4 Rachelle Verhage (42) kreeg jarenlang klappen van haar ex-man Ook al is het een jaar of twintig ge leden, nog steeds grijpt het haar naar de keel als ze erover praat. Na tuurlijk, ze weet het nog als de dag van gisteren. Ze is op slag verliefd als ze haar ex-man leert kennen. Hij is twintig en beroepsmilitair. Zij, negentien, een keurig opgevoed meisje uit Domburg. Binnen een jaar trouwen ze. ,,Je denkt er niet aan, maar het ging van witte broodsweken naar de hel op aarde." Het geweld begint als haar ex iets in haar dagboek leest wat hem niet aanstaat, vertelt ze ogenschijnlijk zonder emotie. Ze krijgen ruzie, zijn ogen worden zwart en ze rent de trap op. Boven geeft hij haar een schop. ,,lk had elke maand te maken met geweld." Van kwaad tot erger Als ze zwanger is van hun zoon, verhuizen Rachelle en haar man van Zeeland naar Overijssel. Ze raakt geïsoleerd, omdat vrienden en familie ver weg wonen. Het ge weld wordt van kwaad tot erger. ,,Hij heeft een keer mijn pols gebro ken waardoor ik zes weken in het gips zat. Ook heeft hij een deur in mijn zwangere buik gegooid. Ik was zwanger van onze zoon." Ze neemt een adempauze. ,,Dat zijn heftige dingen. Ik leefde altijd in een opperste staat van paraatheid en in angst. Maar ik hield zoveel van die man dat geen haar op mijn hoofd dacht om bij hem weg te gaan. Bij elke keer dat er iets ge beurde dacht ik: hij verandert wel weer, nu is hij heel lief. Na een klap, een duw of een schop komt er een periode waarin alles weer goed is. Dat is wat j e wilt. Maar dat moment kwam natuurlijk nooit." Liegen De blauwe plekken, botbreuken en ziekenhuisbezoekjes verbergt ze door te liegen. ,,De pols in het gips kon ik natuurlijk niet verbergen. Dus ik had een heel mooi verhaal dat ik in de keuken was gevallen. Ie dereen slikte dat voor zoete koek. Alleen een arts in het ziekenhuis uitte zijn twijfels. Maar ik verzon van alles om te voorkomen dat het bekend werd. Want ik was bang dat ze me wegnamen van mijn part ner." Het ging van wittebroodsweken naar de hel op aarde Na een jaar of drie durft ze de stap te zetten. ,,Een bevriend stel van mijn ex-man kreeg door wat er speelde." Rachelle stopt even. ,,Sorry." Ze slikt. Om dan door te gaan: ,,Dat stel is mijn redding geweest. Ze zeiden altijd tegen me dat ik hen kon bel len, al is het midden in de nacht. Op een gegeven moment vertrouwde ik hen zo dat ik ze belde en riep: het gaat niet meer, ik ben bang, ik weet niet wat ik moet doen. Hij haalde mij en mijn zoon direct op." Jarenlang therapie is nodig om al les een plekje te geven. Aangifte heeft ze niet gedaan. ,,Nu denk ik weleens: waarom heb ik dat niet ge daan? Maar ik weet dat ik toen een enorme haast had om mijn leven weer op te bouwen." Ze begint alles op te schrijven en brengt in 2014 een boek uit over haar ervaringen: Feniksvrouw. In de periode erna geeft ze lezingen en deelt ze via Instagram berichten over wat haar is overkomen. ,,Ik kreeg steeds meer reacties en kwam erachter dat ik het niet alleen voor mezelf doe, maar ook voor alle vrouwen die ermee te maken heb ben of hebben gehad." Taboe doorbreken En nu is Rachelle Verhage een van de gezichten van de campagne 'Wij... doorbreken de cirkel van geweld' van Stichting Open Mind en het programma Geweld Hoort Nergens Thuis. Het is een door het land reizende expositie waarin mensen vertellen over hun ervaringen. Online zijn verhalen gebundeld in een maga zine. ,,Ik wil dat het taboe rond dit onderwerp doorbroken wordt. Het is niet iets waar je even over praat, en toch probeer ik dat juist wel te doen. Omdat het zo belangrijk is." Wat te doen Wie vermoedt dat iemand te ma ken heeft met huiselijk geweld, raadt Rachelle aan om er voor de gene te zijn. ,,Er zijn veel mensen die wegkijken. Het is ook moeilijk. Ik heb het zelf ook gehad met een oud-collega, terwijl ikzelf in die si tuatie heb gezeten. Maar praten is het belangrijkste." En, onderstreept ze: oordeel niet. ,,De allerergste vraag die ik ooit heb gekregen is: je bent zo sterk, waarom ging je niet gewoon weg? Daar zit een oordeel in. Oordeel niet, knoop het gesprek aan. Dat kan ook met een vriendin van ie mand zijn." Een ding drukt ze slachtoffers op het hart: er is een leven daarna. „Uiteindelijk wordt het leven be ter. Gelukkig gingen twee men sen om mij heen staan. Die ben ik tot op de dag van vandaag dank baar." Inmiddels is Rachelle her trouwd, heeft drie kinderen en woont in Middelburg. zaterdag 14 november 2020 'Bij elke keer dacht ik: Hij verandert wel weer, nu is hij lief' A Rachelle Verhage. FOTO LEX DE MEESTER Jarenlang krijgt Rachelle Ver hage (42) klappen van haar man. ,,Ik hield met heel mijn hart van hem, wilde niet bij hem weg en hoopte dat het goed kwam." Maar dat komt het niet. Als ze er eenmaal aan toe is, belt ze vol angst een bevriend stel. Dat be vrijdt haar uit haar benarde situ atie. Nu, jaren later, is Rachelle het gezicht van een campagne tegen huiselijk geweld. Jeffrey Kutterink Middelburg - Rachelle Verhage

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2020 | | pagina 32