De buurtschap
Hasjesstraat
m
Vroeger gingen we
bij de buren op
visite en andersom.
Nu niet meer.
Iedereen werkt'
8
Dit is een serie over buurtschappen
en gehuchten in Zeeland. Leven
tussen lucht en klei. Vandaag
aflevering 21: Hasjesstraat in de
Koude Polder bij Hoek, ingeklemd
tussen chemiereus Dow en de N61.
A
In Hasjesstraat staan de zeven
woningen en boerderijen zo
ver uit elkaar, dat er op het
eerste gezicht weinig ge
meenschappelijks is te ont
waren. De rookpluimen van Dow
ogen angstig dichtbij. Zuidelijk
glijdt het verkeer over de N61, die
ter hoogte van de buurtschap
vierbaans is. Die verbindingsader
tussen Oost- en West-Zeeuws-
Vlaanderen, waarvan de moder
nisering vele verkeersdoden lang
op zich heeft laten wachten, door
snijdt Hasjesstraat zonder pardon:
het zuidelijke deel ligt nu ver
scholen achter een autoweg die je
niet mag oversteken. Rondrijden
via Hoek is de enige optie.
Hasjesstraat. Kennelijk is het
een naam die kroeg- en coffees
hopklanten aanspreekt. Naar hen
wordt in elk geval gekeken als het
gaat over het 'jatten' van de straat
naamborden. Met die van het
West-Zeeuws-Vlaamse Boeren-
hol samen vallen die van Hasjes-
straat in de categorie 'meest gesto
len'. In Checkpoint in Terneuzen,
ooit de grootste coffeeshop van
Nederland, hingen er twee. Dat
zegt Frans de Putter (1956). Hij
woont op Hasjesstraat nummer 6.
Na 46 jaar als automonteur in Ter-
neuzen gewerkt te hebben, is hij
sinds 1 november met pensioen.
De garage waar hij werkte had de
busjes van gemeentewerken in
onderhoud. Zodoende hoorde hij
de verhalen over de gestolen
straatnaambordjes. Inmiddels
heeft de gemeente maatregelen
genomen. Op de kruising met de
Noorddijk is het bord hoog op de
gevel van een schuur bevestigd.
Aan de zuidkant, bij de N61, is het
plaatsnaambord vastgelijmd.
Frans: ,,Wil je dat meenemen, dan
moet je op zijn minst de paal afza
gen."
Frans is geboren op de plek
waar we elkaar spreken. Zijn va
der had daar een boerderijtje. Dat
werd eind jaren vijftig vervangen
door een nieuw huis met schuur.
Nadat vader was overleden nam
Frans het boeltje over. Een leven
lang op één plek, hij vindt het zo
gek niet: ,,Ik heb het hier buiten
gewoon naar mijn zin. Een stad of
een rijtjeswoning in een dorp is
niets voor mij. Slik op de weg, in
deze tijd van het jaar, dat zijn we
gewend. Hoek is vlakbij, Terneu-
zen ook. Nee, ik verveel me hier
niet. In de tuin heb ik prei en
aardappels en ik zaai er wilde
bloemen. Gif gebruik ik zo weinig
mogelijk. Kijk die Afrikaantjes,
die staan naast de winterworte
len, zo voorkom je dat die worden
aangetast. Tot de reconstructie
van de N61, een jaar of zes gele
den, hadden we veel sluipverkeer
van en naar Dow, 's ochtends en
's avonds. Dat is nu voorbij, het is
heerlijk rustig."
Er is in het verleden al veel ge-
speculeerd over de herkomst van
de naam Hasjesstraat. Frans denkt
de oplossing te weten: ,,Ik heb ge
lezen en horen vertellen dat hier
mensen kwamen wonen van
Vremdieke, een buurtschapje dat
in de Westerschelde is verdwe
nen. De weg was nog van zand en
grint, vol met kuilen. De bewo
ners vulden die gaten met as af
komstig uit hun houtkachels. Zo
ontstond de naam Asjesstraat. La
ter is daar een H voor gezet."
Al zou je het door de ligging van
de huizen niet meteen zeggen, er
is volgens Frans volop gemeen
schapszin. Buurman Huib Murre
(1956) op nummer 5 beaamt dat.
Hij beperkt die gezamenlijkheid
niet tot Hasjesstraat. Met twee
vrienden in Hoek en één op de
Noorddijk heeft hij een aanhanger
en een kettingzaag gekocht: ,,Ty-
pisch van die dure gebruiksvoor
werpen en apparaten die je hoog
uit een keer of twee per jaar nodig
hebt. Waarom zou je die niet met
anderen delen?"
Op zijn zesde verhuisde Huib
vanuit Nisse naar Zeeuws-Vlaan-
deren, omdat zijn ouders een kle
dingwinkel begonnen in Terneu-
zen. Nadat hij de laboratorium-
school in Goes had afgerond, be
trok hij begin jaren tachtig van de
vorige eeuw het huis waar hij nu
woont. Samen met twee vrien
den. ,,Ja", zegt hij, ,,het leek een
beetje een commune, net als in de
hippietijd. We rookten hasj, heel
toepasselijk. Het was net alsof de
buurt bang voor ons was. Ik her
inner me een buurman die naar
binnen stond te gluren toen hij
dacht dat we er niet waren. Na een
paar jaar gingen mijn vrienden
hun eigen weg. Ik bleef. Vijfen
twintig jaar geleden kwam mijn
vrouw met haar dochter bij me
wonen."
Huib is kwaliteitscoördinator
bij Trinseo, een op het terrein van
Dow gevestigd chemiebedrijf. Da-
gelijks gaat hij op de fiets naar zijn
werk. Hasjesstraat noemt hij 'een
levendige plek' waar je lekker
hard muziek in de tuin kunt laten
klinken zonder iemand tot last te
zijn. Aan de gevel van het huis
hangen geluidboxen. ,,De hippie-
tijd is voorbij, maar er is wel wat
van dat ideeëngoed blijven han
gen. We eten geregeld samen met
wat vrienden uit de buurt. De af-
ter-corona-rock-'n-rollparty zit in
de pijplijn. Eigenlijk begonnen de
bijeenkomsten al toen we hier
een jaar of tien woonden. De
Stampartij - genoemd naar de
strip de Stamgasten van Toon van
Driel - was berucht in Hoek en
omstreken. Toen er meer dan
tachtig man op afkwam, zijn we
gestopt, het werd te druk."
ZATERDAG 28 NOVEMBER 2020 GO
JAN VAN DAMME
Frans de Putter ,,Tot de recon
structie van de N61 hadden we
veel sluipverkeer van en naar
Dow. Dat is nu voorbij."
Huib Murre:
,,De after
corona-
rock'n'roll-
party zit in
de pijplijn."
Ina de
Pooter
„Hasjes-
straat is
gewoon
een pol
derstraat."
Marieke Smallegange: ,,Het
enige jammere is dat je in deze
Koude Polder wat opgesloten
zit."
en met uit
zicht op Dow
Chemical.
HHHHH
Ina de Pooter
