'Met angst en beven
luisterde ik naar
de harde klappen'
EGBERT JAN
Kim: „Vanuit Griekenland is Yasser
lopend, met bussen, treinen en liftend
naar Nederland gekomen.''
Yasser: ,,Ik moest veel lopen omdat ik
weinig geld had.''
Kim: ,,Op foto's uit die tijd is Yasser
heel mager.''
Yasser: ,,In 2015 leefde ik twee maan
den met 550 man in de Jaarbeurs in
Utrecht. Daarna zat ik in asielzoekers
centra in Doetinchem en Echt. Nu heb
ik een verblijfsvergunning voor on
bepaalde tijd. De eerste jaren werkte
ik één dag per week, in een supermarkt
en in een hotel. Ik had het te druk om
meer te werken, omdat ik zoveel in-
burgerings- en taalcursussen deed.
We leerden elkaar kennen via Tinder.''
Kim: ,,Mijn ouders komen uit Surina
me. En ik heb Chinees en Joods bloed.''
Yasser: ,,Leuk toch: Kim is geboren in
Nederland en is ingetrokken bij een
statushouder. We doen alles samen.''
Kim: ,,Yasser is beter in rekeningen
beheren. Ik ben chaotisch. Ik hoefde
nooit op geld te letten.''
Yasser: ,,Ook boodschappen doen we
samen.''
Kim: ,,We geven ongeveer 300 euro per
maand uit aan eten.''
Yasser: ,,We zouden moeten stoppen
met roken. Dat scheelt geld.''
Kim: ,,We roken samen maar twee pak
jes per week.''
Yasser: ,,Jij drinkt alcohol. Dat is ook
duur.''
Kim: „Vroeger ging ik drie keer per
week uit eten, met wijn erbij. Ik heb
van Yasser geleerd dat het beter voor
de financiën en de gezondheid is om
zelf te koken.''
Yasser: ,,Toen ik net in Nederland
kwam, kreeg ik veel kleding, maar ik
ging van kamp naar kamp en kon geen
spullen meenemen.''
Kim: ,,Ik verkoop veel van mijn jaren 90
kleding. Zoals een Dior-bustier. En een
JP Gaultier-tas, die levert zo ruim 1000
euro op. Mijn familie was nogal merk-
gericht. Ik vond een paar schoenen die
afgeprijsd waren van 700 naar 400 euro
een koopje.''
Yasser: ,,Dat soort aankopen doe je niet
meer.''
wee grappige onderhouds-
mannen haalden op 20 april
het glas uit alle ramen van
mijn huiskamer. Ook de keuken
moest er deels aan geloven. Het
glas dateerde van eind 19de eeuw,
dat konden ze zien aan de kwali
teit, het gegolfde oppervlak, de
blaasjes. Leuk weetje, dacht ik
opgetogen.
Er zou 21ste-eeuws dubbelglas
in komen, en nog wat klussen
links en rechts, kwestie van een
week. Misschien twee. Even door
zetten. Het was een tegenvaller
dat ik ook van alles zag gebeu
ren met kozijnen en dorpels die
voorheen al een kostbare
opknapbeurt hadden gehad.
Was die dan voor niets geweest?
Misschien snapte ik er niet zo veel
van. Zulke mannen zitten in een
parallelle wereld, hun afwegingen
en besluiten zijn van een andere
orde; bescheidenheid past.
Soms stelde ik een vraag aan de
ene man, met wie ik in de loop
van de jaren een vriendschaps
band had opgebouwd. Hij slaagde
er dan breedsprakig in te suggere
ren dat de vraag nogal overbodig
was. Achteraf wist ik het niet
meer: had ik antwoord gekregen?
In een bijna onmerkbaar proces
verdwenen de mannen uit beeld.
De werkdagen werden korter, ze
kwamen 's een dagje niet, of twee
daagjes. En toen helemaal niet
meer. Begin juni reageerde mijn
werkmansvriend licht pissig toen
ik vroeg waarom alles stillag;
zo veel redenen, wie vraagt nou
zoiets?
Bij wind zat ik met angst en
beven naar de harde klappen te
luisteren waarmee het plastic
zich naar binnen zoog en naar
buiten trok. Soms sproeide regen
door de kieren. Voorbijgangers
voerden gesprekken bij mij op
de sofa. Auto's reden langs de
open haard.
Om kort te gaan, vijf maanden
ontbraken de ramen. Inbrekers,
waar waren jullie? Gouden
kansen gemist. Wat zeur ik,
tegen 1 oktober zaten ze erin.
Prima werk hoor.
Alleen, nu mis ik Frank Treuren.
Helaas, de glasleverancier kon
niet binnen een paar dagen
leveren, coronacrisis hè. Kon
veertien dagen worden. Twintig.
Het eerste weekend, bij zonnig
voorjaarsweer, zat er triplex voor
alle ramen, best een beetje don-
Ook meedoen? Stuur een mail naar
geldengeluk@dpgmedia.nl
ker. De dinsdag erop vervingen ze
dat door ondoorzichtig bouw-
plastic, een product van het
bedrijf Frank Treuren BV. Dat
stond er met grote letters op,
een keer of twintig.
Egbert Jan Riethof (66) is
journalist. Hij heeft een dochter
(28) en een zoon (25). Egbert
Jan woont in z'n eentje in een
huis met drie verdiepingen.
ZATERDAG 31 OKTOBER 2020
