II
7
Tuinontwerpster
Diana Hoogeveen
(52) bedenkt vanuit
haar werkplaats op
het industrieterrein
van Zierikzee, met
uitzicht op de
Zeelandbrug, de
mooiste tuinen. Het
schipperskind vond
rust op Schouwen-
Duiveland, nadat ze
twintig jaar geleden
overwerkt raakte in
Noordwijkerhout.
SS-i S
snel welke kant ze op willen. Wat
bij ze past. Mijn opdrachtgevers
komen veel uit andere provincies,
op maximaal zo'n anderhalf uur
rijden. Uit Zeeland zelf heb ik
weinig opdrachten. Ik denk toch
dat Zeeuwen een tuinontwerp
wat mondain vinden. Het kost
toch geld, zeg maar. En misschien
weten ze niet eens dat ik dit werk
doe."
,,Mijn werk is zo leuk. Ik kom
bij veel mensen thuis. Creëer
mooie tuinen. Houd rekening met
schaduw, zon, blinde muren, bo-
Mijn werk is zo leuk.
Ik kom bij veel
mensen thuis
men, planten, kleuren, reliëf en
alle wensen van mensen. Een op
dracht is nooit helemaal het
zelfde. Je ziet dat in deze tijd,
waarin mensen vaker thuis zijn,
tuinen gezelliger worden ge
maakt. Er komen loungehoeken
in, jacuzzi's, borders en meer be
planting. Een tuin volledig inrich
ten is een lang proces. Planten en
bomen moeten groeien. Ik houd
voortdurend contact met op
drachtgevers en krijg soms be
richtjes met foto's over hoe de
tuin weer een stukje dichter bij
het ideale plaatje is gekomen."
Ik werk op
\Schouwen-
L\ Duiveland
Diana Hoogeveens ou
ders hadden een bin
nenvaartschip dat
vanuit Rotterdam
bulk vervoerde.
Graan bijvoorbeeld. Het bete
kende dat ze zelf vaak op een in
ternaat vertoefde. Ze werd er, om
zich staande te houden in de grote
groep schipperskinderen, creatief
en mondig. Leerde er van zich af
te bijten. ,,Ik was snel zelfstandig.
En heb er de liefde voor varen aan
overgehouden. Ik kan ook aardig
zeilen."
Wie haar levenspad onder de
loep neemt, ziet haar veelzijdig
heid. Ze ging naar de Kunstacade
mie in Kampen en later naar die
in Rotterdam. Studeerde af op
jachtontwerp en werkte voor het
internationaal hoog aangeschre
ven ontwerpbureau PB Design.
,,Daar was ik op het laatst zo met
details bezig dat ik mijn ei niet
meer kwijt kon. In plaats van de
coreren wil ik juist ruimtes creë
ren."
Ze ontmoette in een café in Zie-
rikzee haar man Hans. ,,Ik was
daar via het zeilen terechtgeko
men, hij ging met een groep
vrienden altijd duiken. Een mooie
tijd. We bivakkeerden in caravans
op de camping. Daar is onze liefde
voor dit eiland ontstaan. ,,Ik
werkte na het jachtenontwerpen
voor een boekhandel in Sassen-
heim. Toen dat stopte ben ik bij
het houtbewerkingsbedrijf Pelana
van mijn man gaan werken. Daar
mee groeiden we naar een groter
pand in Noordwijkerhout."
Bij het plaatsen van schuttin
gen en ander tuinhout raakte
Diana steeds meer in gesprek over
de tuinen van klanten. Ze besloot
om, na diverse opleidingen tus
sendoor als glasgieten en papier
maken van planten, tuinen te
gaan ontwerpen. ,,Met Pelana
groeiden mijn man en ik uit ons
jasje. We moesten eigenlijk perso
neel aannemen, maar dat mana
gen was niet wat we altijd wilden
blijven doen. Wij zijn zelf makers.
En allebei er ook handig in. Ik
raakte door de drukte in de Rand
stad en het politieke klimaat over
werkt."
Het bedrijfspand met woning
in Noordwijkerhout werd te koop
gezet en het 'tweede' huisje in
Dreischor betrokken als vaste wo
ning. Aan de Industrieweg werd
het houtbewerkingsbedrijf voort
gezet en sinds drie jaar werkt
Diana ook vanuit Zierikzee als
tuinontwerpster. ,,Zelf heb ik niet
één bepaalde stijl. Italiaans of
klassiek bijvoorbeeld. Aan het in
terieur bij mensen thuis zie ik
dinsdag 17 november 2020
SD
- Diana Hoogeveen
i
In de wekelijkse rubriek, Ik werk
op Schouwen-Duiveland, vertelt
iemand over zijn werk op het ei
land. In deze aflevering: Diana
Hoogeveen.
Gerrit van Loon
Zierikzee
Diana Hoogeveen bezig met het ontwerp van een tuin. ,,Een op
dracht is nooit helemaal hetzelfde.''
Diana Hoogeveen: ,,Ik heb
niet één bepaalde stijl.''
FOTO'S SANDRA SCHIMMELPENNINK
