'Het zijn niet alleen de ouderen die vereenzamen. Jongeren 'We willen zeggen: hou elkaar in de gaten, zeker in deze tijd. Vertonen mensen afwijkend gedrag, nu zoveel niet mag?' 14 Toen Mariët en Aja die zondag ochtend bij Ilona's appartement arriveerden, stond de politie er al. Overal hingen afzetlinten. De tuindeuren op de eerste verdie ping stonden open, de brandtrap was verzegeld. Aja: ,,Dan weet je hoe laat het is. Maar het eerste wat je kunt denken is: ze heeft een hartstilstand gehad, of zo. Ze heeft iets. Maar dit verwacht je uiteindelijk niet." Twee dagen eerder, in de vroege ochtend van vrijdag 12 juni maakte Ilona een einde aan haar leven. Last van depressie had ze bij weten van haar naasten niet. Ze liet geen afscheidsbrief achter. Nu, nog geen vijf maanden la ter, zegt Mariët: ,,Ik heb continu het gevoel: waar heb ik gefaald? Waarom ben je niet bij mij geko men, zodat ik jou heb kunnen helpen? Dan zeggen anderen: je hebt niet gefaald. Maar die ge dachte krijg ik niet uit mijn hoofd.'' Thuis in Geldrop worden deze week alle kerstversieringen uit gestald, met een groot minia tuurdorp van de Efteling op een speciale tafel voor de venster bank. Het staat er een paar weken eerder dan gebruikelijk. ,,Maar'', zegt Mariët, terwijl ze naar bui ten staart, ,,zo heb ik nog een beetje afleiding.'' Tegelijkertijd vrezen ze de maanden die ko men. Sinterklaas, Kerstmis, oude jaarsavond. ,,Alles zonder ons Iloon.'' Nu de maatregelen door de coronapandemie weer scherper worden en het steeds vroeger donker wordt, willen ze een boodschap uitdragen. Ze zochten de afgelopen maanden naar ver klaringen. De vraag 'waarom' verteert hen. Mariët: ,,De enige die dat kan vertellen, is er niet meer." Door te scrollen door Ilona's te lefoon en whatsappjes terug te le zen, door gesprekken met haar vrienden en de judobond, pro beerden Aja en Mariët de gebeur tenissen te reconstrueren. Ze had ADHD. In de maanden voor haar overlijden, werd ze af en toe bal- dadig. Judoën mocht door de coronamaatregelen niet meer. Zo maakte ze in die periode een filmpje nadat ze in de gang op Pa pendal een rolstoel van een para- lympiër zag staan en daarmee de trap afreed en plaatste dat vervol gens op Tik Tok. Over haar balda digheid en de daaropvolgende re presailles toen ze meermaals grenzen had bereikt, hoorden haar ouders later pas. Aja: ,,Dan denk je wel: shit, hoe kan dat nou weer?'' Geschorst De dag voor de fatale nacht kreeg Ilona de mededeling dat ze drie maanden van Papendal werd ge schorst. Mariët: ,,Eerst dacht ik: wist ze wel dat het een tijdelijke schorsing was? Is dat wel gecom municeerd?" Dat bleek wel zo te zijn. Vervolgens las ze op Ilona's telefoon dat ze plannen maakte voor die drie maanden. Ze zou in Eindhoven gaan trainen, bedacht waar ze kon gaan wonen. ,,Iloon sprak haar beste vriendin die nacht nog, had haar vriendje aan de lijn. Zij merkten niks. Dan snap ik het gewoon helemaal niet meer.'' Haar overlijden was een mo ment van onbezonnenheid, den ken ze. Ilona was altijd al impul sief. Eerst doen, dan denken. Mis schien dacht ze in die impulsivi teit zelfs: hoe zou het zijn? Zon der de gevolgen te overzien. Mariët: ,,Ze heeft de laatste mo menten van haar leven opgeno men op haar telefoon, maar dat hebben wij niet teruggekeken. Ik denk ook niet dat we dat ooit gaan doen. Iemand heeft het van haar telefoon gehaald en op een USB-stick gezet. Maar we weten dat ze zegt: 'Papendal, dit is voor jullie.'" Er volgden goede ge sprekken met de judobond. Ma- riët heeft altijd gezegd: 'Ik wil jul lie niet de schuld geven. Ilona is zelf degene die de beslissing ge nomen heeft.' Aja: ,,Wij verwij ten niemand iets. Absoluut niet. Maar wij vinden het wel heel be langrijk om anderen te waar schuwen." Een paar weken geleden stond Aja te luisteren naar de toespraak van Mark Rutte. Restaurants gaan dicht, maar de topsport op Papendal mag doorgaan, meldde de premier. Eerst begon Aja flink te schelden. Dat bericht kwam ruim een half jaar te laat. ,,Daarna was ik zó blij voor anderen. Dat zij wel gewoon kunnen door gaan." Ilona is niet overleden aan co rona, maar door corona, zeggen ze. Steeds vaker horen ze verha len over mensen die het moeilijk hebben doordat hun leven veran dert. Aja: ,,Die in een gigantische depressie komen en geen andere uitweg meer zien. En ja, je beseft gewoon niet wat voor verdriet je achterlaat. We willen zeggen: hou elkaar in de gaten, zeker in deze tijd. Vertonen mensen af wijkend gedrag, nu zoveel niet mag? Al kunnen we maar één man bereiken, dan hebben we dat in ieder geval verdiend." Mariët: ,,Ze hebben het alleen over ouderen die vereenzamen, maar het zijn niet alleen de oude ren. Jongeren mogen niks meer. Niet meer samenkomen, niet naar cafés. School valt weg. Wees bij jongeren alert als de structuur in hun leven wegvalt." Weekeinden Ritten alleen in de auto zijn het zwaarst. Dan begint het denken en is er geen ontkomen aan. En de weekeinden zijn pittig. Vaak kwam Ilona dan thuis. Mariët: ,,En het is ook in het weekeinde gebeurd.'' Verplaatsen naar de camping voor afleiding tussen vrienden gaat in deze periode van het jaar door het weer niet. Mariët: ,,Dan kijk ik maar naar fo tootjes van haar. En ik doe niks. Vooral niks. Waarom, waarom? ZATERDAG 7 NOVEMBER 2020 GO VERVOLG VAN PAGINA 3 ze brons won. foto anp Ilona in actie op de Grand Prix Judo Den Haag 2018, waar Aja en Mariët vrezen de feestaamnden: Alles zonder ons Noon.'' foto foto rene manders/dci media

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2020 | | pagina 62