Dustoch krijgt dus toch een nieuwe kans
7
BUURTZORG VEERE
Buurtzorg Veere
bestaat tien jaar
en merkt goed dat
er een tekort is aan
medewerkers voor
de thuiszorg.
t—
Nee zeggen. Dat moe
ten Joanna Wijkhuijs
en Ellis Minderhoud
regelmatig als een
huisarts vraagt of ze
nog thuiszorg kunnen aanbieden
aan een patiënt. De twee mede
werkers van Buurtzorg Veere wor
den vaker dan hun lief is gebeld
door of een huisarts of het zieken
huis of ze nog ruimte hebben voor
een extra cliënt.
,,Een schrijnend probleem. Je
weet, als ze bellen, is het echt no
dig. We proberen altijd te kijken of
een oplossing mogelijk is. Bijvoor
beeld niet 's morgens maar 's
avonds douchen, of niet elke dag
thuiszorg maar een paar keer per
week", vertelt Joanne in het kan
toortje van Buurtzorg Veere in
Aagtekerke. Ellis: ,,We zoeken al
tijd naar mogelijkheden om te hel
pen. Maar soms kan het gewoon
niet. We willen ons team namelijk
niet overbelasten." Dat betekent
volgens de twee dat noodgedwon
gen toch de familie moet bijsprin
gen of dat een patiënt naar een
zorghotel moet. Joanne: ,,Er is ge
woon een tekort aan thuiszorg
medewerkers."
Kan dat wel?
Tien jaar geleden startten ze sa
men met twee andere collega's
Buurtzorg Veere. Ze werkten tot
BUURTZORG
We proberen altijd te
kijken of een
oplossing mogelijk is
die tijd bij een grote zorginstelling
in de thuiszorg. Het idee van
Buurtzorg sprak hen erg aan. Geen
chefs en managers meer, maar zelf
als team alles regelen en daar ook
de verantwoordelijkheid voor dra
gen. Inmiddels is het team in de
gehele gemeente Veere actief en
telt het tien vaste leden, één stagi-
aire en vier oproepkrachten. De
twee weten nog goed dat in het
begin heel sceptisch naar hen
werd gekeken. Joanne: ,,Mensen
vroegen zich af, kan dat wel, zo'n
team zonder een manager. Maar
het kan, dat laten wij zien." Ze wij
zen er ook op dat het regionale
buurtzorgteam wordt onder
steund door een landelijke organi
satie.
Ze vinden het maar wat leuk dat
ze zelf de regie in handen hebben.
Ellis: ,,Wij lossen alles zelf op en
dragen samen de verantwoorde
lijkheid." Ze zijn er ook trots op
dat ze nog tijd hebben voor een
gesprek met de cliënten. ,,Niet al
tijd. Maar we zorgen wel dat we
dat regelmatig doen", aldus Ellis.
De twee vinden het werken in
de thuiszorg leuk en uitdagend. Ze
maken bijzondere dingen mee.
Soms komen ze bij een cliënt met
het idee dat hij of zij na een paar
weken weer voor zichzelf kan zor
gen. ,,Maar dan blijkt dat het toch
veel langer duurt." Maar ze maken
ook het omgekeerde mee. ,,Dat we
veel sneller de deur achter ons
dicht kunnen trekken dan van te
voren gedacht."
Bureaucratische molens
Ze vinden het wel jammer dat de
bureaucratische molens soms erg
traag draaien. ,,Als wij een aan
vraag doen bij de gemeente voor
bijvoorbeeld een tillift, dan hoop
je dat zo'n ding er snel is. Maar het
kan soms echt vele maanden du
ren", vertelt Joanne. Wat dat be
treft zien ze nog niet veel verschil
met de periode dat zorgkantoor
Porthos op Walcheren alle aanvra
gen behandelde terwijl sinds dit
jaar de gemeente Veere dat doet.
,,Het is er nog niet sneller op ge
worden." Wel zijn ze zeer te spre
ken over de samenwerking met de
Walcherse fysiotherapeuten en er
gotherapeuten. ,,Dat gaat echt
goed." En terug willen naar een
grote werkgever? De beide dames
lachen en zeggen allebei vanuit de
grond van hun hart: ,,Nee, dat echt
niet."
Toen Willem Peeters twee maan
den geleden in de krant las dat 's
Heeren Loo had besloten de lunch
room te sluiten, kreeg hij het
nieuws maar niet zijn hoofd uit.
,,De zaak bestaat 25 jaar. De meeste
mensen werken er al jSren. Die
zaak, dat is hun leven. Hun levens
werk. Dan ineens moeten stoppen,
dat is verschrikkelijk."
Peeters kan het weten. Hij werkte
jarenlang bij grote zorginstellingen,
toen hij besloot dat het kleinschali
ger moest en zes jaar geleden zelf
een zorginstelling oprichtte, Salcha
Zorg. In Rilland, en later in Krui-
ningen, bood hij een handjevol
cliënten dagbesteding in grote hui
zen met veel buitenruimte.
Maar Peeters kan er best een loca
tie bij hebben. En dus mailde hij Jo
sephine de Nooijer, de zus van
Dustoch-medewerker Joost, die
een petitie hield om de lunchroom
open te houden. ,,Zo kwam van het
Het is een pracht van
een locatie, met
geweldige
medewerkers
een het ander. Ik belde de huurbaas
van dat pand, meneer Gabriëlse, en
eigenlijk was het toen zo geregeld.
Per 1 januari, als de lunchroom ei
genlijk zou sluiten, neem ik de
huur over. En alle medewerkers."
Zo blijft eigenlijk alles hetzelfde.
Zelfs aan de lunchroom verandert
Peeters niets. ,,En het is ook niet dat
we nu ineens zesgangendiners gaan
serveren, welnee. Het is goed zoals
het was en zo blijft het. Dat moet
ook met deze mensen. Het enige
wat verandert, is de naam. Dat
moet. Dus: wie de leukste naam in
stuurt, mag bij ons gratis komen
lunchen."
Overheadkosten
Hoe het kan dat 's Heeren Loo de
lunchroom niet in stand kan hou
den en Salcha Zorg het wel denkt te
kunnen? Simpel: ,,Ik heb geen over
headkosten", aldus Peeters. ,,En zij
wel, misschien wel dertig procent.
Al die managers en gedragsdeskun
digen, die hebben wij niet. Het is
een pracht van een locatie, met ge
weldige medewerkers. Als ik zie
hoe blij ze nu zijn, dan kan ik niet
anders dan ook heel erg blij zijn."
De stemming in Dustoch, waar
gistermiddag behalve kerstversie-
ring ook feestslingers werden opge
hangen, is uitgelaten. Joost de Nooi-
jer, wiens zus het balletje aan het
rollen bracht, staat te stuiteren van
blijdschap. ,,Ik ben zo blij! We gaan
door! We gaan door!"
Begeleider Sita Peute, die al 24
jaar bij Dustoch werkt, ziet de jui
chende Joost met tranen in haar
ogen aan. ,,Ik ben ook zo blij. Zo op
gelucht. Deze mensen, ik heb ze
zien groeien. Het zijn niet mijn
cliënten, maar mijn collega's. De
beste die je maar kan bedenken."
dinsdag 8 december 2020
WA
'We moeten te vaak nee verkopen
Emile Calon
Aagtekerke
maan
Ellis Minder
houd (l) en Jo
anne Wijk
huijs: ,,Het is
jammer dat de
bureaucrati
sche molens
soms erg
traag draaien.''
FOTO
DIRK-JAN GJELTEMA
-Joanna Wijkhuijs
Goed nieuws voor alle fans en
vooral alle medewerkers van
Dustoch: de gezelligste lunch
room van Middelburg is gered.
Salcha Zorg uit Kruiningen
neemt het pand en alle mensen
over van zorginstelling 's Heeren
Loo.
Wendy Wagenmakers
Middelburg
-Willem Peeters, Salcha Zorg
Feest in Dustoch dat dus toch openblijft. In het midden, met de o
in zijn handen staat Joost. foto dirk-jan gjeltema
