En toen stond Thierry Baudet ineens
op zijn stoep, eind 2016. Of Theo Hiddema
toch niet (en zo ging het echt) alsje-alsje-
alsje-alsjeblieft bij Forum voor Democratie
wilde.
Strafrechtadvocaat Hiddema (76) was
niet lang ervoor zijn vrouw verloren, 'of
zeg maar rustig mijn hele wereld', dus
eigenlijk wel toe aan een nieuw begin.
,,Ik liep in een wolk van ongeluk.''
En wat bleek: zijn politieke loopbaan
is bijna vier jaar later in alles zo therapeu
tisch gebleken als hij hoopte, concludeert
Hiddema. ,,Het was wel shocktherapie van
jewelste. Ik werd het land ingesleurd door
zo'n stokebrand als Baudet. Al die zaaltjes,
al die mensen. En ineens heb je overal een
stoet camera's en microfoons voor je neus.
Maar hij was een vrolijke noot en die zoek
ik altijd.''
Dus is de strafrechtadvocaat/BN'er/pro-
vocateur nu beroepspoliticus. De helft van
de tweemansfractie in de Tweede Kamer
namens Forum voor Democratie. En hij
staat op de kieslijst voor de volgende
verkiezingen. ,,Ik begeef mij nog fris en
fruitig op de werkvloer.''
Op het Binnenhof oogt Hiddema soms
wat verdwaald. Dan drentelt hij door de
gangen, in eigen tempo, niet zelden rich
ting het wat verscholen rookhok. Hij lijkt
soms een toeschouwer tussen deelnemers.
In de vergaderzalen beperkt hij zich tot
onderwerpen die zijn 'affiniteit' hebben,
zoals strafrecht en immigratie. Zo mist hij
nogal eens een debat. ,,Ik weiger plechtige
teksten te uiten over onderwerpen waar
van ik de materie nauwelijks machtig ben
en waarvoor ik mij niet gekozen weet.''
En hoewel hij en Baudet soms twee
koppen aan één dier lijken, is Hiddema
toch vaak alleen te zien. ,,Ik ben tot afzon
dering voorbestemd. Dat is mijn biologi
sche behoefte. Baas op eigen erf. Ik ben
geen mensenmens. Ik kan in groeps
verband functioneren, maar ben op
mijn privacy gesteld. Dat valt nu niet
meer mee. Mensen schieten me aan.
Maar ze moeten niet aan mij komen.
Niet te dicht op me. En dat doen ze zelfs
nu wel. Massaal. Klap op de schouder,
selfies. Ik kan daar niet tegen.''
,,Nou, niet gepast. Ook tegen mensen die
mij waarderend willen toespreken. Dan zie
ik er een in mijn ooghoek en kijk ik al met
zo'n blik van 'o, daar heb je er weer een'.
Doe nou even aardig, leg ik mezelf dan op.
Maar vaak mislukt dat in een reflex. En
dan heb ik spijt. Ik wil die mensen niet als
minderwaardig sujet van me afschudden.''
,,Ja, kijk, daar hangt de camera'', zegt hij
wijzend naar de hoek van zijn huiskamer.
,,Ik mag niet meer voor mijn raam staan
thuis, maar dat verdom ik. Ik heb mij de
pleuris gewerkt om dit mooie huis te
kopen, zo aan de Amsterdamse gracht.
Een plek waar j e gedachten tot rust kunnen
komen. Die sfeer van reflectie. Dit is de
kroon van waar je kunt wonen als mensen
kind. Dan wil ik mijn raam niet kwijt. En
dik glas gaat niet, want dat mag niet van de
linkse vereniging van eigenaren.'' Met een
lachje: „Aardige mensen hoor.''
„Sodemieter op. Die eenzame gek houd je
toch niet tegen.''
Het was zijn echtgenote Gerrie die hem
op het spoor van Baudet zette. ,,Da's een
leuk joch, Theo'', had ze eens opgemerkt.
Hiddema: ,,En hij woont om de hoek, hè?''
Hij was eens gaan luisteren bij een van zijn
discussieavonden in het grachtenpand
keldertje waar Forum werd geboren als
denktank en later partij werd. Zo kwam
hij 'langzaam in het net terecht'.
In zekere zin is het een reddingsboei
geweest. In 2016 had hij maandenlang zijn
liefde Gerrie verzorgd, die leed aan kanker.
10
Hoe gaat u daar mee om?
U wordt ook enigszins beveiligd?
Bent u weleens bang?
