Wim Bouman, moderne ondernemer zonder kapsones 6 De gelovige Wim Bouman is bijkans de vrolijkste ondernemer van Zeeland. Opgewekt begon hij in coronatijd een nieuw bedrijf. En hij helpt ook andere ondernemers met hun groeiplannen. Privé ging niet alles over rozen: zijn dochtertje overleed in 2007. 'Wat ik ook op tafel had gelegd, het had Anne- Sophie niet in leven kunnen houden' De deur van BGB Office Solutions in Goes zwaait open, het kantoor- inrichtingsbedrijf dat Wim Bou man samen met twee collega's middenin de coronacrisis opzette. Casual gekleed, brede grijns en jaloersmakende kuif. Een moderne ondernemer zonder kapso nes, maar wel met diepgang als hij eenmaal op zijn praatstoel zit. Zijn leven komt in zestig mi nuten voorbij. Daarin speelt het geloof een be langrijke rol. Ja. Al noemt ik het zelf liever christelijk. Ik ben dat nog steeds. Hanneke en ik kerken bij De Levensbron in Goes. Ik span me in voor het jeugdwerk. Overal waarbij je betrokken bent, heb je een inspanningsverplichting, vind ik. En dat geldt ook voor de VV 's-Heer Arendskerke waar mijn twee zoons voetballen. Ik ben secre taris van de club. Ik woon er tenslotte. Als ie dereen iets bijdraagt, hou je het verenigingsle ven in stand. Het stilleggen van de sport is wel een hoofdpijndossier voor een amateurvereni ging. De kantine is dicht, terwijl dat de belang rijke inkomstenbron en tevens dé ontmoe tingsplaats van 's-Heer Arendskerke is." ,,Als er mensen zijn met een christelijke ach tergrond die vanuit Bijbels perspectief niet ge charmeerd zijn van praktiserende homo's, kan ik daarin meekomen. Maar je moet voor ieder een respect hebben, ongeacht zijn of haar sek suele geaardheid. Als Jezus nu nog had geleefd, zou hij dan tegen een homo zeggen: 'Met jou wil ik niks te maken hebben, of ik zie ook naar jou om?' Ik denk het laatste. Ik hou sowieso niet van dit soort verklaringen op scholen en mind you, mijn kinderen zitten op het Calvijn College en de Koelmanschool. Ik ben be nieuwd wat mensen die achter zulke verklarin- gen staan, zouden doen als hun eigen kind zegt dat hij homo is." ,,Nu snijd je een gevoelig punt aan. Mijn vrouw Hanneke en ik hebben er drie. Helaas zijn wij in 2007 ons dochtertje Anne-Sophie verloren. Ze is 6 jaar geworden. Het was een kerstkindje, maar ze was zo klein dat we ons van meet af aan zorgen maakten. Dus naar de kinderarts en vervolgens de neuroloog. De apparatuur stond nog geen vijf minuten te draaien of we kregen de diagnose: beperkte hersenaanleg. De eerste paar jaar ging het relatief goed, maar gaande weg volgde opname op opname. Mede omdat ze steeds epilepsie-aanvallen had. In 2007 moesten we helaas afscheid van haar nemen." ,,Ik gun het niemand, maar tegelijkertijd is het fantastisch om mee te maken. Dat meen ik op recht. Je leert er veel van, relativeert meer. Bij voorbeeld dat met geld niet alles te koop is. Wat ik ook op tafel had gelegd, het had Anne-So phie niet in leven kunnen houden. Wat ik vooral heb geleerd is dat je heel erg 'pro life' kunt zijn, maar dat je op een gegeven moment ook iemand de gelegenheid moet geven om te sterven." ,,Ik ben opgegroeid in Veenendaal. Mijn vader werkte als inspecteur bij het ministerie van Landbouw en Visserij. Een harde werker die elk risico vermeed. Hij ging met zijn 62ste met vervroegd pensioen. Drie dagen nadien kreeg hij een hartinfarct en een jaar later een hartstil- stand. Hij heeft niet van zijn pensioen kunnen genieten. Mijn moeder deed het huishouden. Als kind heb ik een stabiele thuissituatie erva ren. Orde, regelmaat en netheid waren de pij lers. Er was wel een behoorlijke prestatiedruk, wat je trouwens in veel reformatorische gezin nen aantreft." ,,Haha, nee. Ik begon op het vwo en bleef in mavo 3 zitten. Ik had er geen zin in. Ik was va ker aan het werk bij De Mikmak in Veenendaal. Ze verkochten er gebruikte meubels. Toen ik 16 was, ging ik mee met de inkoop van meubels. Kochten we voor een paar tientjes meubels in met het verhaal dat ze uit de mode waren. We poetsten ze op en verkochten ze voor 500 gul den! Dat was het begin van mijn loopbaan als kantoorinrichter, denk ik." ,,Thuis hoorde ik wekelijks: 'Dat wordt nooit wat met die jongen'. Op een gegeven moment word je ook corrupt. Zelf je rapporten tekenen, dat soort dingen. Ik ben toen maar meao gaan doen. Heel eerlijk: ik stond meer bij de training van Ajax te kijken dan dat ik op school zat. Doordeweeks gingen we met de trein naar Am sterdam. Mijn ouders dachten dan dat ik in Amersfoort op school zat ,,Na de meao begon ik bij de Kantoorspecialist in Veenendaal als vertegenwoordiger van kopi eermachines. Ik heb me daar uit de naad ge werkt, verdiende meer met bonussen dan met mijn basissalaris van 1300 gulden bruto. Toen dacht ik: 'Ik wil voor mezelf beginnen'. Ik ben toch een beetje een 'vrije jongen'." ,,Ja, ik wilde naar een gebied met weinig con currentie en een goede arbeidsmentaliteit. In 1998 huurde ik in Goes een bedrijfspandje. In mijn vrije tijd zat ik in de kost bij Jo en Jo Mat- thijsse in de wijk Noordhoek. Fantastische mensen. Ze bonsden 's morgens op de deur: 'Wim, ontbijtje staat klaar'. Mijn overhemd was ook altijd netjes gestreken. Zij kenden veel mensen waardoor ik als vreemde een netwerk opbouwde. Zo ontstond Bouman Kantoor To- ZATERDAG 14 NOVEMBER 2020 GO 'Ik stond vaker bij Ajax dan dat ik op school zat' FRANK BALKENENDE Je bent in je vrije tijd actief in de kerk. Kom je uit een reformatorisch gezin? Hoe kijk jij aan tegen de uitspraak van on derwijsminister Arie Slob? Slob zei dat reli gieuze scholen het recht hebben om ouders in een verklaring afstand te laten nemen van homoseksualiteit. Overigens is hij daar op teruggekomen. Je hebt zelf twee kinderen, Jappe (15) en Abe (10). Hoe kijk je terug op die moeilijke periode? Maar vertel eens hoe het er vroeger bij jou thuis aan toe ging? Voldeed je aan de verwachtingen? Hoe is de spijbelaar kantoorinrichter gewor den? Je trok daarvoor naar Zeeland.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2020 | | pagina 54