10 NIEUWS
CORONA UW REACTIES
IN QUARANTAINE
TWEEDE GOLF, DAG 72
Eind jaren 60, ik ben ongeveer 9
jaar. Iedereen een emmer in de
hand, bramen plukken. Emmers
vol. Mijn moeder stond de hele
dag in de keuken om onze oogst in
weckflessen te doen. Eerste kerst
dag warme bramensap met ijs.
Wat een feest. Ik probeer elk jaar
een portie in te vriezen om dat
troostmoment met een glimlach
te mogen eten. Dit jaar zal het nog
meer troosten.
Ik heb een aantal jaren bij strenge
pleegouders gewoond. Daar kreeg
ik in de ochtend een half plakje
kaas. Ze deden alsof het goud was.
Sinds ik bij die vreselijke mensen
weg ben, heb ik altijd kaas in huis.
Boerenkaas, Franse kaas, blauwe
kaas, kaassoep. Nu kan ik kaas eten
zoveel en zo vaak ik maar wil.
Als ik vastloop in mijn werk, als
ik alleen thuis ben, er is altijd wel
een reden om te genieten van een
plakje boerenkaas van het mes.
Dat juich-gevoel, dat ik het onbe
perkt mag eten, dat neemt nie-
mand mij ooit nog af.
Ria Kuipers-Andrea
Troostpasta! Een gerecht dat bin
nen 10 minuten op tafel staat: ui,
vlinderpasta, kip, pesto en crème
fraiche. Groenten doen verder in
dit gerecht niet mee. Mijn moeder
kookt het al jaren met haar vrien
dinnen als er sores zijn en ik heb
het op mijn beurt met mijn vrien
dinnen overgenomen. Liefdesver
driet, problemen op werk of in de
familie? Troostpasta is het ant
woord. Ik weet wel wat we eten na
de lockdown.
- Anniek Kuyper
Als na 44 jaar in Nederland, de
heimwee om de hoek komt kijken,
grijp ik meestal naar iets uit mijn
vaderland Denemarken: geperste
kabeljauwkuit. Torskerogn, 'broek'
in het Nederlands. Laatst een
blikje opengemaakt, het geluid al
leen al. Dan begint het genieten,
plakjes gesneden en zwakjes om
en om in de pan geroosterd, wat
een geur! Op een sneetje rogge
brood een plakje kabeljauwkuit,
beetje paprikapoeder erop, een
toefje remoulade en een schijfje
tomaat. Gelukkig ben ik de enige
in huis die het lekker vindt.
Bente Andersen
Troost? Een simpel mandarijntje!
Mijn vader stierf twee maanden
voor mijn trouwen, ik was bijna
19. Wij hebben hem in onze jeugd
weinig gezien, omdat hij door de
week voor zijn werk in een kost
huis was. In het weekend kwam
hij met de trein naar huis en ston
den mijn moeder en mijn jongere
zusje hem op te wachten op het
perron. Het eerste wat wij kregen,
was een snoepje dat smaakte en
rook naar mandarijn. Dus als ik nu
een mandarijntje eet, dan denk ik
aan mijn vader.
G. Broeren
Griesmeelpudding uit de grote vis
en de kleine eendjes! Op zaterdag
avond stond mijn vader (hij was
dominee) zijn preek voor de zon
dag te repeteren; al roerend in de
pan. De pudding werd in de vis en
de drie eendjes gestort. Op zondag
aten wij tussen de middag warm;
meestal aardappelen, bloemkool
en een piepklein stukje vlees.
Daarna voor elk kind een eendje
met bessensap en dan als je nog
'een gaatje' had een stuk uit de
vis. De vis is ooit gesneuveld, de
eendjes zijn voor de drie kleinkin
deren van onze ouders. Mooie her
innering aan een onbezorgde tijd.
Anke Hendrikse Jansen
Troosteten, dan denk ik aan rode
kool met gekookte aardappelen en
schouderkarbonade die zo gaar is
dat hij uit elkaar valt. Rodekool zo
als mama die maakte: zelf een ro
dekool fijn snijden en met veel
goudreinetten erin, suiker, klontje
boter, handje rijst, snufje zout.
Paar uurtjes sudderen en dan af
maken met wat azijn gemengd
met maizena. Zoete rodekool
met een zuur ondersmaakje.
Gewend aan recepten met gram
men, eetlepels en theelepels als
maateenheden kostte het me een
paar mislukte pannen. Maar daar
na werd het echt mama's rodekool.
En net als mijn moeder
maak ik nu een grote pan en deel
bakjes uit aan mijn kinderen. Die,
net als ik destijds, verzuchten
'niks zo lekker als de rodekool van
mama!'
Rozemarijke van Erp
In de jaren 50 ging mijn vader op
zaterdagochtend naar de markt en
kocht vier haringen. Thuisgeko
men zat hij die aan tafel schoon te
maken. Dan ieder een haring op
een broodje. Heerlijk. Een broodje
haring? Daar kun je me nog steeds
wakker voor maken!!
Ans Bongers
Recept van mijn ma's stoofpeer-
tjes. Ik heb 't deze week zelf ge
maakt en mijn zoon met zijn gezin
is voldaan naar huis gegaan. 4,5 kg
brederode-stoofperen. 1 fles port
(0,7 l) 1 fles aardbeienlimonade
siroop (0,75 l), 10 kaneelstokjes,
2 eetlepels bruine suiker. Geheel
in een grote pan op een laag vuur
zetten en ongeveer vier uur laten
sudderen. De brederode-stoofpe-
ren gebruik ik, omdat die peren
wat steviger zijn en ze kunnen dan
ook prima ingevroren worden.
Arend van der Waal
Mijn vader was fabrieksarbeider
bij Philips en in die tijd hadden we
(een gezin van tien personen) het
niet breed, maar eten was er vol
doende. We hadden een koe voor
de melk, varkens voor de slacht en
kippen voor de eieren en uiteinde
lijk ook de kippensoep. In novem
ber slachtten we een varken. Daar
maakten we bloedworst en zult
van. Ik heb daarna nooit meer
zulke lekkere bloedworst en zult
gegeten. Mijn vader kon dit alle
maal heel goed. Jammer dat ik
hem (realiseer ik me nu) dit nooit
gezegd heb. Toen ik jong was,
moesten we allemaal meehelpen.
Als er gehakt gemaakt werd, lag de
hele keukentafel vol met gehakt.
We snoepten van het rauwe ge
kruide gehakt. Als het werk gro
tendeels gedaan was, werd er
brood gebakken. Vooral worsten
broodjes, met gehakt met gesnip
perde uien. Man, man wat was dat
lekker. We woonden in een klein
dorp in de Brabantse Kempen,
met allemaal grote gezinnen. Veel
buurtkinderen kwamen mee-
smullen.
Ans van Ballegooy
zaterdag 5 december 2020
Frank Poorthuis
Ik vroeg om troosteten. U bedolf me onder
verhalen en recepten. Wat zal ik meer
zeggen? Elk woord gaat af van uw herin
neringen en recepten. Geniet! Wilt u rea
geren: frankpoorthuis@dpgmedia.nl
Pudding vissen, rij stepap
met suiker, hete bliksem
en zelf geslachte varkens
Rianne de Rooij
