WERK
Belangrijkste tip: vergader minder
We verwachten dat
alles normaal wordt
Plant paradise manager
1
18
Je brein op het werk
Veel kantoren zijn
vrijwel leeg. Toch zit
'kantooramazone'
Japke-d. Bouma
niet verlegen om
onderwerpen. Ook
over thuiswerken
zijn er herkenbare
ergernissen te
beschrijven. In haar
boek Hoe vind je zélf
dat het gaat?geeft
ze 281 tips.
Neuropsycholoog Chantal
van der Leest bekijkt onze
gedragingen op de werkvloer:
wie of wat bepaalt onze
dagelijkse beslissingen?
et is ondertussen
een halfjaar gele
den dat we in een
intelligente lock-
down belandden,
maar we zijn nog lang niet ge
wend aan de nieuwe situatie.
Sommige bedrijven pasten
zich meteen aan en zagen
ruimte op de markt voor
nieuwe producten. Andere
worstelen nu voor de tweede
keer met de maatregelen.
Niet vreemd, als je weet dat
naar schatting 70 procent van
de mensen last heeft van de
'normalcy bias': we verwach
ten dat de toekomst eruit
gaat zien als het verleden.
We denken dat rampen niet
kunnen gebeuren, omdat ze
nog nooit eerder zijn gebeurd
en verwachten dat alles weer
normaal wordt.
Deze denkfout is mogelijk de
reden dat inwoners van Pom-
peï uren zaten te kijken naar
de uitbraak van de vulkaan
Vesuvius, maar niet op het
idee kwamen om te vluchten.
Dat mensen weigeren hun
huis te verlaten als een bos
brand hun huis nadert, on
danks de waarschuwingen
van autoriteiten. En misschien
speelt het mee in onze over-
wegingen om wel of niet een
mondkapje te dragen.
Er zijn deskundigen die den
ken dat we nooit meer terug
gaan naar de oude situatie. In
dat geval moeten ook mensen
met grote weerstand tegen
'het nieuwe normaal' hun
werkwijze gaan aanpassen. Ik
sprak een trainer die afgelopen
week voor het eerst haar ses
sies niet in een zaal, maar
online had gegeven. 'Ik had er
helemaal geen zin in.' Na deze
ervaring was ze een stuk opti
mistischer: 'We gingen snel de
diepte in. Net alsof ik daar echt
was.' We vergeten vaak dat wij
meesters zijn in aanpassen,
het helpt ons overleven. We
raken razendsnel gewend aan
negatieve situaties en worden
daarin uiteindelijk even geluk
kig.
Met dit gegeven in mijn ach
terhoofd probeerde ik laatst
een vriendin gerust te stellen
die zich zorgen maakte over
kroegen die over de kop gaan
en al het leuke dat langzaam
uit ons leven lijkt te sijpelen.
Misschien verdwijnen banen
en bedrijven, maar mensen
met mooie initiatieven
blijven. Waar een deur sluit,
gaat een raam open.
WAT DOET EEN...
lussende buren, uit de
hand gelopen app-groepen
met collega's thuiswer
ken is soms best pittig. En
de door Bouma al eerder
fel bekritiseerde vergaderingen? Die
gaan natuurlijk gewoon door, maar
dan digitaal.
Japke-d. Bouma: ,,Als het virus aan
wezig blijft, verdwijnt de kantoor
tuin zoals we die nu kennen. Maar ik
vrees dat zodra het virus weg is, we
weer met z'n allen terug hollen naar
kantoor. Mensen verlangen naar
collega's, spontane ontmoetingen
waar je ideeën van krijgt. Daarnaast
heeft thuiswerken weinig status.
Een chef die in zijn joggingbroek
naast de wasmand met een kat op
schoot zit, heeft toch niet dezelfde
status als een chef gekleed in pak
op een leren bureaustoel. En de
belangrijke baantjes worden op kan
toor verdeeld. Het is lastig om je te
profileren als je thuiszit.''
'Plan af en toe rust
in. Dat idee dat we
móéten vergaderen,
daar moeten we
echt vanaf.'
,,Ik ben erachter gekomen dat de
wisselwerking tussen thuis- én op
kantoor werken belangrijk is. Zeker
die eerste maanden van de crisis was
iedereen de hele tijd thuis. Sommige
mensen raakten in een sociaal isole
ment. Kantoor heeft een sociale
functie, daar spreek je collega's en
kun je relativeren. Normaal gespro
ken heeft je werkgever een heel dag
programma vastgesteld: je moet op-
staan, de trein nemen, bijkletsen met
collega's, vergaderen, nog een klein
beetje werken - want dat is lastig op
kantoor - en dan weer naar huis. Nu
moet je alles uit jezelf halen.''
,,Hoho, ik noemde dat niet zo, maar
mijn lezers. Maar ik snapte ze wel.
Toen de scholen dicht waren, was dat
een heel zware tijd voor ouders. Ik
adviseerde af en toe te accepteren dat
je een dag niets afkreeg. De lat lag die
eerste weken veel te hoog. Experts
raadden aan om een dagindeling te
maken met daarop werktaken, spor
ten, tijd voor de kinderen. Ik kreeg
veel reacties op Twitter van mensen
die op sommige dagen blij waren
dat ze überhaupt uit bed waren
gekomen, dat ze hun kinderen te eten
hadden gegeven en ervoor hadden
gezorgd dat ze elkaar de hersens niet
hadden ingeslagen.''
,,Die eerste maanden heb ik fulltime
geschreven over thuiswerken. Dat
vond ik ook mijn taak als kantoor
amazone. Dit was zo'n revolutie, dat
kon ik niet negeren.''
„Minder. Ga minder vergaderen! Dat
is mijn belangrijkste tip. Zeker via
zoom. Uit onderzoek blijkt dat dat
donderdag 15 oktober 2020
GO
TOBIAS GLIMMERVEEN (27) is Plant Para
dise Manager bij PlantLab in Amsterdam.
Plant Paradise? Je werkt in het paradijs?
,,De plek die wij hier creëren, heet Plant Para
dise. Voor de planten is het namelijk echt een
paradijs. We bootsen hier een perfecte lente
dag na, met precies genoeg water en CO2."
Welke gewassen verbouwen jullie allemaal?
,,Sla, zestig soorten kruiden, tomaten, eetbare
bloemen."
In samenwerking met Nationale Vacaturebank
Lijkt dit je wat?
Kijk voor vaca
tures op de
site van deze
krant bij /werkt
MARJOLEIN KOOYMAN
Betekent corona het einde van de
door jou zo verfoeide kantoortuin?
Jij werkte al veel thuis, is er voor
jou iets veranderd?
Thuiswerken met kinderen noem je
'de hel'. Waarom?
Mensen gingen niet meer naar
kantoor, had je nog wel onderwer
pen om over te schrijven?
Je schreef bijvoorbeeld over het
beeldbellen en de online vergaderin
gen. Wat zijn jouw tips daarvoor?
De eerste maanden
van corona schreef
Bouma fulltime over
thuiswerken. 'Dit was
zo'n revolutie.' foto
CHARLOTTE VAN EGMOND/EO
Japke-d.
Bouma
(50) is
columniste
en eind
redacteur
bij NRC
Handelsblad. Sinds
2012 schrijft ze columns
en boeken over het
leven op kantoor, jargon
en werk. Hoe vind je zélf
dat het gaat?, haar
zesde boek, verschijnt
vandaag bij uitgeverij
Thomas Rap 17).
