'Ik zwalk terug
en hoor achter me
mijn zoon roepen'
EGBERT JAN
zo'n 300 euro per maand aan terrasjes
en concerten. Ik houd van metal. Voor
corona uitbrak had ik voor 200 euro
aan tickets, maar alle optredens zijn
uitgesteld.
Kleding koop ik meestal een keer in
de twee jaar, en dan meteen voor een
paar honderd euro. Vroeger ging ik
de stad in om te winkelen, nu koop ik
kleding online. Ik hou van het merk
Tommy Hilfiger, maar als bij Dirk van
den Broek een vest in de aanbieding is
voor 20 euro, of sokken voor een habbe-
krats, dan koop ik die ook. Ik hoef niet
hip te zijn, wat dat betreft ben ik een
dorpeling. Een spijkerbroek moet wel
van goede kwaliteit zijn. Mijn duurste
broek kostte 160 euro, meestal betaal ik
rond de 100.
Als ik tekortkom voor mijn huur
bijvoorbeeld, dan schiet mijn vader het
voor en betaal ik het zo snel mogelijk
terug. Zolang ik studeer betalen mijn
ouders m'n telefoonabonnement en
zorgverzekering. Mijn ouders zijn mijn
steun en toeverlaat. Ze staan achter
mijn besluit te stoppen met de oplei
ding.
Ik was 21 toen ik ontdekte dat ik acte
ren leuk vond. Ik heb eerst twee jaar een
deeltijdopleiding aan een particuliere
theaterschool gedaan. Dat hebben mijn
ouders betaald, dat kostte 13.000 euro.
Als ik later rijk ben betaal ik het terug.
Voordat ik naar de toneelschool ging,
had ik al aardig wat acteerklussen ge
daan. Vooral reclames. Daarmee kun je
in een dag duizenden euro's verdienen,
al merk ik dat die vergoedingen inmid
dels flink naar beneden zijn bijgesteld.
Nu wil ik me meer richten op filmen.
Ook hoop ik een kans te krijgen om
presentator te worden.
Ik ga weer een tijdje bij mijn ouders
in Drenthe wonen. Daar wil ik een
documentaire of voorstelling maken
over mijn meervoudig gehandicapte
broertje. En ik werk daar in de horeca.
Ik verdien er 12,50 euro per uur en je
deelt in de fooienpot. In Amsterdam
kreeg ik meestal rond de 11 euro.
Als er audities zijn in de Randstad,
doe ik daar zeker aan mee. Ik mag altijd
de auto van mijn ouders pakken.''
De stilte in een oud herenhuis
in het historische centrum
van een rivierdorp kan
beklemmend zijn. Zeker op een
vroege zaterdagochtend, en al
helemaal als de bewoner een man
alleen is.
Die man heeft de afgelopen vijf
dagen overdag gewerkt, van huis
uit want het is coronatijd. Vijf
avonden heeft hij de gezelligheid
opgezocht: twee keer bij iemand
thuis, twee keer in de horeca, één
keer hier.
Een geluid, wat was dat?
In de vale ochtendschemer tikte
er iets, of toch niet. Een kraakje
in de trap, maar dat doet die trap
wel meer. Dan weer niets, een
heel diep, in zichzelf verloren,
verdovend, ochtendlijk niets.
Het is 6 uur, ik zwalk terug de
slaapkamer in - en hoor achter
me mijn zoon roepen.
Pap!
Als een steekvlam.
wankelt er niets, je hebt ermee uit
de voeten te kunnen.
Mijn dochter blijft altijd één
nacht, en dan krijg ik milde beris
pingen. Bij het ontbijt schudt ze
het hoofd als ze de homp kaas uit
de folie haalt. ,,Die moet je toch
recht afschaven. Dit lijkt wel de
Rots van Gibraltar.'' Ze maakt een
foto en stuurt hem naar haar
broertje.
Tegen mij: ,,Kom eens wat vaker
naar Utrecht. Dan kunnen we
ergens lunchen.''
Als mijn zoon aan komt waaien
gaat hij meestal meteen door het
dorp in, matties opzoeken. Als hij
terugkomt zijn de lichten al uit.
,,Verkoop dat grote huis en
kom in Gouda wonen'' zegt hij
de volgende ochtend. ,,Bij mij in
de buurt.''
Roepend zoals vroeger.
Pa-hap!
Mijn kinderen zijn het huis uit,
dochter zeven jaar, zoon vijf, maar
hij was een paar periodes terug;
vijftien maanden geleden is hij
definitief vertrokken. Geleidelijk
komen ze allebei minder vaak
langs.
Ook meedoen? Stuur een mail naar
geldengeluk@dpgmedia.nl
De dagen waren vol.
Maar die zaterdagochtend,
nanacht eigenlijk, is het stil.
Ze begrijpen het niet, die twee.
Overdag gaat het wel, maar in
het holst van zo'n stille nanacht
had ik liefst dat zoon daar echt
op de trap had gestaan.
Het empty nest brengt huwe
lijken aan het wankelen, maar
wat als je alleen woont? Dan
Egbert Jan Riethof (66) is
journalist. Hij heeft een dochter
(28) en een zoon (25). Egbert
Jan woont in z'n eentje in een
huis met drie verdiepingen.
ZATERDAG 24 OKTOBER 2020
