De tegemoetkomende dame kijkt
Stefan de Walle (55) nadrukkelijk aan, met
ogen die steeds groter lijken te worden.
Haar rechterhand gaat omhoog, de wijs
vinger priemt in de richting van de acteur
en ze zegt: ,,Ja, nu zie ik het! De Marathon!
Wat leuk!''
De Walle, koeltjes: ,,Klopt mevrouw,
heel leuk.''
Gebeurt dat vaak, die herkenning?
,,Ja joh, heel geregeld. Ik vind die mond
kapjes daarom soms helemaal niet erg.''
De Walle krijgt nog veel reacties op zijn
hoofdrol in De Marathon, de speelfilm uit
2012. Een enkele keer herkennen mensen
hem nog als de mannelijke Kees, uit de
televisieserie Flodder en speelfilm Flodder 3.
Maar hij wordt zelden tot nooit aangespro
ken over dat andere voorname alter ego
van hem, dat in deze tijd overal lijkt te
zijn; tien jaar alweer speelt De Walle nu
dé nationale Sinterklaas. Te zien in het
Sinterklaasjournaal en vorige week natuur
lijk bij de landelijke intocht.
De Walle, dun grijs haar, nog dunner
baardje, kiest dezelfde formulering als
zijn voorganger, Bram van der Vlugt. ,,Ik
adviseer de sint, dat heb ik maar van Bram
overgenomen. Ik kan daar verder natuurlijk
niet al te veel over kwijt, anders dan dat ik
het een eervolle taak vond toen ik gevraagd
werd. Mijn zoons, toen al niet meer gelovig,
vonden het ook bijzonder dat ik dat mocht
doen. En het zijn spannende jaren gewor
den, met veel bijzondere momenten. Ik ben
blij dat we met z'n allen de pakjesboot door
woelige wateren hebben weten te leiden.''
Eerlijk is eerlijk: vaker dan die ene keer
wordt De Walle op deze stralende herfst
morgen op een van de mooiste plekken van
Den Haag niet herkend. Hier, op landgoed
Clingendael, is het één lange bockbier
reclame: zonnestralen zoeken landings
plaatsen tussen de dikke bomen, kinderen
worden op bedden van goudbruine blade
ren gelegd voor Instagramwaardige foto's,
honden waden door het water of zijn druk
in de weer met takken.
De Walle heeft Capi meegenomen, een
witte middenslagpoedel, vernoemd naar
Capitano uit Alleen op de wereld, ook een
poedel en de aanvoerder van een roedel
honden en een aapje bovendien. Een forse
Duitse herder houdt 50 meter verderop
halt en kijkt strak in de richting van Capi,
die zich piepend achter de benen van zijn
baas verschuilt. De Walle: ,,Dat doet hij
heel vaak. Of een stukje teruglopen, om
bij een boom nog iets na te kijken.''
Even later: ,,Hij is heel graag bij mij,
het liefst de hele dag. Dat gaat natuurlijk
niet, er moet ook gewerkt worden. Capi is
mijn reden om elke dag te lopen, want van
mezelfkan ik echt lui zijn. Maar dit beestje
hier moet toch kakken, om het maar zo te
zeggen.''
Ook voor De Walle is dit coronajaar
een periode van improviseren, opnieuw
plannen, uiterst flexibel zijn. Niet alleen
qua werk. ,,Ik sport normaal gesproken bij
een personal trainer, hier verderop in Den
Haag. Voormalig Nederlands kampioen
worstelen, geweldige kerel. Dat vind ik
nu op de een of andere manier een beetje
te link. Dus ik ben gaan tennissen, voor
het eerst van mijn leven. Is gevoelsmatig
veiliger, zolang je niet dubbelt. Je staat
toch op een ruimere afstand van elkaar.''
Vraagt dit jaar verder veel van u? U
heeft een contactberoep, maar ook
nog twee ouders die u regelmatig zult
willen bezoeken en waar u wellicht
zorgen om heeft.
,,Zeker, ik denk dat iedereen met oudere
ouders zich dit jaar extra zorgen maakt.
En ja, vanwege mijn werk pas ik extra goed
op in mijn contacten, ik heb me ook al een
aantal keren laten testen. Ik vind dat ik dat
verplicht ben naar de wereld om mij heen.
24
