020
GO
Nu heb ik zojuist een bijzonder teder
verslag gelezen, geschreven door
Corrie Verkerk onder de titel Dag Mam.
Dat gezamenlijk pad zit vol onver
wachte hobbels en valpartijen. De
-
•v-
FOTO GUUS SCHOONEWILLE
'Werkende armen
zijn een schande'
- Agnes Jongerius, PvdA
