HOPE, USA
8
12.000 kilometer legde onze correspondent
Karlijn van Houwelingen deze nazomer af in de
Verenigde Staten. Ondanks alle beproevingen waar
het land zich voor ziet gesteld, trof zij veerkracht
en vertrouwen. Niet in de politiek, wel in de mens.
De fabel dat
Amerika een
uitverkoren
positie in de
wereld heeft,
houdt dit
gammele land
vooralsnog
bij elkaar
Het is er nog, het tomeloze Amerikaanse opti
misme. Ik zag het in Hope, Kansas, dat hard op
weg is te herrijzen uit de bijna-dood dankzij
standvastige dorpelingen die hun vervallen
Main Street oplappen. In Hope, Arkansas, gaat
de kapper die weinig vooruitgang ziet in zijn
strijd tegen politiegeweld gewoon zelf de poli
tiek in. En in Hope, Maine woont een chefkok
die stoïcijns middenin de pandemie plannen
maakt om de hele Amerikaanse oostkust van
zijn barbecuevlees te voorzien.
Hij denkt nog steeds, zei barbecuekoning
Andrew Bridge toen we het over de vijfdub
bele crisis in zijn vaderland hadden, dat Ame
rika 'een van de beste landen ter wereld is'. ,,Er
is een overvloed aan kansen, enorme diver
siteit aan mensen, diversiteit aan ruimte
- je vindt hier elk klimaat, van be
sneeuwde bergen tot regenwoud en
woestijn. En het ligt allemaal voor het
grijpen, als je bereid bent hard te wer
ken, vastberaden bent, en niet luistert
naar wat andere mensen zeggen.''
Amerika is altijd een land van opti
mistische aanpakkers geweest, en dat is
het in veel opzichten nog steeds, kan ik u
melden na een 12.000 kilometer lange
roadtrip langs tien plaatsen met de
blijmoedige naam Hope. Zeker, je
zou het kunnen zien als onwil de
realiteit onder ogen te zien. De
realiteit is dat Dustin Isaac vier
neven en nichten aan het corona
virus verloor in zijn gemeen
schap van oorspronkelijke Ame
rikanen op de rand van Hope,
Mississippi. De realiteit is ook
dat de rijen voor de voedselbank in mijn buurt
in New York in de maand dat ik op reis was al
leen maar langer leken te zijn geworden. Rijen
voor de stembureaus zijn soms zo lang dat
stemmen een beproeving is. De VS is niet de
droomdemocratie die het zegt te zijn.
Maar het geloof in de veerkracht van de Ver
enigde Staten is ijzersterk. Het idee dat Ame
rika als onuitputtelijke bron van mogelijkhe
den een uitverkoren positie in de wereld be
kleedt mag dan een mythe zijn, die fabel
houdt dit gammele land vooralsnog bij elkaar.
Wij zijn Amerikanen, wij komen er wel bo
venop, hoorde ik steeds weer. ,,Er zijn wel
meer slechte tijden geweest, veel erger dan
dit'', zei Keith Denison in Hope, Texas. Allison
Gupton, historicus op plantage Hope in North
Carolina, zei het zo: „Amerika is een land van
verandering. We herdefiniëren onze levens
continu en passen ons altijd aan de moderne
tijd aan. Dat gaan we nu ook doen.''
Bedroevend weinig vertrouwen
Maar of Joe Biden dan wel Donald Trump daar
de leiding over moet krijgen? Daar waren veel
burgers veel minder zeker van. Natuurlijk, de
grootste fans scharen zich helemaal achter
hun politieke held. Op het Amerikaanse plat
teland wapperen de Trump-vlaggen fier bo
ven eindeloze leegte. Tussen Kansas en New
Mexico zagen we soms urenlang geen mens,
maar wél steeds weer die vlag, aan de
rand van een maisveld, of op een
paal bij de ingang van een ranch.
Als we
onderweg eens Biden-bordjes
zagen, stond soms evengoed
de tuin vol.
Maar over het geheel geno
men bespeurde ik toch vooral
bedroevend weinig vertrouwen
in de politiek. Een diepe zucht,
slaakte Peggy Ballou in Hope,
New Mexico, toen het over de
verkiezingen ging. Het
moest 'meneer Trump'
maar weer
worden, want Biden
begreep niets van het
leven hier bovenop een
olieveld in de woestijn.
Verdient Trumps bedrijf
aan zijn presidentschap?
Ach, alle politici zijn cor-
rupt, zei J eanette in Hope, New York. Een
hoopvolle stem op de eerste zwarte president,
twaalf jaar geleden? Bleek geen verschil te ma
ken, luidde het oordeel van de zwarte filmma
ker die plantage Hope in North Carolina ge
bruikt als decor. Stemmen deed hij niet meer.
Historicus Allison Gupton vroeg het zich af,
op de Hope plantage. Is dit het beste dat de VS
te bieden heeft? Een zelfingenomen zaken
man die het land uitgeput heeft met zijn
tumultueuze chaos-presidentschap, of een
man die al bijna vijf decennia meeloopt en
eigenlijk niemand inspireert? In geen enkele
Hope vonden we overtuigde Biden-aanhan-
gers. We stuitten wel vaak op zorgen over
Bidens fysieke dan wel mentale capaciteiten,
op bijna 78-jarige leeftijd. Ook onder zijn
kiezers. Een stem op Biden, is vooral een stem
tegen Trump. Of een verkapte stem op zijn
potentiële vicepresident Kamala Harris. In
New
Mexico
ZATERDAG 31 OKTOBER 2020 GO
Land van hoop
en optimisme,
ondanks alles
Hope, Kansas
Jenn Lynch
Peggy Ballou
Keith Denison
Hope, Mississippi
Dustin Issac met dochter
