voor het psychisch leed van jongeren tijdens coronacrisis
'Met elkaar
spreken
kan een
vorm van
geluk
geven die
meer
betekent
dan samen
naar een
party gaan'
'Kinderen
die niet
spreken
vragen
soms meer
aandacht
dan
kinderen
die wel
spreken'
17
,,Ik word om de oren geslagen met vragen van
jongeren die het heel moeilijk hebben. Omdat ze
niet naar school kunnen, maar ook omdat ze niet
naar een festival of allerlei sociale gelegenheden
kunnen, niet naar cafés. Er is veel familiair ge
weld, significant meer dan voorheen. Uit alle on
derzoek komt dat alle psychopathologische para
meters van angst en depressie, dwang, middelen
gebruik, suïcidaliteit significant zijn verhoogd.''
De W: ,,Zeker. Maar als het niet goed met ons gaat,
hebben we de ander nodig. Ongeluk is in deze
periode moeilijk op te lossen. Als mensen nu,
door corona, niemand hebben, is dat moeilijk te
dragen.''
N: ,,Een basisschoolleraar heeft een hele creatieve
opdracht bedacht. Hij zei: 'We gaan rond deze
sinterklaastijd eens voor elkaar zorgen in deze
groep. We gaan er een mooi spel van maken. We
gaan lootjes trekken, niet voor een surprise of
rijm, maar jij gaat deze week extra zorgen voor de
leerling van wie jij de naam trekt.''
De W: ,,Dat is inderdaad een mooi voorbeeld van
dingen die inspirerend kunnen blijven, ook als
die corona voorbij is. Hier kunnen we iets van
leren.''
N: ,,Het effect was heel groot. De leerkracht zei:
mijn lessen liepen gemakkelijker. Er was smeer
olie toegevoegd, de smeerolie van interactie en
verantwoordelijkheid dragen voor elkaar. Die
kinderen waren constant bezig met de ander.''
De W: ,,Ik ben een absolute tegenstander van
schoolsluiting. Maar ik ben ook dokter. Ik ben me
bewust van de virale gevaren, ik leg me neer bij
wat de experts daarvan vinden. Maar ik wil zo
veel mogelijk de scholen openhouden ja. Zeker
voor jonge kinderen.''
De W: „Volgens mij brengt corona geen nieuw
probleem. Het vergroot problemen die al lang be
stonden uit. Het goede is dat ze nu duidelijk wor
den en dat we er bewuster over nadenken. Ik
hoop niet dat we nu blussen, aan crisisopvang
doen en alles weer vergeten zodra er een vaccin
is. Want spreken over lastigheid, zo mekaar vin
den, is essentieel in het leven. Ik deed een uitno
diging aan het onderwijs om daar plaats voor te
maken. En misschien kan de coronatijd daar aan
leiding voor zijn.''
De W: ,,Dat school een vertrouwensvolle plek kan
zijn. Dat de klas een baarmoederlijke sfeer kan
hebben waar mensen durven te spreken over wat
lastig is. En waar af en toe momenten voor zijn
ingebed. Wat goed is, is dat er niet één aparte
leerkracht voor wordt aangewezen, maar dat het
bij alle vakken wordt ingeweven. Dat moeilijkhe
den ook nog bespreekbaar zijn op school als de
tijd niet meer zo moeilijk lijkt.''
Volgens De Wachter kunnen mensen elkaars
hulpverlener zijn, tot op zekere hoogte. Niet al
leen op school. ,,Laten we alstublieft een klein
beetje elkaars psychiater zijn. Natuurlijk moet je
niet over de zwaarste trauma's gaan praten met
de buurman. Maar over de lastigheid met de an
dere buurman of uw baas wel. Spreek in vertrou
wen met elkaar.
Zie dat het heel verbindend kan zijn als je dat
vertrouwen geeft. En dat kan een vorm van geluk
geven die meer betekent dan het samen vrolijk
naar een party gaan. Waar ik niks op tegen heb
hè, echt niet. Maar de ongelukkigheid delen, kan
een band creëren tussen mensen die veel duurza
mer en betekenisvoller is dan alleen maar vrolijk
heid.''
GO ZATERDAG 5 DECEMBER 2020
Psychiater Dirk de
Wachter. foto wouter
MAECKELBERGHE/ID
Psychotherapeut
Ard Nieuwenbroek.
FOTO RENE MANDERS
Maar ongeluk hoort nu eenmaal bij het leven,
zegt u. Dus dit is toch ook 'gewoon' een onge
lukkige periode die bij het leven hoort?
Jullie zijn duidelijk geen voorstander van een
schoolsluiting.
Corona lijkt een duurzaam incident te worden.
U zei net dat u zich over een jaar graag weer
laat interviewen. Wat hoopt u tegen die tijd dan
te zien?
