'Het is als buddy hard werken,
maar ik krijg er veel energie van'
ftft
14
CORONAZIEKENHUISPERSONEEL
Ziekenhuizen en verpleeginstellingen krijgen de werkroosters
amper gevuld, terwijl de coronapiek nog moet komen. Zelfs theatermakers,
studenten en serveersters springen bij. Maar het is niet genoeg nu ook nog
eens honderden zorgmedewerkers thuiszitten, omdat ze zelf corona hebben.
MARJON MOED
golf, wil het ziekenhuis liever niet. Waar er
begin dit jaar nog begrip was voor het uitstel
len van een operatie, klinkt er nu vaak ver
ontwaardiging. Mensen zijn coronamoe en
accepteren het niet meer.
Zorginstellingen zoeken liever nog harder
naar nieuw personeel, maar dat is schaarser
dan tijdens de eerste golf. Toen ontstond er
online spontaan een initiatief voor extra
handen in de zorg. Het leverde 20.000 aan
meldingen op. Maar veel van die krachten
zijn niet meer beschikbaar, zegt woordvoer
der Arjan Huijsmans van RegioPlus, die de
actie coördineert. Op dit moment zijn er nog
5000 mensen aangemeld. Van hen zijn er
1070 afgelopen weken gekoppeld aan een
zorginstelling. ,,Het verschil nu is
dat veel minder mensen thuis
zitten. De beschikbaarheid
is daardoor ook klei-
r."
Sommige zorgin
stellingen zoeken
creatieve manieren
om toch zo veel
mogelijk gedi-
Mieke van Puijenbroek is
normaal gesproken niet
zo snel van haar stuk te
brengen in het Tilburgse
Elisabeth-TweeSteden
Ziekenhuis waar ze ver
antwoordelijk is voor
planning van de dag- en nachtdiensten. Maar
wat ze de laatste dagen op zich af ziet komen,
maakt haar soms toch nerveus.
Neem afgelopen dinsdag. In het hele zie
kenhuis is nog één bed op de intensive care
voor een coronapatiënt en zeven bedden op
de verpleegafdeling. Ze neemt met haar colle
ga's een moeilijk besluit; diverse operatie
kamers gaan tijdelijk dicht om elf nieuwe
bedden voor coronapatiënten te kunnen
openen. ,,En dan zie je dat die bedden de vol
gende ochtend alweer bezet zijn.''
In dit ziekenhuis is het elke dag weer een
opluchting als er voor de komende 24 uur
voldoende collega's zijn gevonden die kun
nen werken. Woensdag konden ze even bij
komen van alle hectiek, dachten ze. Met het
sluiten van de operatiekamers kwamen er
tien diensten vrij en hadden ze ineens het
rooster tot vrijdag 17.00 uur gevuld. ,,Toen
kwam er een ziekmelding. Deze medewerker
kunnen we de komende drie nachten niet
inzetten. Dan begint de zoektocht dus weer
opnieuw.''
Liefde
Puijenbroek doet het met liefde. Ze is niet
voor niets aangeschoven bij het planbureau
dat speciaal voor deze tweede coronagolf weer
is opgetuigd. Maar ze ervaart nu van dichtbij
hoe klein de buffer in het personeelsbestand
is. Of beter gezegd; het gebrek er aan. Het is al
voorgekomen dat een afdeling met één ver
pleegkundige te weinig de avond in ging. ,,De
teamleider schatte in dat het verantwoord
was, maar dat betekent wel dat iedereen een
stap harder moet lopen.''
Ik heb twintig jaar
ervaring in de horeca,
dus contact leggen met
mensen zit in me
openstaande functies. Maar anders dan tij
dens de eerste golf is dat veel medewerkers nu
zelf ook ziek worden. In het Elisabeth-Twee
Steden Ziekenhuis viel deze maand 30 pro
cent van de 1023 uitgevoerde coronatesten
onder het personeel positief uit. Precies 337
van de ongeveer 6500 medewerkers zitten op
dit moment met Covid-19 thuis. Dat aantal
komt bovenop de zieke medewerkers die er in
een normale situatie ook zijn. Vooral de
spoedeisende hulp en de intensive care wor
den getroffen.
Het openhouden van de reguliere behan
deling wordt daarmee een steeds grotere
uitdaging. Maar rigoureus
afschalen, zoals tijdens de eerste
Puijenbroek heeft te doen met de medewer
kers die ze steeds weer vraagt om bij te sprin
gen op de corona-afdeling. Het is zeker niet
zomaar even schuiven met poppetjes. ,,De
impact op mijn collega's is enorm'', geeft ze
aan. ,,Ze worden gevraagd te komen op tijden
waarop ze normaal niet werken. We halen ze
uit hun eigen, vertrouwde team. Ze krijgen te
maken met coronapatiënten, wat sommigen
heel spannend vinden. En dan zijn ook de
werkomstandigheden bijzonder zwaar, met
alle veiligheidsmaatregelen om niet zelf
besmet te raken."
Het geschuif met medewerkers is niet
uniek voor dit Tilburgse ziekenhuis. In heel
het land puzzelen roostermakers wat af om de
diensten gevuld te krijgen. Dat personeel
schaars is zijn ze inmiddels gewend. Al jaren
is er een chronisch tekort aan zorgpersoneel.
In Tilburg hebben ze op dit moment veertig
dinsdag 3 november 2020
GO
ke daa aevecht om het
Programma- en theatermaker
Marjon Moed (34) had door de
coronamaatregelen ineens een
lege agenda, maar wilde niet stil
blijven zitten.
,,Ik ben naar ziekenhuizen gaan
bellen met de vraag of ik daar kon
helpen. Maar ik kon nergens aan de
slag zónder zorgopleiding.
Tot een speler van een mijn voor
stellingen, een KLM-stewardess die
ook geen werk meer had, me ver
telde over haar werk als buddy bij
het Antonius Ziekenhuis in Nieuwe-
gein. Het leek haar echt wat voor
mij.
Samen met de andere buddy's
neem ik coronatests af, vul voorra
den aan en breng bloed naar het
lab. Maar we zijn vooral veel bezig
met personeel veilig in en uit co
rona-afdelingen te sluizen. Je staat
zelf ook in zo'n pak en helpt het
personeel bij het aan- en uitkleden
van en naar de vieze en schone
kant van de afdeling. Als het verple-
Sanne Wolters
Raymond Boere
Tilburg
gend personeel deze extra
werkzaamheden allemaal zelf
moest doen, zou er veel kost
bare tijd verloren gaan. Het is
hard werken, maar ik krijg er
zo veel energie van. Het is toch
zonde dat zo veel mensen thuis
zitten, terwijl ze ook ergens aan
de slag kunnen gaan en iets nut
tigs kunnen doen."
-Angelique Oldewening
Marjon Moed
(links), Angelique
Oldewening (midden)
en Yassin Ibrahim
(rechts).
FOTO'S ERIK VAN 'T WOUT,
VINCENT JANNINK EN MARLIES
WESSELS
