'Handhaving lijkt
meer op een
kat- en muisspel'
Een mini-break in een contactloos huisje, is dat ethisch verantwoord?
5
woensdag 21 oktober 2020
Bewapende jongeren die zich
recalcitrant gedragen, een stij
gend aantal zwartrijders in het
openbaar vervoer dat zich ver
zet tegen een boete. Boa's en
politieagenten hebben hun
handen al vol aan handhaving,
zeggen vakbonden.
Koen Voskuil
Rotterdam
Groepen jongeren die keihard
wegrennen als er een boa aan
komt lopen. Of zich opsplitsen in
groepjes van precies vier, om zo
een coronaboete te ontlopen. ,,Het
lijkt wel een kat- en muisspel'',
zegt Ruud Kuin, voorzitter van
boa-bond NBB. ,,Voor hen is het
een sport, maar voor boa's niet.
Voor hen is het onmogelijk om
achter elk groepje aan te gaan.''
Volgens de NBB en vakbond
BOA-ACP wordt het werk van
boa's gevaarlijker door de nieuwe
coronamaatregelen van het Veilig-
heidsberaad, dat wil dat handha
vers gaan optreden tegen elke
groep die zij op straat aantreffen.
,,Dat beleid geeft minder vrijheid
voor de boa om in te schatten of
dat verantwoord is'', meent Kuin.
,,Boa's moeten zonder middelen
afstappen op jongeren die al dan
niet onder invloed zijn en moge
lijk wapens dragen.''
Agressie
Agressie tegen boa's neemt in het
coronatijdperk toe, constateert
ook Richard Gerrits van BOA-
ACP. ,,We zien bijvoorbeeld een
toename van het aantal zwartrij
ders. Die hoeven niet meer langs
de busbestuurder bij het instap
pen. Als ze vervolgens worden ge
controleerd en betrapt, leidt dat
niet zelden tot agressie.''
Als de nood aan de man is, kun
nen boa's normaliter een beroep
doen op de politie. ,,Maar daar is
de onderbezetting zo mogelijk
nog groter", zegt Gerrits. ,,We ho
ren veel berichten van boa's die
heel lang moeten wachten op on
dersteuning. Het houdt nu al niet
over, en dan moeten de donkere
maanden nog beginnen. We ho
ren het eerste vuurwerk alweer af
gestoken worden.''
Ook bij de politie is de handha
ving op straat een steeds groter
probleem, zeggen de vakbonden
ACP en NPB. ,,Niet alleen de vei
ligheid van boa's staat onder druk,
ook de veiligheid van politiemen
sen. We krijgen de roosters in ba
sisteams al tijden niet rond, maar
nu zelfs de nooddiensten niet
meer. Steeds meer agenten rijden
alleen in een wagen. Maar wat doe
je als je hulp nodig hebt en je col
lega bij een andere klus staat?''
e Bonden: voor boa's
is het onmogelijk
achter elk groepje
aantegaan
De druk op de handhaving leidt er
ook toe dat overlastmeldingen en
aangiftes steeds langer op de
plank blijven liggen, zegt voorzit
ter Jan Struijs van politievakbond
NPB. ,,Dat escaleert in sommige
gevallen. Ik hoorde van een man
die al drie keer met de politie had
gebeld omdat hij een hevige ruzie
met zijn buurman had. De vierde
keer belde hij om te zeggen dat al
zijn ramen aan diggelen waren ge
slagen.''
Volgens Struijs zijn er ook
meldkamers waar de politie het
nog maar net kan bemensen. ,,Het
gaat allemaal maar net, terwijl we
weten dat dit vraagt om een lange
adem. We moeten nog heel de
winter door."
Hoofd Operatiën van de politie
Willem Woelders pleit ervoor dat
de politie, net als de zorg en het
onderwijs, prioriteit krijgt bij het
doen van coronatesten. Daardoor
hoeven agenten minder lang in
quarantaine en kunnen ze bij een
negatieve test sneller de straat op.
Frank
Poorthuis
IN QUARANTAINE
TWEEDE GOLF, DAG 27
Frank Poorthuis schrijft dagelijks
over het gezinsleven tijdens corona.
En toch wilden wij er ook even
uit. U kent het gevoel. Even weg
van de dieselluchten in de grote
stad. Wat frisse wind om de neus zou
ons goed doen. Niet op een park, geen
gezamenlijk zwembad, geen gedoe op
drukke wandelpaadjes of bij de cam-
pingfrituur. We vonden het laatste
vrije plekje in Nederland: drie dagen
een stukje van een boerderij in Over
ijssel. De belofte was zelfs dat het
huisje 'contactloos' was. Een begrip
dat voor corona gewoon niet bestond.
Ik kreeg er gekke visioenen bij. Dat je
daar aankwam, het was al schemer
donker, en dat dan in de verte op het
omgeploegde aardappelveld een stel
beklompte mensen met mondkapjes
op zwaaiend naar ons schreeuwde:
'Sleutel ligt onder de voederbieten
emmer'.
Ik spot hier trouwens niet met de
regiomens. Moet je altijd voor oppas
sen. Ik ben zelf een Tukker. Ik maak
een grapje. Enfin, al weken geleden
was ons Natuurhuisje besproken.
Maar voor het zover was ging Rutte
ineens superstreng doen en dingen
roepen over eigen verantwoordelijk
heid. 'En nu luisteren!' Tijdens die
persconferentie van vorige week dins
dagavond dus, ik kan het niet ontken
nen, zat ik goed te luisteren of we nog
naar ons contactloze huisje konden
gaan. Werd het een echte lockdown of
een nepperd? Dat laatste dus. Toen
Rutte vertelde dat we in het gele en
oranje buitenland moesten opletten,
wist ik zeker dat onze mini-break-out
niet verboden was. Overijssel, groen
op alle mogelijke kaarten! (We weten
inmiddels dat iemand in Den Haag
net zo voor de buis zat en hetzelfde
concludeerde. 'Max, Griekenland, geel
toch? We kunnen!')
Ik vroeg me natuurlijk wel direct af
of het ondanks Ruttes toestemming
Wij zijn goed
opgevoede
burgers en
nemen zo'n
oproep tot
gedeeltelijke
lockdown
serieus
wel ethisch verantwoord was om in
een contactloos huisje in Overijssel te
gaan zitten. Want wij zijn goed opge
voede, autoriteitsgevoelige burgers en
nemen zo'n oproep tot een gedeelte
lijke lockdown bloedserieus. Als ieder
een uit het brandende rode westen
naar het relaxte groene oosten trekt,
heb je net dat wat we niet willen. Maar
het wordt een totaal contactloze mini-
break. We hebben alle boodschappen
voor die drie dagen al bij ons. Er is zelfs
zoals bekend geen kroeg of restaurant
open. We gaan helemaal niemand,
niemand zien. Het enige wat kan ge
beuren is dat die corona op mijn win-
terbanden zit en dat ik dat dan Over
ijssel binnenrijd. Maar welke Tukker
likt er tegenwoordig nog aan het asfalt
van de autoweg? Grapje, mensen.
Het handhaven van de coronaregels is een
enorme opgave. Agenten en boa's werken zich
een slag in de rondte, zoals in het centrum van
Arnhem (grote foto) en Rotterdam (foto links).
Reizigers in het openbaar vervoer worden ge
controleerd op zwartrijden en op het dragen van
een mondkapje. foto's erik van 't hullenaar, robin utrecht
GO
