II
'Sint kan hulpjes meenemen, maar die heten geen Piet'
7
ARNOLD VAN DER CINGEL BOEK OVER LEVEN MET PARKINSON
Een stijve
linkerarm was
het eerste
signaal van
Parkinson voor
stratenmaker
Arnold van der
Cingel (52) uit
Nieuwerkerk. Hij
schreef een boek
over zijn ervaringen.
ls je hem vijfjaar ge
leden, vlak voordat hij
de diagnose Parkin
son kreeg, had gezegd
^^^^^^dat hij een boek zou
schrijven, had hij je niet geloofd.
En nog is hij er zelf verbaasd over
dat hij het heeft gedaan. Arnold
van der Cingel begon eind decem
ber vorig jaar met schrijven en na
acht weken had hij een tachtig
bladzijden tellend document. „Zo
dra je het voltooid hebt, kom je op
het punt: wat ga je ermee doen?
Het drukken? Hoeveel dan? En aan
wie geef je het?" Hij moest wel
even over een drempel stappen
voor die beslissing. ,,Je laat je met
zo'n boekje als het ware in de hand
kijken." Want de inhoud is zeer
persoonlijk.
Van der Cingel beschrijft in Wat
bepaalt je leven, Parkinson of... hoe
hij achter zijn ziekte kwam, welke
gedachten er door zijn hoofd gin
gen, hoe zijn omgeving erop re
ageerde en hoe het met zijn bedrijf
verder moest. Dat laatste is nu
geen grote vraag meer: zijn zoons
Pascal en Yannick kwamen achter
eenvolgens bij zijn zaak, aanne
mingsbedrijf Van der Cingel, wer-
ken. Zelf werkt hij ook nog mee,
maar hij doet steeds meer stapjes
terug. Parkinson is een progres
sieve ziekte, er is geen medicijn
voor genezing.
Houvast
Frustratie is één van de sympto
men, vertelt Van der Cingel. ,,Daar
heb ik gelukkig geen last van. Ik
probeer het zo positief mogelijk te
benaderen." Hij heeft daarbij grote
houvast aan zijn geloof. Hij is lid
van de christelijk gereformeerde
kerk in Kerkwerve, waarvoor hij
sinds 2,5 jaar ook actief is als ou
derling. Zijn geloof en zijn bele
ving daarvan, komen ook terug in
'Nooit geweten dat
schrijven zo leuk
zou zijn'
het boek. ,,Ik kwam er pas later
achter dat de grote lijn in mijn
boekje is dat ik een weg aangeef.
Dat is de geestelijke weg die ik
mocht gaan. Daarin vind ik mijn
rust, mijn troost en mijn bemoedi
ging. Het is een weg die ik ga, maar
mij min of meer ook gewezen
wordt. Dat zou ik willen meege
ven met mijn boekje. Tegelijker
tijd besef ik dat niet iedereen zo
denkt of ervan gediend is daarmee
geconfronteerd te worden. Zoveel
mensen, zoveel overtuigingen,
maar dit is in mijn diepste wezen
de richting die ik mensen wil wij
zen. Je wilt niet belerend zijn,
maar ik hoop met het boekje wel
teweeg te brengen dat mensen er
over gaan nadenken."
Patiënt
Van der Cingel schrijft in zijn boek
ook waar hij tegenaan loopt, zoals
de verschillende benaderingen
van behandelaars, maar ook van
vrienden en bekenden. ,,Als ie
mand aan je vraagt 'hoe gaat het?',
dan zit daar nu een diepere lading
achter. Maar dat zit waarschijnlijk
in je hoofd, dat ze je nu altijd als de
patiënt zien."
Hij heeft de smaak van het
schrijven te pakken. ,,Als ik tijd
heb, plof ik op de bank, pak ik mijn
schrijfmap erbij en laat ik mijn ge
dachten gaan. Of het weer een
boekje wordt, weet ik niet. Ik had
nooit geweten dat schrijven zo
leuk zou zijn."
De scholengroep, waar ruim twin
tig openbare en christelijk basis
scholen op de Bevelanden onder
vallen, nam onlangs een opmerke
lijk besluit. Dit jaar mochten bij de
sinterklaasactiviteiten op de scho
len nog roetveegpieten aanwezig
zijn, maar volgend jaar wordt de fi
guur Piet helemaal in de ban ge
daan.
Daar zijn veel ouders van de
Stamperiusschool niet over te spre
ken. Ze benadrukten geen actie te
voeren voor het behoud van Zwarte
Piet, maar vinden roetveegpiet juist
een prima oplossing. ,,Laat Albero
Nu willen ze het
braafste jongetje van
de klas zijn
gewoon de landelijke lijn volgen",
stelde Peter Markusse. ,,Nu willen
ze het braafste jongetje van de klas
zijn." Angela Krijger zegt de indruk
te hebben dat veel leerkrachten en
directeuren ook niet blij zijn met
het besluit.
Bij het kantoor van Albero in
Goes las één van de pieten een ge
dicht voor dat duidelijk maakte hoe
de lokale Sinterklaas, de pieten en
veel ouders uit Wilhelminadorp
over kwestie denken. Bestuursvoor
zitter Ad Vis kon de ludieke actie
waarderen en legde uit dat Albero
het feest inclusiever wil maken.
,,We hebben de geschiedenisboe
ken erop nageslagen en gezien dat
Zwarte Piet echt een link met de sla
vernij heeft", zei Vis. ,,Sinterklaas
kan in de toekomst gewoon hulpjes
meenemen naar de scholen, maar
die zullen geen Piet meer heten.
Anders blijf je de associatie met
Zwarte Piet houden." Vis wil bin
nenkort gaan praten met een dele
gatie uit Wilhelminadorp.
zaterdag 5 december 2020
'Frustratie is een van de symptomen'
Valeska Nastaly
Nieuwerkerk
Arnold van der Cingel is met zijl
zoon Yannick aan het werk in Zieril
- Arnold van der Cingel
zee. FOTO MARIEKE MANDEMAKER
'Wat bepaalt je leven, Parkinson
of...' wordt in eigen beheer uitge
geven. Contact via:
alccingel@zeelandnet.nl
Meteen nadat gisteren de festi
viteiten op de Stamperiusschool
in Wilhelminadorp waren afgelo
pen, stapten Sinterklaas, twee
pieten en een paar ouders in de
auto naar Goes. Ze hadden een
boodschap voor scholengroep
Albero: 'Piet moet blijven!'
Rob Paardekam
Wilhelminadorp
- Peter Markusse, voorstander
van roetveegpiet op school
Een roetveegpiet leest het gedicht voor, Sinterklaas en bestuurs
voorzitter Ad Vis van Albero horen het aan. foto marcelle davidse
