EENS EEN ZEEUW...
vK!
9
Evelien Krabbe (40) woont met haar man Ronald de Waal en twee kinderen in Amstelveen. De
geboren Nieuwerkerkse werd christelijk opgevoed en woonde in vier verschillende huizen in Zierikzee. Ze
werkt in de zorg en hielp in de eerste coronagolf mee op een speciaal opgerichte Covid-afdeling. „Voor mij
de rustigste drie maanden van mijn hele carrière."
Hoe was je jeugd?
,,Ik ben in Nieuwerkerk geboren.
Op mijn tweede jaar namen mijn
ouders de boerderij van opa en
oma in Zonnemaire over. Fantas
tisch om daar op te groeien. Ko
ninginnedag en de Sinterklaasin
tocht samen met dorpsbewoners
vieren was erg leuk. Er zijn in
Zonnemaire nog twee zusjes en
één broertje bij gekomen. Later is
één van mijn zusjes overleden, op
vierenhalfjarige leefdtijd. Op mijn
dertiende jaar verhuisden we naar
Zierikzee in verband met gezond
heidsproblemen van mijn moe
der.''
,,Zonnemaire had nog een basis
school. Met zes kinderen zaten we
in één groep. Met drie groepen in
één klaslokaal. Fijne tijd. Vanaf
een jaar of negen kon je op de
meisjesclub van de kerk. Alle
meisjes van het dorp zaten er op.
Bij Iefka. We deden dingen die je
nu niet meer zou verzinnen.
Kaarsvetballen maken terwijl
Iefka een kerstverhaal voorlas."
,,Ik kreeg een pony. Naar het
strand gingen we vroeger bij 't
Veer, waar je met de auto kon ko
men. Later naar Bouwdok. Van
palen afspringen en krabben van
gen. Naar Den Osse gingen we
ook. Mijn eerste bijbaantje was
bollen pellen bij de boer in Zon-
nemaire. Later heb ik nog vakken
gevuld."
,,Op de Prins Maurits. Ik kom uit
een christelijk wereldje. Onze kerk
stond in de Zevengetijstraat in
Zierikzee. Het jammere is dat ik
opgevoed ben met goed of fout. Er
zat niets tussen. We leerden niet
discussiëren of zelf onderzoek
doen. Nu is dat anders! We doen
sowieso alles op zondag. Ik wil
niet dat mijn kinderen de zondag
later herinneren als de dag dat
niets mag. Dat is vooral mijn her
innering. En dat ik een rok aan
moest."
Voeden jullie de kinderen anders
op?
,,We willen de kinderen zelf leren
nadenken en onderzoeken. Dus
niet klakkeloos doen wat iemand
op een preekstoel vertelt. Gelukkig
zitten we hier bij een christelijke
gemeente waar dat allemaal moge
lijk is. Iedereen mag zijn zoals ie is.
Een kerk is trouwens een goede
manier om nieuwe contacten te
leggen na een verhuizing."
,,Op mijn zestiende begon ik bij
De Wieken. Tot ik in Goes mijn
diploma Verzorgende IG haalde.
Toen stapte ik over naar De Corne
lia, afdeling revalidatie. Daar bleef
ik tot we verhuisden. Als zzp'er
werkte ik ook bij Zorgbureau van
der Bijl. Particuliere thuiszorg."
,,In verband met Ronalds werk.
Vanuit Zierikzee eerst naar Am
sterdam. Ons huis in Zierikzee
hielden we er nog drie jaar bij. De
kids zijn ook daar geboren. Ze heb
ben er de kraamtijd doorge
bracht."
,,Vanuit Amsterdam gaan veel
mensen hier wonen, vanwege de
goedkopere huizen met meer tuin.
Onze voordeur ligt op 800 meter
van de Amsterdamse grens
,,We eten nog erwtensoep met
pannenkoeken en nemen regel
matig woste mee als we in Zeeland
zijn geweest. Verder doe ik hier
zoveel mogelijk op de fiets. Ik ben
van kindsaf aan niet anders ge
wend."
Met mooi weer
is Zeeland zalig, in de
herfst troosteloos
en uitgestorven
,,Een grote zorgorganisatie in Am
sterdam en omgeving. Met vele in
stellingen en wijkzorg. Sinds sep
tember werk ik in de wijkzorg
naast onze eigen woonwijk. In fe
bruari ga ik terug naar school, voor
verpleegkundige leren."
,,De zorg is helemaal wat ik leuk
vind. Helaas is er veel veranderd in
de vijfentwintig jaar. Meer com-
puterwerk. In de wijkzorg heb je
alle aandacht voor één persoon.
Tijdens de eerste coronagolf heb ik
op een speciaal opgerichte Covid-
afdeling gewerkt. Alleen collega's
die er honderd procent voor wil
den gaan, melden zich aan. We
waren supergemotiveerd. Nooit
lagen we vol, omdat ziekenhuizen
veel patiënten zelf hielden. Voor
mij dus de rustigste drie maanden
van mijn hele carrière. We hebben
als collega's veel gedeeld met el
kaar en vormden een hechte
groep."
Kom je nog vaak naar Zeeland?
,,Door corona nu minder. Normaal
één keer in de twee maanden.
Weinig voor verjaardagen, meer
voor het logeren in Colijnsplaat bij
een zus. Heerlijk rustig slapen
daar. Met mooi weer is Zeeland za
lig, in de herfst troosteloos en uit
gestorven."
,,We hebben in Haamstede onze
vakantie doorgebracht. Ik werd in
die week ook 40 jaar. Dat was extra
leuk, veel visite van het eiland."
,,Als ik nog een moeder had gehad,
had ik haar als antwoord gegeven.
Verder mis ik weinig. Met degenen
die we willen zien, spreken we af.
Ik mis wel de Zeeuwse werkmen-
taliteit. De stadse mentaliteit is er
niet mee te vergelijken. Minder
fijn. In Zeeland heeft men meer
hart voor de zaak.''
Meer Zeeuwse voordelen?
,,De frisse lucht, de zee en meer
rust. Ik rijd sinds ik hier woon
door bij een oranje stoplicht. Iets
wat ik in Zeeland nooit deed."
„Wanneer mensen mij tot vijfjaar
geleden vroegen waar ik vandaan
kwam, antwoordde ik altijd met:
uit Amsterdam, maar ik ben een
Zeeuw. Nu kom ik gewoon uit
Amstelveen.''
,,Mensen horen dat ik geen origi
nele ben. Als ik het over Zeeland
heb, blijken veel mensen er familie
te hebben. Ik woon hier fijn, kom
nog niet terug. Wij leven met wei
nig plannen en zien wel hoe het
leven komt."
donderdag 29 oktober 2020
GO
'We nemen regelmatig woste
mee terug naar de Randstad'
Gerrit van Loon
Hoe was je schooltijd?
Waren jullie veel buiten aan het
spelen?
De middelbare school volgde je
in Middelharnis.
Evelien
Krabbe en
haar kinderen.
FOTO PRIVÉCOLLECTIE
Je werkt in de zorg. Zat dat er
vroeger ook al in?
Waarom ben je verhuisd uit Zee
land?
Hoe in Amstelveen terechtgeko
men?
Zeeuwse gewoontes meegeno
men?
-Evelien Krabbe
Je werkt voor Stichting Amstel-
ring.
Wat maakt je werk zo mooi en
waardevol?
's Zomers hier wel vaak te vin
den?
Wat mis je aan Zeeland het
meest?
Voel je je echt Zeeuws?
