II
10 NIEUWS
Roderick Talley groeide deels op in Bill Clintons geboorteplaats.
Op de veranda van zijn opa en oma in Hope, Arkansas, vertelt hij over zijn
niet aflatende strijd tegen politiegeweld en klassenjustitie.
Is er nog hoop in Amerika? Correspondent Karlijn van Houwelingen reist in
aanloop naar de verkiezingen dwars door het land, naar tien plaatsen die
Hope heten. Vandaag deel 8: een strijd met de politie in Hope, Arkansas.
stond dat Talley voor 100 dollar
cocaïne had verkocht op de dag dat
die vreemdeling aanbelde. De man
bleek een politie-informant. Drie
agenten verklaarden dat ze zelf
hadden gezien hoe hij coke kocht
van Talley. Het was een leugen,
bewees de video. In werkelijkheid
vertrok de informant toen de deur
niet werd opengedaan, was te zien.
Cocaïne werd nooit gevonden in
het appartement. Justitie liet Tal
ley uiteindelijk gaan.
Hij vertelt erover in Hope, Ar
kansas, een stadje met bijna 10.000
inwoners. Talley woont inmiddels
in hoofdstad Little Rock, maar
groeide deels op in Hope en is hier
nog altijd kind aan huis bij zijn
grootouders. Naast zijn baan als
kapper studeert hij in de hoop ad
vocaat te worden. Sinds de inval is
hij in Arkansas bekend als luis in
de pels van politie en justitie. Hij
beet zich vast in de zaak en vroeg
stapels documenten op met een
beroep op het Amerikaanse equi
valent van de Wet openbaarheid
van bestuur. Zo toonde hij aan dat
de politie in Little Rock veel vaker
zonder goede reden en zonder
waarschuwing met grof geweld
huizen van overwegend zwarte
verdachten binnenviel. Drugs
werden vaak niet gevonden. Talley
achterhaalde dat de bewuste infor
mant, een man die meermaals
werd veroordeeld voor diefstal en
fraude, ook in andere zaken bewijs
bij elkaar had verzonnen.
Hervormingen
,,Ik denk niet dat ze hadden ge
dacht dat ik zo ver zou gaan", zegt
Talley. Hij klaagde de stad aan -
die zaak loopt nog - en kreeg voor
elkaar dat de politiechef vorig jaar
alvast hervormingen aankondigde.
Voortaan moeten agenten nauw
keuriger informatie verzamelen
om te bepalen of zo'n inval zonder
waarschuwing passend is.
Talley vindt de veranderingen
bij lange na niet voldoende, en
gaat nu nog verder: hij is een poli
tieke campagne begonnen. Hij wil
af van de no-knock warrant. Het is
een term die veel Amerikanen be
kend in de oren klinkt, sinds dit
jaar een golf aan protest tegen bui
tensporig politiegeweld losbarstte.
De demonstranten maken zich
onder meer kwaad om de dood
van Breonna Taylor (26) in Ken
tucky. Zij overleefde in maart een
vergelijkbare huiszoeking niet.
Haar vriend dacht dat indrin
gers haar appartement binnenvie
len en vuurde een schot af met het
vuurwapen dat hij legaal in bezit
had. Hij raakte een agent, twee
agenten schoten terug, van wie
één in het wilde weg door het
raam schoot. Breonna werd vijf
keer geraakt. Uit intern onderzoek
bleek onlangs dat een rechercheur
ook in haar zaak loog over de re
den voor de huiszoeking. Drugs
werden opnieuw nooit gevonden.
De betrokken agenten gaan vrij
uit.
,,Haar naam werd niet eens ge
noemd toen justitie dat bekend
maakte. Dat laat wel zien hoeveel
waarde zwarte levens hebben",
vindt Roderick Talley. Het schoot
ook door zijn hoofd, die nacht - de
politie-inval kon zijn einde bete
kenen. ,,Ik heb altijd geweten: als
je met de politie te maken krijgt,
handen in de lucht. En zelfs dan
kunnen ze nog op je schieten. Ik
wist tenminste dat ik camera's in
mijn huis had. Als er iets mis zou
gaan, dan zouden de beelden laten
zien dat ik niets verkeerd deed en
zou iemand hopelijk voor gerech
tigheid vechten."
We ontmoeten hem op de ve
randa van het huis van zijn opa en
oma. Ze wonen in een buurt waar
de meeste bewoners gekleurd zijn.
Hope is een diverse stad - van elke
tien bewoners zijn er vier zwart,
drie wit en twee Spaanstalig. De
tijd dat bevolkingsgroepen strikt
Het rechteroor van
Roderick Talley
(33) werkt niet
goed meer, sinds
die nacht in 2017.
Beschadigd toen
hij op de bank lag
te slapen en wakker werd van een
enorme klap. Het waren de explo
sieven waarmee een team agenten
in gevechtsuitrusting zijn voor
deur uit de scharnieren blies. Ze
hadden een no-knock warrant: een
huiszoekingsbevel dat hen het
recht gaf binnen te vallen zonder
waarschuwing.
Talley stak zijn handen in de
lucht, en vreesde even voor zijn
leven, zonder te weten wat ze
kwamen doen. Pas later werd het
hem duidelijk. Kort daarvoor was
een onbekende man aan de deur
geweest, had zijn videoalarmsys
teem gemeld. Talley was op dat
moment in de barbershop waar hij
werkt, en had het genegeerd.
Maar nu vormden de beelden
bewijs. Op het huiszoekingsbevel
Hope is een typisch
zuidelijke stad.
Gastvrij en
vriendelijk, zoals
zoveel zuiderlingen
ton kwam hier in 1946 ter wereld.
,,Ik geloof nog steeds in een plek
die Hope heet", zei hij in 1992 in
een grote campagnespeech. De
symboliek van zijn geboortestad
ventte hij handig uit in een hoop
volle toespraak over zijn jan-met-
de-pet-jeugd ver weg van Was
hington, New York of Hollywood.
Zijn geboortehuis is nu een nati-
gescheiden leefden, is voorbij.
Maar je ziet het als je door Hope
rijdt: decennia nadat rassensegre-
gatie uit de Amerikaanse wetboe
ken is gegumd, zijn sommige
buurten nog altijd voornamelijk
wit. Zwarte stadgenoten wonen
meestal aan de andere kant van
het spoor, in wijken waar bijna ie
dereen zwart of bruin is.
Hope is beroemd, omdat het
enorme watermeloenen en opval
lend veel politieke sterren voort
brengt. Oud-president Bill Clin-
woensdag 21 oktober 2020
HOPE, USA
'Binnen zonder
kloppen' brengt
kapper in verzet
Hope,
Arkansas,
ademt de
slaperige
sfeer uit die
veel stadjes
en dorpen in
het zuiden
van Amerika
kenmerken.
Hope eigen
zijn vooral de
enorme water
meloenen en
politieke
sterren van
formaat.
-Alexandra Remick,
museumgids
