'Ben ik strenger geworden, of zijn de kinderen drukker?' MIDLIFEMEESTER k schrik van mijn eigen stem. Die was harder en scheller dan ik had gewild. Voor de derde keer vandaag heb ik Anthony (9) tot de orde geroepen: ik heb last van het geluid dat hij maakt. Als kinderen zelfstandig wer ken, moet het stil zijn, eis ik. Dat botst af en toe. Enkele kinderen hanteren een andere definitie van 'stil' dan ik. Anthony - geinig Haags straatschoffie, onzeker, veel onrust in z'n lijf, prototype stoor zender - is er zo eentje. 'Thuis' gaat het niet goed, weet ik van de leerkracht van vorig jaar. Ik moet denken aan het boek Hoe de straat de school binnendringt, van socioloog Iliass El Hadioui. Daarin betoogt de schrijver dat (stads)kinderen vooral moeten leren dat er op school andere regels gelden dan thuis en op straat. El Hadioui vindt dat je daarnaast veel moet investeren in een goede band met je leerlingen. Geen botte repressie, maar met 'spelgevoel' zoeken naar vertrou wen. Naar 'emotionele bluetooth' tussen leerkracht en leerling. Tussen Anthony en mij is de bluetooth stuk. Of nog niet gevonden. Tijd voor een experi ment. Als Anthony aan het eind van de middag op me afstapt en vertelt dat hij 'op' is, schiet ik in de lach. In een flits neem ik een besluit. ,,Ik zie het jongen, maar ik weet iets. Wil je het laatste half uur hulpmeester zijn?'' Het is een gok. Anthony - blij met elk verzetje - hapt toe. Ik geef 'm makkelijke karweitjes: tablets aan de opladers leggen, boeken ophalen, dat werk. Als hij wat kinderen mag helpen, groeit hij in z'n rol. En hij vraagt om de haverklap of hij het goed doet. ,,Dat weet ik nog niet, Anthony. Maar je bent wel de beste hulp- meester die ik ooit heb gehad.'' En de eerste, bedenk ik. Maar dat zeg ik er lekker niet bij. Jet sol1 026_GOV1QU_20201031_AWM51_00.qxp_MAGAZINE 10/26/2020 SANDER DE HEER 10:22 AM Page 2^) Ben ik strenger geworden? Zijn kinderen drukker geworden? Of ben ik een zure ouwe zak ge worden die minder goed tegen geluid en gewiebel kan dan een kwart eeuw geleden? Ik vind mezelf soms een boze bullebak; strenger dan ik me kan herinne ren. Leo van Marrewijk (55) was in de jaren 80 en 90 ruim tien jaar leerkracht. Na een carrière in de journalistiek, keert hij parttime terug voor de klas en doet hij er verslag van. Vlak voordat de kinderen naar huis gaan, bedank ik 'm uitvoerig. Hij straalt. ,,Mag ik morgen weer hulpmeester zijn?'' ZATERDAG 31 OKTOBER 2020 29 WYTSKE KENNEMANS 9 0

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2020 | | pagina 109